Το ημερολόγιο έγραφε 7 Νοεμβρίου 1978 και ο τόπος του δράματος ήταν το χωριό Κωσταλέξι της Λαμίας, εκεί που οι αστυνομικές Αρχές ξετύλιξαν με αποτροπιασμό το κουβάρι της ανατριχιαστικής ιστορίας.
Ποιος θα μπορούσε εξάλλου να είναι έτοιμος για το ζοφερό θέαμα που πρωτο αντίκρισαν τα μάτια των αστυνομικών και των δημοσιογράφων όταν η εξώπορτα του μικρού σπιτιού άνοιξε για να αποκαλυφθεί η τραγικότητα σε όλο της το σκοτεινό μεγαλείο;
Η 47χρονη Ελένη Καρυώτη βλέπει για πρώτη φορά τον ήλιο έπειτα από 29 ολόκληρα χρόνια εγκλεισμού στο ανήλιαγο υπόγειο της οικίας, μοιάζοντας περισσότερο με αγρίμι παρά με ανθρώπινη οντότητα: γυμνή και σκεπασμένη με μια κουβέρτα, φαίνεται να τα έχει χαμένα στη θέα ανθρώπων. Η ανθρώπινη ομιλία την αναστατώνει, ενώ η ίδια μπορεί μόνο να ψελλίσει άναρθρες κραυγές.
Πολλά ειπώθηκαν για την περίπτωση που συγκλόνισε το πανελλήνιο. Είκοσι εννιά λοιπόν χρόνια πριν, την τραγική εποχή του Εμφυλίου Πολέμου, η έφηβη Ελένη φέρεται, σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου της εποχής, να συνάπτει σχέση με τον δάσκαλο του χωριού. Η «ατίμωση», όπως έλεγαν τότε, είχε ωστόσο και πολιτική χροιά, καθώς ο δάσκαλος είχε προσχωρήσει στις τάξεις των κομμουνιστών ανταρτών, την ίδια στιγμή που η φαμίλια της Ελένης ήταν σκληροπυρηνικοί εθνικόφρονες.
Η ντροπή, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής, μπορούσε λοιπόν να ξεπλυθεί μόνο με απόσυρση του κοριτσιού από τη δημόσια ζωή, με τους γονείς να φυλακίζουν πρόθυμα την άτυχη κοπέλα και την υπόλοιπη κοινότητα να παρέχει τη βολική σιωπή της, μια συνενοχή άνευ όρων.
Η τραγική ιστορία της Ελένης δεν τελειώνει ωστόσο εδώ: οι Αρχές τη διαμετακομίζουν στο νοσοκομείο της Λαμίας και λίγο αργότερα μεταφέρεται σε ψυχιατρικό ίδρυμα, καθώς τα σημάδια του εγκλεισμού στον ψυχισμό της είναι έκδηλα. Χρόνια ωστόσο αργότερα, το 1998, η Ελένη Καρυώτη εξαφανίζεται «μαγικά» και έκτοτε η τύχη της αγνοείται. Ένα ομολογουμένως περίεργο τέλος σε μια από τις πλέον περίεργες ιστορίες της σύγχρονης Ελλάδας.
Τα αδέλφια της αθωώθηκαν. Κανείς δεν γνωρίζει σήμερα τι απέγινε το «αγρίμι» που έκανε το λάθος να ερωτευτεί στα χρόνια της (εμφύλιας) χολέρας…