Η σχέση μεταξύ αδελφών είναι κάθε φορά μοναδική. Τα δύο αδέρφια είναι μια ενότητα ανάμεσα στο ζεύγος των γονέων. Έχουν τους ίδιους γονείς και μοιράζονται την αγάπη τους, πράγμα το οποίο βέβαια συχνά προκαλεί τη ζήλια μεταξύ τους. Φυσικά, μέσα στην εστία της οικογένειας ο/η ένας/μία αδερφός/η για τον άλλο είναι ένα δώρο, μια παρέα, ένα πρότυπο. Η αδελφική αγάπη είναι πολύτιμη και έχει διάρκεια στον χρόνο. Κι ακόμα κι αν τη χαρακτηρίζει η ζήλια, η επιθετικότητα κι η αλλαγή στη συμπεριφορά του παιδιού – ειδικά σε νεαρή ηλικία λόγω της επιθυμίας του παιδιού να κερδίζει την προσοχή και αγάπη των γονέων κατ ‘ αποκλειστικότητα – τα αδέρφια όσο μεγαλώνουν, συνήθως ανακαλύπτουν ότι έχουν πολλά περισσότερα κοινά από αυτά που πίστευαν.
Η πρώτη παρέα
Η συνεχής συναναστροφή είναι κι αυτή που προκαλεί το δέσιμο στα αδέρφια. Έχουν πολλές κοινές αναμνήσεις και αυτές τους ενώνουν. Συνήθως ακόμα κι αν υπάρχει μεγάλη διαφορά ηλικίας μεταξύ των αδερφών, τα αδέρφια γνωρίζουν σχεδόν τα πάντα ο ένας για τον άλλον όσον αφορά την πορεία της ζωής. Μετά τους γονείς είναι εκείνοι που καταλαβαίνουν και ίσως καλύτερα και πιο αντικειμενικά από τους γονείς, συνεκτιμώντας προηγούμενα γεγονότα ή εμπειρίες. Και βέβαια, έχουν συχνά τις πιο όμορφες αναμνήσεις είτε από γιορτές είτε από διακοπές να μοιράζονται ή να γελούν. Οι φωτογραφίες είναι περίτρανες αποδείξεις αυτών. Τα αδέρφια κάνουν τις πιο ζεστές αγκαλιές!
Η ειλικρίνεια
Η άνεση κι η οικειότητα που υπάρχει μεταξύ των αδερφών, επιτρέπουν την ελεύθερη έκφραση των απόψεων. Η ειλικρίνεια, το ότι δεν υπάρχει φόβος για το αν θα προκληθεί παρεξήγηση, είναι χαρακτηριστικά αμοιβαία ανάμεσα σε δύο αδέρφια και τα κάνουν να εκφράζουν ευθέως αυτό που πιστεύουν για τα αδέρφια τους, αλλά και τις απόψεις τους γενικότερα. Συχνά, οι φίλοι αποκρύπτουν την αλήθεια ή εκφράζουν ένα μέρος της για να προστατεύσουν τον/τη φίλο/η από το να μην τον/την πληγώσουν. Τα αδέρφια υπερκερνούν αυτό τον φόβο του να πληγώσουν, επειδή είναι πολύ πιο προστατευτικά και συμπονούν πραγματικά τα αδέρφια τους. Αυτό βέβαια δεν οφείλεται στον εγωισμό των φίλων, αλλά στο ότι από τις απαρχές της φιλίας, η σχέση δεν είχε αυτή την έννοια του δεσίματος. Πολλές φορές, μπορεί να προκληθεί διαμάχη αν η μια πλευρά εκφράσει συμβουλές που δεν θα είναι τόσο ευνοϊκές για την άλλη πλευρά, αλλά πάντα τα δύο αδέρφια καταλήγουν να γελούν ή να συμφιλιώνονται χωρίς λόγο και πολλές εξηγήσεις. Το αντίθετο βέβαια, συμβαίνει σε πολλές φιλικές σχέσεις, στις οποίες δεν υπάρχει το αδερφικό δέσιμο και οι σχέσεις παύουν να υπάρχουν.
Το στήριγμα μέσα στην οικογένεια
Φυσικά και υπάρχουν συγκρούσεις μεταξύ των μελών της οικογένειας, μεταξύ των γονέων και των παιδιών ή και των αδερφών. Τα αδέρφια όμως είναι συχνά εκεί ως ένα στήριγμα, είτε υπερασπιζόμενα τον/την αδερφό/η είτε ακούγοντας τον/την αδερφό/ή και βοηθώντας τον/την μόνο απλά με την παρουσία τους. Είναι μια παρέα που λόγω της μικρής διαφοράς ηλικίας, συγκριτικά και με τους μεγαλύτερους, τους γονείς, σκέφτονται με παρόμοιο τρόπο. Δεν είναι τυχαίο ότι ένα αστείο ανάμεσα στα αδέρφια μπορεί να προκαλέσει τόση χαρά και να κάνει προσωρινά το άλλο μέλος να ξεχάσει το πρόβλημα, ενώ παράλληλα το άλλο μέλος ανακουφίζεται που έχει κάποιον δίπλα του.
Το μοίρασμα
Ακόμη, τα αδέρφια από μικρά συνήθως, μαθαίνουν να μοιράζονται πράγματα. Αυτό το μοτίβο συμπεριφοράς αν καλλιεργηθεί από την παιδική ηλικία, θα συνεχιστεί πιθανότατα και στην ενήλικη ζωή των αδερφών. Βέβαια, αυτό το μοίρασμα δεν περιμένει συχνά αντάλλαγμα όπως γίνεται με άλλου είδους σχέσεις που τις χαρακτηρίζει ο επαγγελματισμός.
Τα αδέρφια σε έμαθαν
Τα αδέρφια διδάσκουν μεταξύ τους τη συμβίωση. Οι διαμάχες τους, η αγάπη και τα αντικείμενα που μοιράζονται, οι ενδεδειγμένοι τρόποι συμπεριφοράς μεταξύ τους, συγκροτούν μια σχέση, πολύ διδακτική για το μέλλον. Τα άτομα που έχουν αδέρφια μάλιστα, είναι πολλές φορές πιο κοινωνικά από αυτά που δεν έχουν –ενώ τα πρώτα, προσαρμόζονται πιο εύκολα σε κοινωνικές σχέσεις. Τα παιδιά που έχουν αδέρφια έχουν όχι μόνο άλλο ένα πρότυπο μίμησης, αλλά πρότυπα συμπεριφορών που περιλαμβάνουν και τη δική τους δράση. Μάλιστα, έχουν «ενσωματώσει» την ιδέα της σχέσης, αλλά κι η ίδια η αδερφική τους σχέση, αιτιολογεί τη συμπεριφορά τους για άλλα μοτίβα σχέσεων. Τα αδέρφια είναι ισότιμα και η σχέση τους βασίζεται πιο εύκολα στην αμοιβαιότητα. Αν η κοινωνία χαρακτηριζόταν κι αυτή από αδελφοσύνη, η ομόνοια και η ενότητα θα έφτιαχναν μια πραγματικά ευδαίμονα πολιτεία. «Χρωστάμε στον άνθρωπο μεγαλύτερη συμπαράσταση από τροφή και φωτιά, χρωστάμε στον άνθρωπο αδερφοσύνη.» Ραλφ Γουόλντο Έμερσον