ΘΕΤΙΚΕΣ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΙΝΑΛ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ | Δόθηκε στη δημοσιότητα κείμενο του ΚΙΝΑΛ στο οποίο αναφέρονται οι 16 θέσεις του για την Παιδεία, την Εκπαίδευση και την Δια Βίου Μάθηση.
Κωνσταντίνος Αδριανουπολίτης Εκπαιδευτικός – Ερευνητής Αντιπρόεδρος Ε.Ε.Τ.Ε.Κ.
Οι θέσεις για την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση είναι οι εξής:
3. Προτεραιότητα δίνουμε στην Δευτεροβάθμια Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση η οποία διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο για την ανάπτυξη σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες.
α) Καθιέρωση Εθνικού Απολυτηρίου και στη Δευτεροβάθμια Τεχνική κι Επαγγελματική Εκπαίδευση.
β) Αναδιοργάνωση του 4ου έτους – Μαθητεία (επίπεδο 5) .Τάξη μαθητείας για όλους τους τομείς και ειδικότητες των ΕΠΑΛ. Ανάπτυξη ειδικοτήτων σε συνεργασία με την τοπική οικονομία ώστε να συνδέονται οι ειδικότητες με τις ανάγκες της τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης και τις προοπτικές απασχόλησης σε τοπικό επίπεδο Προτεραιότητα δίνεται στις ειδικότητες της ναυτιλίας και του τουρισμού. Συνεργασία με τον Δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
γ) Αύξηση της αμοιβής των μαθητευόμενων στο ύψος των αποδοχών του κατώτατου μισθού
δ) Καθιέρωση συγκεκριμένου ποσοστού (10%) για τους μαθητές των ΕΠΑ.Λ., για την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και χωρίς να εξαιρούνται του ποσοστού αυτού οι σχολές Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας .
ε) Προγράμματα σπουδών συμβατά με τα εθνικά πρότυπα «επαγγελματικών περιγραμμάτων» και προσαρμογή των προγραμμάτων σπουδών στο ευρωπαϊκό σύστημα μεταφοράς πιστωτικών μονάδων.
Από τις θέσεις οι οποίες ανακοινώθηκαν, είναι φανερό ότι δίνεται ιδιαίτερο βάρος στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση, δεδομένου ότι ο τομέας αυτός της παιδείας είναι χρήσιμος και απαραίτητος για την επίλυση πλήθους κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων.
Οι παρατηρήσεις μας πάνω στις θέσεις αυτές είναι οι εξής:
1. Στην παράγραφο α) αναφέρεται η καθιέρωση του Εθνικού Απολυτηρίου στο Επαγγελματικό Λύκειο όπως προβλέπεται και για το Γενικό Λύκειο.
Λεπτομέρειες, όπως είναι φυσικό δεν αναφέρονται, αλλά για λόγους ισοτιμίας των δύο τύπων Απολυτηρίου αυτό επιβάλλεται.
2. Η β) παράγραφος αναφέρεται στο Μεταλυκειακό Έτος – Τάξη Μαθητείας και τονίζεται ότι θα πρέπει η μαθητεία να επεκταθεί σε όλες τους τομείς και τις ειδικότητες διότι σήμερα οι μισές ειδικότητες των ΕΠΑ.Λ. βρίσκονται εκτός μαθητείας.
Γίνεται επίσης μνεία ότι η μαθητεία είναι απαραίτητο να συνδεθεί με την τοπική οικονομία, προκειμένου να υπάρξει τοπική ανάπτυξη η οποία θα δώσει την ευκαιρία στους μαθητευόμενους να σταδιοδρομήσουν σε επαγγέλματα τα οποία δεν θα τους αναγκάσουν να ξενιτευτούν.
Τονίζεται επίσης ότι είναι αναγκαίο η μαθητεία να επεκταθεί στους δύο βασικούς τομείς της εθνικής μας οικονομίας την ναυτιλία και τον τουρισμό.
Σημειώνουμε ότι η ελληνική ναυτιλία έχει ανάγκη από ειδικευμένους εργαζόμενους, αλλά οι μαθητές των ΕΠΑ.Λ. οι οποίοι αποφοιτούν από τον τομέα ναυτιλιακών επαγγελμάτων δεν έχουν τη δυνατότητα να μαθητεύσουν σε υπηρεσίες επί των πλοίων. Αυτό είναι προφανές ότι οφείλεται στην ασυνεννοησία των συναρμόδιων υπουργείων και στην απουσία κεντρικής πολιτικής βούλησης.
Σε ότι αφορά τον τουριστικό τομέα οι μαθητές των ΕΠΑ.Λ. οι οποίοι φοιτούν στην ειδικότητα «Υπάλληλος Τουριστικών Επιχειρήσεων» είναι ελάχιστοι και θα πρέπει κάποιοι να εξετάσουν τους λόγους για τους οποίους οι μαθητές των ΕΠΑ.Λ. δεν απορροφούνται στον κυριότερο τομέα της οικονομίας μας, όταν πολλές από τις ανάγκες του τουρισμού καλύπτονται συχνά από πλήθος ξένων μαθητευόμενων.
3. Στην παράγραφο γ) γίνεται αναφορά στην αμοιβή των μαθητευόμενων η οποία είναι το 75% του κατώτατου ορίου του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη.
Εδώ είναι ανάγκη να επανεξεταστεί το θέμα της αμοιβής, διότι οι μαθητευόμενοι συμβάλουν στην παραγωγική διαδικασία αλλά η αμοιβή τους καθορίζεται με βάση την αμοιβή του ανειδίκευτου εργάτη όταν οι ίδιοι κατέχουν πτυχίο ειδικότητας επιπέδου 4.
Η διαφοροποίηση – αύξηση στην αμοιβή τους έχει ιδιαίτερη σημασία διότι ο θεσμός γίνεται περισσότερο ελκυστικός και επιπλέον θα ελαχιστοποιηθούν κάποιες φωνές οι οποίες είναι κατά της μαθητείας και διαλαλούν ότι γίνεται άγρια εκμετάλλευση των μαθητευομένων από την εργοδοσία.
4. Η Παράγραφος δ) η καθιέρωση συγκεκριμένου ποσοστού (10%) για την εισαγωγή των μαθητών ΕΠΑ.Λ., στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αποτελεί ένα αξιοσημείωτο κίνητρο για την ποσοτική αύξηση του μαθητικού δυναμικού των ΕΠΑ.Λ. Στις τελευταίες πανελλαδικές εξετάσεις των ΕΠΑ.Λ. ίσχυσε το ποσοστό εισαγωγής 5% για τα πανεπιστήμια και 20% για τα ΤΕΙ.
Το γεγονός αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι μαθητές των ΕΠΑ.Λ. να εισαχθούν σε ιατρικές και πολυτεχνικές σχολές με βαθμολογίες συγκρίσιμες ή και ανώτερες των αντίστοιχων βαθμολογιών ΓΕ.Λ.
Η ρύθμιση αυτή προκάλεσε κάποια αύξηση του μαθητικού δυναμικού των ΕΠΑ.Λ. και μείωσε, ως ένα βαθμό, την κοινωνική απαξίωση της ελληνικής κοινωνίας προς τον τομέα αυτόν της εκπαίδευσης.
Με την απορρόφηση όμως των ΤΕΙ από τα πανεπιστήμια, το ποσοστό εισαγωγής των μαθητών ΕΠΑ.Λ. στα ΤΕΙ 20%, το οποίο ισχύει, θα μετατραπεί σε 5% εάν δεν υπάρξει ρύθμιση.
Εάν λάβουμε υπόψη ότι τα διετή προγράμματα των ΑΕΙ στα οποία θα έχουν πρόσβαση οι απόφοιτοι των ΕΠΑ.Λ. δεν αποτελούν προπτυχιακές σπουδές αλλά και ούτε έχουν αρχίσει να λειτουργούν, τότε γίνεται αντιληπτό ότι η ρύθμιση της συνέχισης σπουδών των μαθητών είναι απαραίτητη.
Σημειώνουμε εδώ ότι οι μεταρρυθμίσεις οι οποίες έγιναν για τα ΕΠΑ.Λ. και η αύξηση του ποσοστού από 1% σε 5% που έγινε από τον π. Υφυπουργό κ. Δ. Μπαξεβανάκη, δεν έχουν συνέχεια, από τη στιγμή που αποπέμθηκε εν μια νυκτί και καταργήθηκε το αρμόδιο υφυπουργείο.
Στην ίδια παράγραφο τονίζεται ότι από το ποσοστό 10% δεν εξαιρούνται οι σχολές Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας .
Με την ισχύουσα νομοθεσία, οι σχολές αξιωματικών των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας έχουν ποσοστό εισαγωγής 0% και οι σχολές υπαξιωματικών 8% για τις ένοπλες δυνάμεις και 5% για τα σώματα ασφαλείας.
5. Η παράγραφος (ε), η συμβατότητα των προγραμμάτων σπουδών με τα εθνικά πρότυπα «επαγγελματικών περιγραμμάτων» και η προσαρμογή των προγραμμάτων σπουδών στο ευρωπαϊκό σύστημα μεταφοράς πιστωτικών μονάδων είναι ένα θέμα το οποίο χρονίζει. Το ΙΕΠ το οποίο έχει την αρμοδιότητα σύνταξης των προγραμμάτων σπουδών αδυνατεί, ως φαίνεται, να ανταποκριθεί και βέβαια υπάρχει ο κίνδυνος αμφισβήτησης της εγκυρότητας των επαγγελματικών τίτλων οι οποίοι παρέχονται από τα ΕΠΑ.Λ.
Εκτός των θέσεων για την Τεχνική Επαγγελματι9κή Εκπαίδευση, αξιοσημείωτη είναι και η θέση του ΚΙΝΑΛ με την οποία προτείνεται η «Εισαγωγή του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού στο ωρολόγιο πρόγραμμα της Γ΄ τάξης του Γυμνασίου και της Α΄ Λυκείου».
Με την κατάργηση του ΣΕΠ από το ωρολόγιο πρόγραμμα του Γυμνασίου οι μαθητές, όπως και οι γονείς τους, δεν είναι ενημερωμένοι για τις προοπτικές που έχει κανείς ακολουθώντας την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση.
Η αναγκαιότητα εισαγωγής του ΣΕΠ και στην Α΄ ΓΕ.Λ. είναι απαραίτητη (στην Α΄ ΕΠΑ.Λ. υπάρχει) διότι μετά την μετά την Α΄ τάξη προβλέπεται αμφίδρομη μετακίνηση στους δύο τύπους Λυκείου.
Κλείνοντας επισημαίνουμε τις δηλώσεις του Υπουργού παιδείας, «υπάρχει κίνδυνος ταύτισης της μεταλυκειακής εκπαίδευσης με τις δεξιότητες», «Η εκπαίδευση δεν πρέπει να είναι προσανατολισμένη στην απόκτηση δεξιοτήτων, αλλά και στην απόκτηση δεξιοτήτων», ότι «τα προηγούμενα χρόνια στην Ελλάδα υπήρξε στρεβλή επιχειρηματικότητα, δεν δημιουργήθηκαν στην αγορά εργασίας οι ανάγκες εκείνες που θα έπρεπε, ώστε να κουμπώσουν με τη δομή της τεχνικής εκπαίδευσης στη χώρα».
Από τις δηλώσεις αυτές μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι οι δεξιότητες, οι οποίες είναι συστατικό στοιχείο της τεχνολογικής εκπαίδευσης, είναι δευτερεύουσας σημασίας και ότι η επιχειρηματικότητα για να μην είναι στρεβλή, θα πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα με τη δομή της Τεχνικής Εκπαίδευσης και όχι το αντίθετο!
Θα υπάρξει κάποτε πολιτική ηγεσία στη χώρα μας η οποία θα δώσει το σωστό στίγμα στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, όπως έχουν κάνει τόσες ευημερούσες ευρωπαϊκές κοινωνίες ή θα παραμείνουμε προσκολλημένοι στο παρελθόν και στις ιδεοληψίες;
Ίδωμεν