: Μυστήριο είναι το γεγονός πως δεν βρέθηκαν ίχνη ασφυξίας στην άτυχη Καρολάιν, που δολοφονήθηκε από το σύζυγο της.

Στις 04:05 τα ξημερώματα της 11ης Μαΐου, η Καρολάιν κοιμόταν στο διπλό κρεβάτι κι έπειτα από λίγα λεπτά, ακριβώς στις 04:11 η καρδιά της σταμάτησε να χτυπά.

Το κρίσιμο ερώτημα ένα: Γιατί η δεν αντιστάθηκε όσο ο καθ’ ομολογίαν δολοφόνος ισχυρίζεται ότι το θύμα είχε φραγμένες τις αεροφόρες οδούς. Την πρώτη φορά υποστηρίζοντας ότι ενώ την κρατούσε αγκαλιά.

«Εκείνη τιναζόταν για να φύγει. Το στόμα και η μύτη της ακουμπούσαν στο μαξιλάρι», υποστήριξε αρχικά ο πιλότος.

Και την δεύτερη φορά ότι όπως ήταν μπρούμυτα ξαπλωμένη πήγε από πάνω της. «Το στόμα, η μύτη και τα μάτια της κόλλησαν στο μαξιλάρι. Νομίζω ότι με το βάρος του σώματος μου της πίεζα το κεφάλι».

Και στις δύο περιπτώσεις, λένε οι ειδικοί ότι το θύμα θα πάλευε για να πάρει ανάσα.

«Με τη βία, του αποστερείς του ατόμου την είσοδο του αέρα στις αναπνευστικές οδούς. Αυτό απαιτεί μια παρατεταμένη δράση βίας, η οποία δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έγινε στιγμιαία, ή ότι αυτή η ασκηθείσα βία, δεν έγινε αντιληπτή από τον δράστη», υποστηρίζει ο ιατροδικαστής Σωκράτης Τσαντίρης.

Η μοναδική λογική εξήγηση για να μην αντιδράσει το θύμα, είναι να μην έχει τις αισθήσεις του. Όπως, η αθλήτρια που την βλέπουμε ξαπλωμένη στο τερέν. Έχει προηγηθεί η λαβή από την αντίπαλό της η οποία περιορίζει τη ροή αίματος στον εγκέφαλο, προκαλώντας, σε λιγότερο από 10 δευτερόλεπτα, λιποθυμικό επεισόδιο.

«Υπάρχουν σημεία στον τράχηλο τα οποία τα οποία μπορούν να προκαλέσουν επεισόδιο απώλειας συνειδήσεως, διότι πορεύονται μεγάλα αγγεία που παρέχουν αιμάτωση στον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα η πρόκληση ασφυξίας στο θύμα, να είναι πολύ πιο εύκολη».

Στα επόμενα 20 με 30 δευτερόλεπτα, η αθλήτρια επανέρχεται από μόνη της και συνεχίζει τον αγώνα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, για να επέλθει ο θάνατος, εφόσον πλέον δεν υπάρχει αντίσταση, ο δράστης θα πρέπει να το επιζητά φράζοντας τις αναπνευστικές οδούς για τουλάχιστον 5 λεπτά. Όπως δηλαδή, στην περίπτωση της Καρολάιν.

Ίδιο αποτέλεσμα και σε αυτόν τον αγώνα. Για ευνόητους λόγους, αποφεύγουμε να δείξουμε λεπτομερώς τον τρόπο με τον οποίο η λαβή αυτή μπορεί να γίνει. Αποδεικνύει ωστόσο, ότι παρ’ ότι οι αθλήτριες έχουν τις γνώσεις και γνωρίζουν να αμυνθούν, στη συγκεκριμένη περίπτωση, λιποθυμούν. Γνώσεις που ως έναν βαθμό, κατείχε και η Καρολάιν.

Γιατί δεν υπάρχουν ίχνη ασφυξίας

Επιστημονική εξήγηση φαίνεται να δίνεται και για τη φόρμα που βρέθηκε τυλιγμένη στο λαιμό της Κάρολαϊν, όπως αναφέρεται στην ιατροδικαστική.

«Ασφυξία μπορεί να συμβεί, χωρίς να υπάρχουν ενδείξεις ισχυρής βίας πάνω στο σώμα. Δηλαδή, σε κάποιες περιπτώσεις που μπορεί να έχουν μεσολαβήσει ενδύματα, ή έχουν χρησιμοποιηθεί εν ίδει βρόγχου, τότε σε αυτές τις περιπτώσεις, οι κακώσεις, μπορεί να μην είναι εμφανείς».

Αν ο δράστης, όπως λένε οι ειδικοί, χρησιμοποίησε ένα ύφασμα και όχι τα χέρια του για να προκαλέσει την απώλεια αισθήσεων, δεν θα αφήσει καθόλου σημάδια.

«Ασφυξία μπορεί να συμβεί, χωρίς να υπάρχουν ενδείξεις ισχυρής βίας πάνω στο σώμα. Δηλαδή, σε κάποιες περιπτώσεις που μπορεί να έχουν μεσολαβήσει ενδύματα, ή έχουν χρησιμοποιηθεί εν είδει βρόγχου, τότε σε αυτές τις περιπτώσεις, οι κακώσεις, μπορεί να μην είναι εμφανείς».

Η 20χρονη μητέρα δεν γυρίζει πίσω. Ο τρόπος όμως, που έφυγε από τη ζωή, εάν διευκρινιστεί, μπορεί να δείξει πολλά για τον καθ’ ομολογίαν δολοφόνο της.

Αίτημα για από κοινού επιμέλεια της Λυδίας κατέθεσαν οι γονείς του πιλότου

Με την αίτηση τους που υποβλήθηκε στην Εισαγγελία Ανηλίκων, ο πατέρας και η μητέρα του δράστη της δολοφονίας ζητούν να μοιραστεί η επιμέλεια με τους γονείς της Καρολάιν.

Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο περιεχόμενο της αίτησης, που κατέθεσε ενώπιον της αρμόδιας εισαγγελικής αρχής ο δικηγόρος Γιάννης Κώτσος, οι οικογένειες θύτη και θύματος έχουν «καθημερινή επικοινωνία, επαφή και άριστη σχέση και συνεργασία με τους γονείς της αειμνήστου Καρολάιν».

Πληροφορίες αναφέρουν ότι στην αίτηση του ζητούν την κατανομή του χρόνου άσκησης της επιμέλειας της μικρής από τον Οκτώβριο εως τον Απρίλιο κάθε έτους με τους γονείς του πατέρα της και το υπόλοιπο χρονικό διάστημα με την οικογένεια της μητέρας της στην Αλόννησο.

«Υπό το βάρος των τραγικών γεγονότων φρονούμε ότι προέχει η ισόρροπη επαφή και ανάπτυξη της εγγονής μας Λυδίας και με τις δύο οικογένειες, τόσον εκ της πατρικής, όσον και εκ της μητρικής γραμμής και μάλιστα με χρονική κατανομή που είναι ευεργετική και απαραίτητη για την προστασία της ισόρροπης και ομαλής ανάπτυξης», αναφέρουν στην αίτηση, συμπληρώνοντας πως με αυτό τον τρόπο «διατηρείται και οικοδομείται στενή συναισθηματική σχέση αμφοτέρων των οικογενειών με την ανήλικη εγγονή μας, με στοργή, φροντίδα και υπομονή, για την εκτέλεση του έργου όλων μας έναντι της εγγονής μας, για τη σωστή ανατροφή και διαπαιδαγώγησή της και την κάλυψη των υλικών και συναισθηματικών της αναγκών» .

Οι ίδιοι υποστηρίζουν πως διαθέτουν την καταλληλότητα για να μεγαλώσουν τη μικρή Λύδια, εξηγώντας πως «είναι βέβαιον ότι- πληρούμε άπαντες, ως κοινωνικοί και υπεύθυνοι άνθρωποι, με ευπρεπή συμπεριφορά και συγκροτημένο χαρακτήρα, με σοβαρή προσωπικότητα και παιδαγωγική καταλληλότητα». Παράλληλα αναφέρουν, ότι το συμφέρον της μικρής Λυδίας θα ήταν «η εναλλασσόμενη άσκηση της επιμέλειας της μικρής Λυδίας εξασφαλίζει την ισότιμη συμμετοχή και των δύο πλευρών στην ανατροφή της, ενισχύει τους δεσμούς της με τους πάππο και μάμμη αμφοτέρων των γραμμών και αυταπόδεικτα περιορίζει τις δυσμενείς επιπτώσεις από την τραγική απώλεια της μητέρας της».

Στην αίτηση που κατατέθηκε στην εισαγγελία ανηλίκων, οι γονείς του κατηγορουμένου ισχυρίζονται ότι υπάρχει «κλίμα γαλήνης και ηρεμιας μεταξύ των οικογενειών» το οποίο θα συνεχιστεί, ενώ εξηγούν πως: «Σε κάθε άλλη περίπτωση, εν όψει του γνωστού τραγικού γεγονότος, τίθεται σε άμεσο κίνδυνο η ψυχική ισορροπία και ομαλή ανάπτυξη της ως άνω ανήλικης εγγονής μας . Διότι η άσκηση της επιμέλειας, η ανατροφή και η επικοινωνία ΔΕΝ είναι και ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να είναι μέσον τιμωρίας και μάλιστα ημών των αναιτίων, που έχουμε ως μόνον μέλημά μας τη ΛΥΔΙΑ και τη σωστή και ισορροπημένη ανατροφή και εν γένει ανάπτυξή της».