Γνωστή είναι και στις μέρες μας η φράση «ο βασιλιάς πέθανε, ζήτω ο βασιλιάς» με την οποία αναγγελλόταν ο θάνατος του ανώτατου άρχοντα, σε κράτη με πολίτευμα τη βασιλεία.
Πολλές εκδοχές υπάρχουν για την πατρότητα της φράσης αυτής. Άλλοι τη θέλουν γαλλική (Le roi est mort, vive le roi), άλλοι ρωμαϊκή κι άλλοι βυζαντινή.
Όπως φαίνεται, όμως, η φράση μάς ήρθε μέσω των Βυζαντινών από τους Ρωμαίους.
Όταν, λοιπόν, πέθαινε ο αυτοκράτορας στη Ρώμη, φώναζαν οι φρουροί των ανακτόρων: «Augustus mortuus est, habemus novum Augustum», δηλαδή «Ο Αύγουστος πέθανε, έχουμε ένα νέο Αύγουστο!».
Από αυτή τη ρωμαϊκή φράση των πραιτοριανών, έμεινε μέχρι τα χρόνια μας η φράση «ο βασιλιάς πέθανε, ζήτω ο βασιλιάς».
Πολλές εκδοχές υπάρχουν για την πατρότητα της φράσης αυτής. Άλλοι τη θέλουν γαλλική (Le roi est mort, vive le roi), άλλοι ρωμαϊκή κι άλλοι βυζαντινή.
Όπως φαίνεται, όμως, η φράση μάς ήρθε μέσω των Βυζαντινών από τους Ρωμαίους.
Όταν, λοιπόν, πέθαινε ο αυτοκράτορας στη Ρώμη, φώναζαν οι φρουροί των ανακτόρων: «Augustus mortuus est, habemus novum Augustum», δηλαδή «Ο Αύγουστος πέθανε, έχουμε ένα νέο Αύγουστο!».
Από αυτή τη ρωμαϊκή φράση των πραιτοριανών, έμεινε μέχρι τα χρόνια μας η φράση «ο βασιλιάς πέθανε, ζήτω ο βασιλιάς».