“Τα απορρίμματα Μεταλλείο του μέλλοντος”

Καθώς υπάρχουν ήδη χώρες του δυτικού κόσμου που έχουν αρχίσει να εκμεταλλεύονται μη ανακυκλωμένα απορρίμματα περασμένων ετών για την παραγωγή ενέργειας, ένα επόμενο στάδιο φαίνεται πως επέρχεται σε μια εποχή νέας καινοτομίας που ξεκινά στο πλαίσιο της επονομαζόμενης κυκλικής οικονομίας. Πρόκειται για τον τομέα των υλικών αλλά και τις τεχνολογικές «επαναστάσεις», που αφορούν είτε τη διαδικασία εξόρυξής τους, είτε επανάχρησής τους.

«Εδώ λοιπόν είναι μια τεράστια πρόκληση, πώς θα υποστηρίξουμε το μέλλον της ανθρωπότητας από μεριάς τεχνολογίας και από την άλλη πώς θα ταιριάξουμε αυτή την πρόοδο με τους πόρους, οι οποίοι δεν είναι και ανεξάντλητοι», εξηγεί στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και το «Πρακτορείο 104,9 FM» ο Χρήστος Καβαλόπουλος, γενικός διευθυντής του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων.

«Για πολλά υλικά, το “Μεταλλείο του Μέλλοντος” θα είναι τα απόβλητα. Θα μπαίνουμε μέσα σε απορρίμματα και απόβλητα, σε περιοχές όπου έχουν απορριφθεί εκατομμύρια τόνοι χρήσιμων υλικών και θα μπαίνουμε εκεί μέσα για να κάνουμε τη νέας μορφής εκμετάλλευση πόρων», λέει ο κ. Καβαλόπουλος.

Αν και, όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Καβαλόπουλος, ο κλάδος των μεταλλευτικών επιχειρήσεων γενικότερα βρίσκεται σήμερα σε ένα στάδιο μεταβατικό, «έχουμε όμως μια δυναμική που πραγματικά εξελίσσεται πάρα πολύ καλά και για αυτό καλούμε και τους νέους ανθρώπους να δούνε το αντικείμενο, να μπούνε μέσα σε αυτό, να δουλέψουν κοντά μας και να γίνουν οι νέοι επιστήμονες που θα πάρουν τα ηνία αυτού του τομέα σε αυτό τον τόπο».

Μεγάλο πλεονέκτημα των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα είναι, σύμφωνα με τον γενικό διευθυντή του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, η ευρωστία καθώς ο κλάδος έχει πολύ υψηλότερους μισθούς από οποιονδήποτε άλλο στην Ελλάδα αλλά και το γεγονός ότι είναι «στην 6η θέση πανευρωπαϊκά σαν απασχόληση σε εξόρυξη από πλευράς προσωπικού και εργαζομένων, ενώ σε όλη τη διάρκεια της κρίσης, ο κλάδος δεν γνώρισε κρίση, αντίθετα γνώρισε και ανάπτυξη».

Με δεδομένο το ότι οι Μεταλλευτικές Επιχειρήσεις βασίζονται σε εξαγωγές και στην καθετοποίηση προϊόντων που, όπως τονίζει ο κ. Καβαλόπουλος, τα έχει ανάγκη η διεθνής και η ελληνική οικονομία, ο συγκεκριμένος κλάδος κατάφερε να βρίσκεται σε συνεχή ανάπτυξη έστω και αν χρειάζεται «να λυθούν και προβλήματα και από την Πολιτεία για να συνεχιστεί η ανάπτυξη».

Σήμερα, ο κλάδος στο σύνολό του, όπως αναδείχθηκε και πρόσφατα από μελέτη του ΙΟΒΕ, έχει -κατά τον κ. Καβαλόπουλο- έναν αριθμό κατά προσέγγιση 20.000 άμεσα εργαζομένων «και περίπου 80.000 έμμεσους, που έχουν σχέση με την υποστήριξη των υπηρεσιών ή τις εργολαβίες». Από εκεί και πέρα πρέπει να υπολογίσουμε ότι σε κάθε θέση εργασίας από αυτούς τους άμεσους και έμμεσους αντιστοιχούν άλλες τέσσερις ακόμη θέσεις εργασίας που είναι της ευρύτερης οικονομίας της περιοχής που έχουμε δραστηριότητες.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του Χρήστου Καβαλόπουλου στον Σωτήρη Κυριακίδη για το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:

Ερ.: Είναι σήμερα μια πρόκληση να βρεθεί προσωπικό με νέες ιδέες που θα επιθυμεί να εργαστεί στον κλάδο;

Απ.: Ισχύει. Πρόκειται για έναν κλάδο που δεν έχει διαφημιστεί ιδιαίτερα, είναι κλάδος με πολλές ιδιομορφίες όπως και προκλήσεις. Έτσι ένας από τους λόγους που πλέον «βγαίνουμε προς τα έξω» δεν είναι μόνο να δουν τα παιδιά και να γνωρίσουν όλο το σκέλος των ορυκτών πόρων και τη σημασία που έχουν στην οικονομία και στην καθημερινή ζωή αλλά και έρθουν πιο κοντά στο αντικείμενο και κάποια στιγμή να μπουν μέσα σε αυτό σαν νέοι επιστήμονες.

Ερ.: Πώς λοιπόν «συναντά» αυτή τη γενιά των 16 – 18 ο κλάδος σας;

Απ.: Πρέπει να πιστέψετε πως αυτό δεν είναι καθόλου δύσκολο γιατί τα παιδιά έχουν πολύ πιο πρακτική αντίληψη των πραγμάτων από πολλούς μεγάλους και χωρίς ιδεοληπτικά θέματα ή/και προκαταλήψεις άλλου τύπου, που μπαίνουν συνέχεια στην κοινωνία την ελληνική αλλά και την ευρωπαϊκή σε σχέση με το αντικείμενό μας. Έτσι, εδώ και καιρό ξεκινήσαμε μια μεγάλη προσπάθεια να παράξουμε ένα βίντεο που θα έχει ό,τι έχει σχέση με τον κλάδο μας, από την ιστορία μέχρι και τη σημερινή εξέλιξη που έχουμε μπροστά μας από πλευρά των καινοτομιών της ρομποτικής κλπ, προκειμένου με απλό τρόπο να τους δείξουμε, από το παρελθόν μέχρι και το παρόν και το μέλλον, πώς έχει το αντικείμενο μας. Αυτό ήταν και το αντικείμενο ημερίδων, μέσα από τις οποίες καλέσαμε πολλά σχολεία στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή. Στις διάφορες εκδηλώσεις που κάναμε ήρθαν περίπου 1.200 παιδιά που παρακολουθούσαν αυτά τα βίντεο με πολύ ενδιαφέρον και έθεσαν και πολλές ερωτήσεις πάνω στο αντικείμενο. Μια επιτυχία που μας ενθουσίασε στο να συνεχίσουμε παρακάτω με τα σχολεία.

Ερ.: Σε ποιο επίπεδο βρίσκεται ο κλάδος σας στην Ελλάδα; Υπάρχουν αυξητικές τάσεις; Και ποια η θέση της Ελλάδας στις παγκόσμιες κατατάξεις;

Απ.: Ο κλάδος, αυτή τη στιγμή, έχει μισθούς -αν ξεκινήσει κανείς από το κατώτερο προσωπικό μέχρι και το ανώτατο επιστημονικό- που είναι πολύ υψηλότεροι από οποιονδήποτε άλλο κλάδο στην Ελλάδα. Έχει, δε, απασχόληση σημαντικότατη για τα ελληνικά δεδομένα αφού αυτή είναι περίπου στην 6η θέση πανευρωπαϊκά σαν απασχόληση σε εξόρυξη από πλευράς προσωπικού και εργαζομένων, ενώ σε όλη τη διάρκεια της κρίσης, ο κλάδος μας δεν γνώρισε κρίση, αντίθετα γνώρισε και ανάπτυξη ακριβώς γιατί βασίζεται σε εξαγωγές και στην καθετοποίηση προϊόντων που τα έχει ανάγκη η διεθνής και η ελληνική οικονομία, και βρίσκεται σε συνεχή ανάπτυξη. Πρέπει βέβαια να λυθούν και προβλήματα και από την Πολιτεία για να συνεχιστεί η ανάπτυξη γιατί δεν μπορούμε μόνοι μας να κάνουμε τα πάντα. Έχουμε όμως μια δυναμική που πραγματικά εξελίσσεται πάρα πολύ καλά και για αυτό καλούμε και τους νέους ανθρώπους να δούνε το αντικείμενο, να μπούνε μέσα σε αυτό, να δουλέψουν κοντά μας και να γίνουν οι νέοι επιστήμονες που θα πάρουν τα ηνία αυτού του τομέα σε αυτό τον τόπο.

Ερ.: Για τι αριθμό μιλάμε σε ό,τι αφορά τους απασχολούμενους;

Απ.: Ο κλάδος συνολικότερα και όχι οι εταιρείες του Συνδέσμου, όπως αναδείχθηκε και πρόσφατα από μελέτη του ΙΟΒΕ, έχει περίπου 20.000 άμεσους εργαζόμενους και περίπου 80.000 έμμεσους, που έχουν σχέση με την υποστήριξη των υπηρεσιών ή τις εργολαβίες. Από εκεί και πέρα πρέπει να υπολογίσουμε ότι σε κάθε θέση εργασίας από αυτούς τους άμεσους και έμμεσους αντιστοιχούν άλλες τέσσερις ακόμη θέσεις εργασίας που είναι της ευρύτερης οικονομίας της περιοχής που έχουμε δραστηριότητες.

Ερ.: Είναι αλήθεια ότι η εποχή των σύγχρονων ηλεκτρικών συσκευών έφερε στο προσκήνιο νέα υλικά; Τι θέση έχει η Ελλάδα σε αυτή τη βιομηχανία;

Απ.: Ισχύει αυτό. Βέβαια, η Ελλάδα δεν είναι στην πρωτοπορία των χωρών με υλικά που απαιτούνται για τα κινητά κλπ, γιατί οι σπάνιες γαίες, που είναι το βασικό κομμάτι που στηρίζει αυτές τις κατασκευές, είναι σε άλλες χώρες και ιδιαίτερα στην Κίνα. Εδώ λοιπόν είναι μια τεράστια πρόκληση, πώς θα υποστηρίξουμε το μέλλον της ανθρωπότητας από μεριάς τεχνολογίας, και από την άλλη πώς θα ταιριάξουμε αυτή την πρόοδο με τους πόρους, οι οποίοι δεν είναι και ανεξάντλητοι. Αυτό λοιπόν είναι ένα τεράστιο αντικείμενο επιστημονικό και τεχνικό, που είναι μια πρόκληση για τους νέους ανθρώπους, για το πώς θα βρεθούν αυτές οι λύσεις σε αυτό το θέμα. Εμείς φυσικά επεξεργαζόμαστε πολλά προγράμματα πάνω σε αυτό τον τομέα, είναι και τα ευρωπαϊκά θέματα, όπως τα θέματα κυκλικής οικονομίας σε πρώτη ζήτηση και σε πρώτη εφαρμογή, είναι πραγματικά ένας τομέας νέας επιστήμης, το πώς θα χειριστείς τα υλικά, το πώς ανακυκλώσεις απόβλητα, το πώς θα επαναχρησιμοποιήσεις υλικά για να δώσεις μέλλον και προοπτική στην ανθρωπότητα. Ένα θέμα τεράστιο. Θα σας πως δε και κάτι άλλο που λέμε συνέχεια: για πολλά υλικά το «Μεταλλείο του Μέλλοντος» θα είναι τα απόβλητα. Θα μπαίνουμε μέσα σε απορρίμματα και απόβλητα σε περιοχές όπου έχουν απορριφθεί εκατομμύρια τόνοι χρήσιμων υλικών και θα μπαίνουμε εκεί μέσα για να κάνουμε την νέας μορφής εκμετάλλευση πόρων.

Ερ.: Ας κλείσουμε μια διαφορετική ερώτηση που σας έχουν κάνει και νεαροί μαθητές. Είναι εφικτή η εκμετάλλευση ορυκτών από ουράνια σώματα, όπως π.χ η Σελήνη; Πόσο μακριά είναι κάτι τέτοιο;

Απ.: Ακόμη όχι. Είμαστε μακριά από όλα αυτά. Όπως είναι γνωστό, τα διαστημικά προγράμματα έχουν σε πρώτη ζήτηση την ανακάλυψη υλών σε άλλους πλανήτες αυτό όμως απέχει από την πραγματικότητα. Χρειάζεται μια πάρα πολύ εξελιγμένη τεχνολογία και εφαρμογή της σε συνθήκες όπως π.χ αυτές της Σελήνης και άλλων πλανητών.