Η μεγαλύτερη που γράφτηκε ποτέ φαινομενικά δεν έχει νόημα.

H μεγαλύτερη ελληνική λέξη που έχει ποτέ έχει δημιουργηθεί από τον Αριστοφάνη και το έργο στο οποίο εμφανίστηκε είναι οι «Εκκλησιάζουσσες».

Η συγκεκριμένη ελληνική λέξη που αποτελείται από 172 χαρακτήρες είναι η εξής:

Λοπαδοτεμαχοσελαχογαλεοκρανιολειψανοδριμυποτριμματοσιλφιοκαραβομελιτοκατακεχυμενοκιχλεπικοσσυφοφαττοπεριστεραλεκτρυονοπτοκεφαλλιοκιγκλοπελειολαγῳοσιραιοβαφητραγανοπτερύγων

Το λεξικό Liddell Scott μεταφράζει τη συγκεκριμένη λέξη αυτή ως το όνομα ενός πιάτου φαγητού στο οποίο περιέχονται όλων των ειδών οι λιχουδιές, από ψάρια, κρέατα, μέχρι πουλερικά και σάλτσες.

Η αριστοφανική λέξη εμφανίζεται μόνο μια φορά στο σύνολο της ελληνικής γραμματείας, αποτελείται από 78 συλλαβές, 172 γράμματα και 27 συνθετικά ενώ αποτελεί τη μεγαλύτερη λέξη που έχει εμφανιστεί στη λογοτεχνία σύμφωνα με το βιβλίο καταγραφής παγκόσμιων ρεκόρ Γκίνες.

Η λέξη που αναγράφεται στην τελευταία επανάληψη της χορωδίας του έργου του Αριστοφάνη Εκκλησιάζουσες, όταν ο Βλέπυρος και το κοινό προσκαλούνται σε ένα γεύμα. Το κυρίως γεύμα λοιπόν είναι το περίφημο

Λοπαδοτεμαχοσελαχογαλεοκρανιολειψανοδριμυποτριμματοσιλφιοκαραβομελιτοκατακεχυμενοκιχλεπικοσσυφοφαττοπεριστεραλεκτρυονοπτοκεφαλλιοκιγκλοπελειολαγῳοσιραιοβαφητραγανοπτερύγων, αυτό το περίφημο (χιουμοριστικό προφανώς) φρικασέ που αποτελείται από τουλάχιστον 16 συστατικά.

Ας τα δούμε αναλυτικά:

Γαλέος: ψάρι
Κάραβος: καβούρι
Κίχλη: τσίχλα (πτηνό)
Φάττα: φάσσα (πτηνό)
Πέλεια: περιστέρι
Κρανίον: κρανίο ψαριού
Μέλι
Λαγώος: λαγός
Σέλαχος: σελάχι
Λείψανον: ψαροκόκαλα
Σίλφιον: είδος χόρτου που τρωγόταν στην αρχαία Ελλάδα
Κόσσυφος: κοτσύφι
Αλεκτρυών: κόκορας
Κίγκλος: πάπια
Σίραιον: βραστό κρασί
Πτέρυξ: πτερύγιο ψαριού