Η ολοκλήρωση της αξιολόγησης είναι εφικτή, η συμμετοχή του ΔΝΤ αναμενόμενη και η επιστροφή της Ελλάδας στην κανονικότητα δρομολογημένη, αρκεί η Ελλάδα να νομοθετήσει από τώρα πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα για το 2019 και επέκεινα και να κλείσει τα ανοιχτά θέματα σε αγορά εργασίας, ενέργειας και ό,τι άλλο επέμεινε ως υπόλοιπο από τις συζητήσεις πριν τις γιορτές.
Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα του χθεσινού eurogroup, στο οποίο μετείχε και το ΔΝΤ κανονικά με τον Πώλ Τόμσεν και τη Ντέλια Βελκουλέσκου. Αυτή τη φορά ο Ευ.Τσακαλώτος βρέθηκε αντιμέτωπος με την ενοποιημένη πια στάση των δανειστών: οι απαιτήσεις του ΔΝΤ πρέπει να ικανοποιηθούν.
Φυσικά ο Υπουργός οικονομικών δεν μπόρεσε να συμφωνήσει άμεσα, αλλά το τελεσίγραφο έχει ήδη μεταφερθεί στην Αθήνα. Το ΔΝΤ πρέπει να παραμείνει στο πρόγραμμα πάση θυσία και για αυτό υπάρχουν πολιτικές συμφωνίες σε πολύ υψηλό επίπεδο – που σαφώς υπερβαίνει τα μέσα και χαμηλά τεχνικά στελέχη του.
Ό,τι και αν λέει η περίφημη έκθεση για την Ελλάδα στα πλαίσια του άρθρου 4 (για την εξέταση των οικονομιών της ευρωζώνης) είναι στοιχεία του περασμένου Σεπτεμβρίου και είναι πλήρως γνωστά και κοστολογημένα από τους Ευρωπαίους.
Η συμφωνία ΔΝΤ – ΕΕ προβλέπει ότι το Ταμείο θα κάνει νέα έκθεση βιωσιμότητας όταν δώσει τα χέρια με την Αθήνα για τα μέτρα και με αυτή τον διοικητικό του συμβούλιο θα λάβει τις όποιες αποφάσεις.
ΔΝΤ και ΕΕ δεν διαφωνούν στο πως θα γίνει η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, έχουν συμφωνήσει στον τρόπο, στη μέθοδο, στη χρονική αλληλουχία και στο ύψος της παρέμβασης ήδη από τον περασμένο Μάϊο, ενώ η συμφωνία επαναβεβαιώθηκε σε τρεις ευκαιρίες από τότε.
Ο ίδιος ο Πρόεδρος του eurogroup επανέλαβε χθες επίσημα ότι τηλεφώνησε στη Λαγκάρντ και η ίδια του επαναβεβαίωσε ότι το ΔΝΤ παραμένει προσηλωμένο στην προοπτική συμμετοχής στο ελληνικό πρόγραμμα – που μπορεί να υπάρξει μόνο με ένα τρόπο, δηλαδή χρηματικά. Όλα τα υπόλοιπα οι Βρυξέλλες τα χαρακτηρίζουν “σπέκουλα” και επαναλαμβάνουν ότι “ο Πρόεδρος δεν λέει δημόσια τα όσα λέει για πλάκα”.
ΔΝΤ και ΕΕ δεν διαφωνούν ούτε στα μέτρα που πρέπει να πάρει η Ελλάδα, όμως η ΕΕ προσπαθεί να κάνει το πλαίσιο της συμφωνίας πιο εύπεπτο για την κυβέρνηση. Φυσικά ακόμα και για το ίδιο το ΔΝΤ δεν τίθεται θέμα υλοποίησης τώρα των πρόσθετων δημοσιονομικών μέτρων, αλλά πρόκειται περί στοιχήματος, αν τα δημοσιονομικά δεδομένα πέσουν έξω το 2019.
Παρομοίως πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι οι εταίροι και το Ταμείο δεν θα μειώσουν το όριο του 3,5% στο 3% αλλά θα αφήσουν ευέλικτο το τι θεωρούν μεσοπρόθεσμο διάστημα – ενδεχομένως δε να καταλήξουν σε μια μικρότερη περίοδο από ό,τι αρχικά ήταν αντιληπτό.
Συνεπώς η μπάλα είναι και πάλι στο γήπεδο της Ελλάδα και η τρόικα θα γυρίσει στην Αθήνα, μόνο όταν η συμφωνία θα είναι πολύ κοντά στο κλείσιμό της.
Τα μέτρα είναι ήδη γνωστά και έχουν να κάνουν με το αφορολόγητο, το συνταξιοδοτικό και την αγορά εργασίας (όπως υπενθύμισε ο Ντάισλεμπλουμ) και από την άλλη πλευρά υπάρχει απλά το χάος και οι περιπέτειες.