Αντίθετα με το προσφιλές μας συνήθειο να θίγουμε τα κακώς κείμενα και τις περιβαλλοντικές απειλές που διακυβεύουν το μέλλον του ανθρώπου και ολόκληρου του πλανήτη αυτή τη φορά θα σταθούμε στα θετικά και θα σας παρουσιάσουμε δώδεκα εντυπωσιακά στοιχεία για τη Γη μας.

1. Η Γη φιλοξενεί λίμνες που εκρήγνυνται
Δεν χρειάζεται να δείτε ταινίες τρόμου και επιστημονικής φαντασίας για να ανατριχιάσετε. Ο πλανήτης κρύβει μυστικά και μέρη που μπορούν να μας καθηλώσουν, όπως οι λίμνες που εκρήγνυνται. Στο Καμερούν και στα σύνορα της Ρουάντα με τη Δημοκρατία του Κονγκό υπάρχουν τρεις λίμνες -Νίος, Μονούν και Κίβου-που κείνται πάνω σε ηφαιστειακή γη. Το μάγμα από κάτω απελευθερώνει διοξείδιο του άνθρακα στις λίμνες και το αέριο μπορεί να προκαλέσει λιμναίες εκρήξεις εξολοθρεύοντας ό,τι βρίσκεται σε κοντινή απόσταση. Γύρω από τη λίμνη Κίβου, οι γεωλόγοι βρίσκουν αποδείξεις μαζικών βιολογικών εξαφανίσεων που συμβαίνουν κάθε χίλια χρόνια.
2. Ο πλανήτης καλύπτεται από αστρική σκόνη
Κάθε χρόνο πέφτουν στον πλανήτη μας 40.000 τόνοι αστρικής σκόνης. Μπορεί να μην το αντιλαμβανόμαστε αλλά όλη αυτή η σκόνη που αποτελείται από οξυγόνο, άνθρακα, σίδηρο, νικέλιο και όλα τα υπόλοιπα στοιχεία καταλήγει στον οργανισμό μας. “Είμαστε αστρόσκονη” όπως τραγουδούσε και η Τζόνι Μίτσελ στο Γούντστοκ.
3. Τα πάντα ρει
Μπορεί να νιώθουμε ότι στεκόμαστε σταθεροί, αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Στην πραγματικότητα περιστρεφόμαστε φρενιτιωδώς και πετάμε στο διάστημα. Είναι θαύμα ότι η ζωή στον πλανήτη μοιάζει να κυλάει τόσο ήρεμα. Ανάλογα με το σημείο της Γης στο οποίο στεκόμαστε περιστρεφόμαστε με ταχύτητα που μπορεί να φτάσει και τα 1.600 χιλιόμετρα ανά ώρα (οι κάτοικοι των Πόλων μόνο μένουν σταθεροί). Την ίδια στιγμή περιστρεφόμαστε γύρω από τον Ήλιο με ταχύτητα 107.000 χιλιομέτρων ανά ώρα.
4. Κάπου μπάζει
Όταν λέμε κρύο εννοούμε κρύο. Μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα από τον Αρκτικό Κύκλο βρίσκεται η πόλη Οϊμιάκον της Ρωσίας, η οποία το 1933 κέρδισε τον τίτλο του πιο παγωμένου σημείου του πλανήτη με θερμοκρασία μείον 67 βαθμών Κελσίου. Εκεί κάνει τόσο κρύο που οι κάτοικοι δεν σβήνουν τις μηχανές των αυτοκινήτων τους και θερμαίνουν το έδαφος με πύρινες εστίες για ημέρες ώστε να μπορέσουν να θάψουν τους νεκρούς τους. Η μέση θερμοκρασία κατά τη διάρκεια του χειμώνα είναι μείον 60 βαθμοί Κελσίου.
5. Και κάπου ο τόπος βράζει
Αντίθετα, στην Κοιλάδα του Θανάτου, μια έρημο στα σύνορα Καλιφόρνια-Νεβάδα, έχει καταγραφεί η υψηλότερη θερμοκρασία που έχει σημειωθεί ποτέ στον πλανήτη: 57 βαθμοί Κελσίου στις 10 Ιουλίου 1913. Εκείνη την εβδομάδα, οι θερμοκρασίες κυμάνθηκαν σε επίπεδα άνω των 54 βαθμών Κελσίου για πέντε συνεχείς μέρες. Πιο πρόσφατα, το καλοκαίρι του 2001 ο υδράργυρος ξεπέρασε τους 37 βαθμούς Κελσίου για 154 συνεχείς μέρες, ενώ το καλοκαίρι του 1996 επί 105 μέρες οι θερμοκρασίες ξεπέρασαν τους 43 βαθμούς Κελσίου και επί 40 μέρες τους 49 βαθμούς Κελσίου.
6. Πετάμε ψηλά
Η κορυφή Έβερεστ των Ιμαλαΐων, η λεγόμενη και “Στέγη του Κόσμου” βρίσκεται σε υψόμετρο 8.848 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Αν όμως μετρήσουμε το ύψος με βάση την απόσταση από το Κέντρο της Γης τότε κερδίζει το Όρος Τσιμποράσο στις Άνδεις του Ισημερινού στη Νότιο Αμερική. Παρότι το Τσιμποράσο φτάνει τα 6.268 μέτρα βρίσκεται δυόμιση χιλιόμετρα πιο κοντά στο διάστημα από το Έβερεστ επειδή βρίσκεται στο εξόγκωμα του Ισημερινού.
7. Και καταποντιζόμαστε
Η Τάφρος των Μαριανών είναι το βαθύτερο σημείο των ωκεανών του πλανήτη και το χαμηλότερο σημείο της επιφάνειας του φλοιού της Γης, καθώς φτάνει στα 10.971 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Βρίσκεται στον δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό στα ανατολικά των Μαριάνων νήσων (Mariana Islands). Η τάφρος έχει 2.550 χιλιόμετρα μήκος και μέσο πλάτος μόλις 69 χιλιόμετρα φτάνοντας το μέγιστο βάθος στο σημείο Challenger Deep.
8. Ο πλανήτης έχει κυλυόμενες πέτρες
Σε μια απομακρυσμένη γωνιά της καυτής Κοιλάδας του Θανάτου, στον πυθμένα μιας αρχαίας λίμνης που ονομάζεται Racetrack Playa λαμβάνει χώρα ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του πλανήτη: πέτρες μετακινούνται στο έδαφος χωρίς να υπάρχει κάτι εμφανές που να τις κινεί. Πρόκειται για έναν άλυτο γρίφο καθώς κανένας δεν έχει δει τις πέτρες να μετακινούνται παρά μόνο τα ίχνη που αφήνουν στην αμμώδη επιφάνεια.
9. Και αμμόλοφους που τραγουδούν
Περίπου 30 μέρη του πλανήτη έχουν αμμόλοφους που τραγουδούν και κρώζουν δημιουργώντας έναν ήχο που θυμίζει κάτι ανάμεσα σε βουδιστικούς ύμνους και σμάρι από μέλισσες. Από την έρημο Γκόμπι στην Κίνα και την Κοιλάδα του Θανάτου στην Καλιφόρνια ως τη Σαχάρα και την Έρημο της Χιλής, η πηγή των ήχων παραμένει άγνωστη και οι θεωρίες ποικίλουν.
10. Ο υποθαλάσσιος κόσμος, αυτός ο άγνωστος
Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι φιλοξενούν τα περισσότερα είδη ανά τετραγωνικό μέτρο, ακόμα περισσότερα και από τα τροπικά δάση. Επίσης, οι μικροσκοπικοί κοραλλιογενείς πολύποδες μαζί διαμορφώνουν τη μεγαλύτερη ορατή ζωντανή δομή στη Γη, ορατή ακόμα και από το διάστημα.
11. Το σημείο του κεραυνού
Κάθε βράδυ, στη βορειοδυτική Βενεζουέλα εκεί όπου ο ποταμός Κατατούμπο ρέει στη λίμνη Μαρακαΐμπο εμφανίζονται κεραυνοί. Δεν πρόκειται για παροδικό φαινόμενο αλλά για μια καταιγίδα που μπορεί να διαρκέσει για περισσότερες από δέκα ώρες με 28 κεραυνούς ανά λεπτό. Οι κεραυνοί του Κατατούμπο δημιουργούν κάθε βράδυ ηλεκτρικό φορτίο 3.600 Βολτ ανά ώρα!
12. Και δεν ξέρουμε ούτε τα μισά
Οι ωκεανοί καλύπτουν το 70% της επιφάνειας του πλανήτη και εμείς έχουμε εξερευνήσει μόλις το 5%. Αντίστοιχα, οι επιστήμονες εκτιμούν τον αριθμό των ειδών από πέντε εκατομμύρια ως 100 εκατομμύρια και μέχρι σήμερα έχουμε εντοπίσει μόλις δύο εκατομμύρια από αυτά.
πηγή:
perierga.gr