– : Ξέρω ξέρω… βγήκαν οι βάσεις εισαγωγής αλλά πριν υπεισέλθω στα τετριμμένα πάμε να δούμε δύο σχετιζόμενα με το παραπάνω!

Επιμέλεια: Δημήτριος Ζανδές Φιλόλογος

Κατάγομαι από την Κοζάνη και τον μήνα Αύγουστο η ειδησεογραφία στην πόλη μου τηρεί σιγή ασυρμάτου. Δύο νέα ξεχώρισαν για τη σπουδαιότητα και την ευρύτερη επιρροή τους. Δύο νέα παιδιά από την πόλη μου, ο 39χρονος Χρήστος Κυρατσούς και ο 35χρονος Δημήτρης Κουκουλόπουλος αμφότεροι διέπρεψαν με τις επιδόσεις τους στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Ο Χρήστος, απόφοιτος του τμήματος Φαρμακευτικής του ΑΠΘ και κάτοχος Διδακτορικού διπλώματος στο Columbia της Αμερικής κατέχει πια εξέχουσα θέση σε μεγάλη φαρμακευτική εταιρεία ως Αντιπρόεδρος Έρευνας στα Μολυσματικά Νοσήματα και τις Τεχνολογίες Ιικών Φορέων. Εσχάτως, καίρια ήταν η συμβολή του στην εφεύρεση δύο νέων φαρμάκων που δοκιμάστηκαν κλινικά και δείχνουν ελπιδοφόρα μηνύματα στην καταπολέμηση της νόσου Έμπολα. Μάλιστα, το περιοδικό Business Insider τον κατέταξε μεταξύ των τριάντα ατόμων ηλικίας κάτω των σαράντα ετών που αναμένεται να μεταμορφώσουν το μέλλον των υπηρεσιών υγείας.

Ο 35χρονος επίσης brain drainer Δημήτρης, αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ σήμερα, κατάφερε μαζί με τον συνεργάτη του James Maynard από την Οξφόρδη , να αποδείξει ή να λύσει όπως λέγεται στην γλώσσα των μαθηματικών την Εικασία των «RJ Duffin και AC Schaeffer». Το πρόβλημα, ανήκει στο τομέα της θεωρίας των αριθμών και λέγεται «διοφαντική προσέγγιση» προς τιμήν του Διοφάντη της Αλεξάνδρειας που ήταν από τους αρχαίους Έλληνες μαθηματικούς και έχει να κάνει με προσεγγίσεις αριθμών από κλάσματα. Ο μαθηματικός αυτός γρίφος παρέμενε άλυτος για 78 συναπτά έτη!

Γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Εργαλειοποιώ την πραγματικότητα για να δείτε μέχρι που μπορεί να φτάσει το ταβάνι σας, το ταβάνι των παιδιών σας! Το ταβάνι όμως προϋποθέτει όραμα. Τι είναι όμως όραμα κυρίες μου και κύριοι; ‘Ένα όνειρο με ημερομηνία λήξης. Ο πιο δυνατός σκοπός που κινητοποιεί τους ανθρώπους προς την επιτυχία. Η δική σου πρόταση αξίας προς την κοινωνία.

Κάθε χρόνο αυτό το επάγγελμα που κάνω (στο επίπεδο της μικρο- Β’Βάθμιας Εκπαίδευσης που το επιτελώ) μου παρέχει τη δυνατότητα να δω κάτι που δεν βλέπει ο καθένας. Τη λάμψη της ελπίδας στα μάτια των νιάτων. Αυτή η λάμψη είναι άυλη αλλά είναι τόσο γεμάτη αξίες, όνειρα και ιδανικά που πρέπει να τη διαχειριστούμε – εμείς που είμαστε οι ζυμωτές της- με τη δέουσα προσοχή. Δεν διεκδικώ τίποτα περισσότερο από το ρόλο του πρωτοζυμωτή που δεν έχει πανεπιστημιακές περγαμηνές αλλά θέλει να δώσει δυο- τρεις καλές σπρωξιές σε αυτή την αδιαμόρφωτη πρώτη μάζα. Και να την παραδώσει στον επόμενο… αυτό είναι η εκπαίδευση.

Πιστέψτε, -εσείς που χθες βγήκαν οι βάσεις και από αύριο αποτελείτε τη νέα μαγιά των πανεπιστημίων- ότι μπορείτε να γίνετε ο νέος Χρήστος και ο νέος Δημήτρης που θα περπατήσετε στους υπέροχους διαδρόμους της γνώσης και θα τους διευρύνετε! Πιστέψτε στον κόπο! Ναι στον κόπο, τον ανταποδοτικό, στη θεμελιώδη αρχή της κινήσεως που ξεκινά από το άμεσο και τείνει στο απώτατο. Που ζητά το ορμέμφυτο να το κάνει πράξη γιατί «ο άλτης πρέπει να προγυμναστεί» για να επιτύχει τις υψηλές επιδόσεις.

Αν πράξη είναι να θέτεις σε κίνηση κάτι που πριν βρισκόταν σε ακινησία, τότε κινήσου! Εσύ που σήμερα βγήκαν οι βάσεις και όλοι σε συγχαίρουν μην επαναπαύεσαι! Μη σκέφτεσαι μόνο το εφήμερο! Άδραξε τη μέρα! Μη μπλέξεις στη μετριοκρατία του ελληνικού πανεπιστημιακού συρφετού! Ο άνθρωπος είναι για να εκτελεί ό,τι έργο του δίνει η ζωή με έναν τρόπο που να εξαντλεί την κάθε του αναλαμπή. Αυτό είναι δημιουργία!

Κατά την καζαντζακική επιταγή, οι μισές δουλειές, οι μισές κουβέντες, οι μισές αμαρτίες, οι μισές καλοσύνες έφτασαν τον κόσμο στα σημερινά χάλια. Φτάσε μωρέ άνθρωπε ως τα άκρα! Βάρα και μη φοβάσαι! Πιο πολύ σιχαίνεται ο Θεός τον μισοδιάολο παρά τον αρχιδιάολο. Το να είσαι «μισός» δεν είναι το καλύτερο αποτύπωμα που μπορείς να αφήσεις σε αυτή τη ζωή.

Και αν δεν τα καταφέρω; Και αν δεν μπορώ να γίνω Χρήστος και Δημήτρης; Με ρωτάνε τα 17χρονα παιδιά. Έπραξες αυτό που ήταν να πράξεις; Μη νοιάζεσαι αν δεν έγινε. Η γαλήνη ήταν η ανταμοιβή σου.

Εσύ που πέρασες σήμερα κάπου μη ξεχνάς να ονειρεύεσαι! Είναι ίδιον της νεότητάς σου! Να σκέφτεσαι κάθε μέρα ότι μπορείς να θέσεις σε κίνηση κάτι και μαζί με αυτό και εσένα τον ίδιο. Να δημιουργείς! Να πράττεις! Να προκαλείς μια έναρξη! Όπου λιμνάζουν τα νερά, να φέρνεις τους κυματισμούς μια νέας πραγματικότητας, μέχρι τότε αφανέρωτης. Να οσμίζεσαι την επιθυμία για ξεβάλτωμα!

Όπως συνηθίζω να λέω στις τάξεις μου, οι Πανελλαδικές δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά ένα εισιτήριο εισαγωγής στο πάρκο των Θαυμάτων. Το τι θα δεις, το τι θα παίξεις, το τι θα αφουγκραστείς μέσα σε αυτό είναι συνάρτηση των μετέπειτα δεξιοτήτων σου.

Ψηλάφησε τα όρια σου! Στα όρια λένε ότι πάνε οι τολμηροί με την επίγνωση και οι τρελοί από άγνοια…

Καλή αρχή στη νέα μαγιά των ελληνικών πανεπιστημίων!

Όποιος παρακινεί… παρακινείται.

Εξάλλου, αυτό που θα μείνει στο τέλος είναι η ποιητική των διαλεκτικών μας σχέσεων…