Σχολεία – εκπαιδευτικοί: Βήματα για την αποτροπή εφαρμογής της αξιολόγηση

Σχολεία: Παίρνουμε νέες πρωτοβουλίες συντονισμού και αγώνα, μπροστά στην επόμενη φάση της αξιολόγησης (12/1/2022) και ενάντια στην αδράνεια της πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ, που έχει αφήσει τον κλάδο ακάλυπτο, αναφέρει η ΕΛΜΕ Κέρκυρας.

Η ανακοίνωση

Οι εκπαιδευτικοί όλο το προηγούμενο διάστημα, δίνουμε έναν σπουδαίο αγώνα!

Ο αγώνας μας είναι δίκαιος, γιατί αφορά την υπεράσπιση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών μας σε ένα σχολείο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν, που δε θα διαχωρίζει τους μαθητές, θα δίνει ενιαία τη γνώση σε όλα τα παιδιά, θα μορφώνει και δεν θα εξοντώνει.

Όλο αυτό διάστημα αποκαλύφθηκαν οι πραγματικές στοχεύσεις της κυβέρνησης, για ακόμα βαθύτερη ταξική κατηγοριοποίηση και διαφοροποίηση σχολείων, μαθητών και εκπαιδευτικών, για υποβάθμιση των μορφωτικών δικαιωμάτων για την πλειονότητα των παιδιών των λαϊκών οικογενειών, για επέκταση της επιχειρηματικής – ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας του σχολείου με τους γονείς και τους μαθητές πελάτες και τους εκπαιδευτικούς με σκυμμένο κεφάλι. Αποκαλύφθηκε η απάτη ότι δήθεν η «αξιολόγηση» στοχεύει στην «αναβάθμιση του σχολείου και την ενίσχυση του εκπαιδευτικού». Πίσω από τα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» όλων των κυβερνήσεων κρύβεται μια βαθιά αντιεκπαιδευτική πολιτική, που αντιμετωπίζει την μόρφωση των νέων σαν εμπόρευμα και τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων σαν κόστος. Βρίσκονται οι κατευθύνσεις της Ε.Ε., του ΟΟΣΑ και οι απαιτήσεις τους ΣΕΒ, στις οποίες «πίνουν νερό» όλες οι κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα.

Κυβέρνηση και ΥΠΑΙΘ στριμώχτηκαν από τους αγώνες μας, από την τεράστια αλληλεγγύη που αναπτύχθηκε από εργατικά συνδικάτα και γονείς. Είναι σημαντική η συμμετοχή των εργατικών συνδικάτων στις απεργιακές συγκεντρώσεις της 11/10, είναι πολύ σημαντική η συνεισφορά, σε κάθε φάση του αγώνα μας, η αγωνιστική στάση της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ) με αποκορύφωμα την ανακοίνωση της με τίτλο «δάσκαλε σ΄ ευχαριστώ». Είναι συγκινητική η διεθνής απήχηση του αγώνα μας, η αλληλεγγύη εκπαιδευτικών συνδικάτων και ενώσεων από όλο τον κόσμο (βλ. FISE, ΠΟΕΔ κ.α.).

Ο αυταρχικός κατήφορος, οι αλλεπάλληλες δικαστικές προσφυγές και η καταστολή που επιστράτευσε η κυβέρνηση δείχνουν ότι δεν έχουν άλλο τρόπο για να προωθήσουν μια πολιτική που έχει μαζικά απορριφθεί από τον κλάδο. Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, μέσα από νέα εγκύκλιο του Γ.Γ., συνεχίζει την προσπάθεια εκφοβισμού και τρομοκράτησης των εκπαιδευτικών που δίνουν, εδώ και σχεδόν δέκα μήνες, τη μάχη ενάντια στα αντιεκπαιδευτικά σχέδια κατηγοριοποίησης των σχολείων και απαξίωσης των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών. Το ΥΠΑΙΘ εξαπολύει ένα νέο κυνήγι μαγισσών στον χώρο της εκπαίδευσης, στήνει έναν απαράδεκτο μηχανισμό τρομοκράτησης και στοχοποίησης των εκπαιδευτικών.

Στη βάση των παραπάνω, η επαναπροκήρυξη της Απεργίας-Αποχής αποτελεί αναγκαιότητα, σημαντικό εργαλείο στα χέρια των εκπαιδευτικών για την ακύρωση της αντιεκπαιδευτικής αξιολόγησης, των νόμων Γαβρόγλου-Κεραμέως.

Η ευθύνη της πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ είναι τεράστιες! Έχει αφήσει τον κλάδο ακάλυπτο, δυο μήνες μετά το σταμάτημα, με το “έτσι θέλω” και παρά τη διάθεση χιλιάδων εκπαιδευτικών για συνέχιση του αγώνα. Εδώ και τώρα να προχωρήσει στην επαναπροκήρυξη της Απεργίας-Αποχής.

Η ΕΛΜΕ Κέρκυρας αποφασίζει τα παρακάτω βήματα:

1) Αναλαμβάνει πρωτοβουλία, σε συντονισμό με άλλες ΕΛΜΕ, για την σύγκληση νέας Γενικής Συνέλευσης Προέδρων ΕΛΜΕ (τέλη Γενάρη-αρχές Φλεβάρη), με σκοπό την επαναπροκήρυξη για όλο τον κλάδο της Απεργίας-Αποχής. Με τον τρόπο αυτό, εξασφαλίζουμε την ενότητα του κλάδου. Μόνο με μαζικούς όρους να ασκήσουμε τη μεγαλύτερη δυνατή πίεση στην κυβέρνηση, να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις αποτελεσματικότητας του αγώνα, προϋποθέσεις νίκης.

2) Στο βαθμό που στη Γ.Σ. Προέδρων των ΕΛΜΕ δεν εξασφαλιστούν τα 2/3, όπως απαιτεί το καταστατικό της ΟΛΜΕ, η ΕΛΜΕ Κέρκυρας αναλαμβάνει να καταθέσει την εξής πρόταση: Η Γενική Συνέλευση των Προέδρων, με απόφασή της, καλεί όλες τις ΕΛΜΕ της χώρας να συγκαλέσουν Γενικές Συνελεύσεις για να προκηρύξουν Απεργία-Αποχή, να αναλάβουν πρωτοβουλίες ενημέρωσης και άλλα μέτρα για τη μαζική συμμετοχή των εκπαιδευτικών. Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ αναλαμβάνει την υποστήριξη των ΕΛΜΕ, που θα προκηρύξουν Απεργία-Αποχή, με όλα τα πρακτικά-νομικά βήματα (εξώδικο, δήλωση κλπ). Η απόφαση αυτή της Γ.Σ. Προέδρων των ΕΛΜΕ είναι δεσμευτική για το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, για όλο τον κλάδο και απαιτεί απλή πλειοψηφία (50+1) και όχι τα 2/3.

3) Ταυτόχρονα, μέχρι την πραγματοποίηση της νέας Γ.Σ. Προέδρων ΕΛΜΕ, η ΕΛΜΕ  αποφασίζει να καταθέσει πρόταση μπροστά στην επόμενη φάση της αξιολόγησης (12/1/2022), με βάση τις θέσεις και τα αιτήματα του κλάδου (ακολουθεί), που μπορεί να αξιοποιηθεί από τους συναδέλφους.

Οι εκπαιδευτικοί που εργαζόμαστε στο Δημόσιο Σχολείο αντιμετωπίζουμε, στην προσπάθεια για τη διαπαιδαγώγηση και τη μόρφωση των μαθητών μας, πολλά και οξυμένα προβλήματα, που αφορούν συνολικά το πλαίσιο λειτουργίας της εκπαίδευσης και ασφαλώς και το σχολείο που εργάζομαι.

Τα προβλήματα αυτά, τόσο του κάθε σχολείου, όσο και συνολικά της εκπαίδευσης, είναι γνωστά και καταγεγραμμένα στο Υπουργείο Παιδείας. Οι εκπαιδευτικοί, είτε ως άτομα, είτε ως Σύλλογος Διδασκόντων, είτε μέσα από την ΕΛΜΕ, είτε από κοινού με γονείς και μαθητές, έχουμε καταθέσει, προφορικά ή γραπτά, τις απόψεις μας και τα αιτήματά μας, στη Διοίκηση και στο Υπουργείο Παιδείας, χωρίς καμία ανταπόκριση.

Στα πλαίσια αυτά διεκδικούμε διαχρονικά την κάλυψη των κενών με μαζικούς, μόνιμους διορισμούς, που να καλύπτουν τα κενά, την ετήσια επιμόρφωση των εκπαιδευτικών με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα, την γενναία αύξηση της χρηματοδότησης, την πρόσληψη διοικητικού προσωπικού, την παρουσία εξειδικευμένου βοηθητικού επιστημονικού προσωπικού, όπως ψυχολόγοι και πολλά άλλα.

Αντί να ικανοποιηθούν τα παραπάνω, κοινή διαπίστωση είναι ότι τα σχολεία λειτουργούν χάρη στο φιλότιμο, στην προσπάθεια και στην προσφορά των εκπαιδευτικών, όπως π.χ. έδειξε ανάγλυφα η περίοδος της καραντίνας. Οι εκπαιδευτικοί, εκτός από τα διδακτικά τους καθήκοντα, διεκπεραιώνουν πλήθος άλλων εργασιών και δραστηριοτήτων, άσχετες με το διδακτικό τους έργο, ενώ συνεχώς επιφορτίζονται και νέα καθήκοντα.

Είναι προφανές λοιπόν, ότι η αξιολόγηση και οι σχετικές διαδικασίες, όπως δείκτες, βαθμολόγηση δεικτών κ.α. και μάλιστα με “εντέλλεσθαι”, δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στην ανάδειξη και κυρίως στη λύση, των έτσι και αλλιώς γνωστών στο ΥΠΑΙΘ προβλημάτων της Δημόσιας Εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών. Αντίθετα, η διεθνής πείρα δείχνει ότι, όπου εφαρμόστηκαν τα μέτρα αυτά, βάθυνε η κατηγοριοποίηση των σχολείων, η εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης, ο ανταγωνισμός μεταξύ των σχολικών μονάδων, σχολεία οδηγήθηκαν σε κλείσιμο κ.α.

Πιο συγκεκριμένα, για τους άξονες-δείκτες που προτείνει το ΥΠΑΙΘ:

• για την εφαρμογή καινοτόμων διδακτικών πρακτικών, εφαρμογή διαφοροποιημένης μάθησης, υποστήριξη ένταξης ευάλωτων ομάδων μαθητών/τριών και μαθητών/τριών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Σήμερα η πλειοψηφία των σχολείων είναι κτιριακά ακατάλληλα, με σημαντικές ελλείψεις στην υλικοτεχνική υποδομή. Μέσα στο Δεκέμβρη υπάρχουν ελλείψεις στο Ειδικό Βοηθητικό και στο Ειδικό Επιστημονικό Προσωπικό. Το 30% των σχολικών κτηρίων είναι 50ετίας. Γυμναστήριο έχει το 19% των Δημοτικών, το 42% των Γυμνασίων/Λυκείων και το 17% των ΕΠΑΛ. Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων έχει το 27% Δημοτικών. Εργαστήριο Φυσικών Επιστημών έχει το 5% Δημοτικών και το 26% των Γυμνασίων/Λυκείων. Βιβλιοθήκη έχει το 12% των Δημοτικών, το 38% των Γυμνασίων/Λυκείων και το 37% των ΕΠΑΛ. Η δε διαφοροποιημένη μάθηση δεν μπορεί να εφαρμοστεί, σε ένα σχολείο που κυνηγάει δείκτες, που εφαρμόζει έντονους εξεταστικούς φραγμούς (τράπεζα θεμάτων, εξετάσεις τύπου Pisa).

Η υλοποίηση των παραπάνω δεικτών συνδέεται με:

1. Με ετήσια επιστημονική επιμόρφωση και απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα
2. Την δημιουργία ψηφιακού-υποστηρικτικού υλικού για τους εκπαιδευτικούς.
3. Δημιουργία σύγχρονων υποδομών, εργαστήριων και βιβλιοθηκών.
4. Την ολόπλευρη μόρφωση των παιδιών με βάση ένα ενιαίο αναλυτικό πρόγραμμα που θα που θα μορφώνει όλα τα παιδιά, θα συνδέει τη θεωρία με την πράξη, την επιστήμη με την Τέχνη και τον Αθλητισμό. Θα παρέχει σύγχρονα και καλογραμμένα βιβλία σε όλα τα παιδιά αλλά και όλο το αναγκαίο υποστηρικτικό υλικό. Θα προσφέρει την απαραίτητη στήριξη και ενισχυτική δομή με βάση και τις ιδιαίτερες ανάγκες και δυσκολίες των μαθητών.

• για τη παρακολούθηση/μείωση της σχολικής διαρροής, μέριμνα για τη μετάβαση από βαθμίδα σε βαθμίδα και την αγορά εργασίας.

Είναι γνωστό από πληθώρα μελετών και στοιχείων ότι τα αίτια της σχολικής διαρροής έχουν κατά βάση κοινωνική προέλευση. Η πτώση του μισθού και συνακόλουθα του βιοτικού επιπέδου, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η αύξηση της ανεργίας σε οικογένειες χιλιάδων μαθητών μας αποτυπώνεται στην αύξηση των μαθησιακών προβλημάτων.

Συγχρόνως το γεγονός ότι δεν διδάσκονται όλα  μαθήματα σε όλα τα σχολεία από την αρχή της χρονιάς, η αποδοχή ότι η παρεχόμενη εκπαιδευτική διαδικασία μπορεί να διαφοροποιείται ανά περιοχή και σχολείο (υποδομή, προσωπικό, κενά κα) αντικειμενικά οξύνει τις ανισότητες και την σχολική διαρροή.

Συγχρόνως στο σημερινό σχολείο πολύ μεγάλες είναι οι ελλείψεις στη στήριξη και τα αντισταθμιστικά μέτρα για αυτές τις οικογένειες, η εξειδικευμένη βοήθεια από ψυχολόγο και κοινωνικό λειτουργό, όπως διεκδικούμε οι εκπαιδευτικοί, ενώ ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη είναι πολύ πίσω από τις σύγχρονες ανάγκες

Ουσιαστική εκπαιδευτική πολιτική για τη σχολική διαρροή σημαίνει

1. Η Ενισχυτική Διδασκαλία και Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη από την αρχή της χρονιάς
2. 20 μαθητές ανά τάξη (και 15 στην πανδημία), για να μπορούν να στηριχθούν όλα τα παιδιά.
3. Τμήματα ένταξης και υποδοχής με βάση τις ανάγκες και την σημερινή ελληνική πραγματικότητα.
4. Ενιαίο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για όλους του μαθητές. Κάλυψη όλων των εκπαιδευτικών αναγκών σε όλα τα σχολεία από την αρχή της χρονιάς.

• Για τις σχέσεις μεταξύ μαθητών/τριων.

Σήμερα ανησυχία προκαλεί η αύξηση της σχολικής βίας εντός και εκτός σχολείου. Οι συνέπειες του μακροχρόνιου εγκλεισμού, το υποβαθμισμένο σχολικό περιβάλλον, η υπερφορτωμένη τάξη, η φτωχοποίηση της κοινωνίας και οι αξίες του ανταγωνισμού και του ατομισμού συμβάλλουν στην όξυνση αυτού του προβλήματος. Η λειτουργία της εκπαίδευσης οφείλει να κινείται στην αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων:

1. Αναπροσαρμογή των αναλυτικών προγραμμάτων και της σχολική ύλης. Εντοπισμός των μαθησιακών κενών που έχουν προκύψει τα δύο τελευταία χρόνια και επιστημονικός – παιδαγωγικός σχεδιασμός για την αντιμετώπισή τους.
2. 20 μαθητές ανά τάξη.
3. Πρόγραμμα σχολικών γευμάτων κρατικά οργανωμένο με επέκταση σε όλα τα σχολεία.
4. Δωρεάν εκδρομές για όλους τους μαθητές.
5. Αναβάθμιση των πολιτιστικών και αθλητικών δραστηριοτήτων στα σχολεία με την υλοποίηση των αντίστοιχων υποδομών και κάλυψη του απαραίτητου προσωπικού.
6. Ειδικό επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό σε όλα τα σχολεία.

• για την καλλιέργεια κλίματος σεβασμού και εμπιστοσύνης μεταξύ μαθητών/τριών και εκπαιδευτικών.

Σημειώνουμε ότι ο ρόλος του Συλλόγου Διδασκόντων που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τέτοιες πλευρές διαρκώς υποβαθμίζεται με σειρά νομοθετημάτων, ενώ απουσιάζει το εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, που θα μπορούσε να διαχειριστεί ενδοσχολικές αντιπαραθέσεις μεταξύ των μαθητών αλλά και εκπαιδευτικών και μαθητικών που οξύνθηκαν την περίοδο της πανδημίας.

Άμεση ανάγκη είναι η πρόσληψη σταθερού ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού σε όλα τα σχολεία (ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, νοσηλευτές).

• για την ανάπτυξη διαύλων επικοινωνίας, υποστήριξη και ενίσχυση της συνεργασίας σχολείου – οικογένειας, κοινωνίας, την υποστήριξη δράσεων ενημέρωσης γονέων/κηδεμόνων για θέματα κοινού ενδιαφέροντος.

Οι σύλλογοι γονέων, οι μαζικοί φορείς και τα σωματεία στα πλαίσια της αυτοτελούς λειτουργίας τους και  των διακριτών τους ρόλο μπορούν σε ένα πνεύμα συνεργασίας να συναντηθούν με τα αιτήματα και τις αγωνίες των εκπαιδευτικών και των μαθητών. Μέσα από τα όργανά τους και την αλληλοτροφόδοτηση μπορούν να εντοπίσουν καλύτερα, να εξειδικεύσουν τις γενικές και ειδικές ανάγκες κάθε σχολείου και να ζητήσουν από την πολιτεία την ικανοποίηση όλων των σχετικών αναγκών.

• για την αξιοποίηση του εκπαιδευτικού προσωπικού, την κατανομή και διαχείριση πόρων, την αξιοποίηση σχολικών πόρων και υποδομών.

Η συνεργασία των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας με σκοπό την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου  και των υποδομών προϋποθέτει :

1. Την κάλυψη όλων των αναγκών και την επαρκή χρηματοδότηση όλων των σχολείων.
2. Άμεση εξάλειψη του φαινόμενου των προκάτ/ σχολείων.
3. Ειδικές αίθουσες σε κάθε σχολείο.
4. Κάλυψη όλων των αναγκών σε προσωπικό.
5. Καμία εμπλοκή των γονέων και ιδιωτικών φορέων στην χρηματοδότηση των σχολείων.

Σε διαφορετική περίπτωση η μόρφωση και το επίπεδο της εκπαιδευτικής διαδικασίας θα διαφοροποιείται ανά σχολείο με αποτέλεσμα την ανισότιμη μόρφωση.

• για την συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε επιμορφωτικές δράσεις.

Ισότιμη συμμετοχή των  εκπαιδευτικών στην επιμόρφωση σημαίνει

1. Δραστική εξάλειψη του φαινομένου ένα στους τρεις εκπαιδευτικούς να είναι σε δύο και πάνω σχολεία.
2. Ετήσια επιμόρφωση των εκπαιδευτικών με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα.

• για τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε ευρωπαϊκά προγράμματα, που όμως είναι γνωστό ότι δεν απευθύνονται σε όλα τα παιδιά.

Τα χρήματα που δίνονται για τη χρηματοδότηση αυτών των προγραμμάτων θα μπορούσαν να κατευθυνθούν στην κάλυψη ουσιαστικών αναγκών των σχολείων και των μαθητών. Πολλά από αυτά τα προγράμματα οδηγούν στη διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα του ενιαίου προγράμματος σπουδών.

• Για τον εσωτερικό κανονισμό

Κανείς δεν είναι ενάντια στη θέσπιση κανόνων ορθής λειτουργίας της σχολικής μονάδας, στα πλαίσια των ευρύτερων στοχεύσεων δημιουργίας κλίματος εμπιστοσύνης, αλληλεγγύης και σεβασμού ανάμεσα στα μέλη της σχολικής κοινότητας. Ενημερώνουμε την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, που πιθανόν αδυνατεί να το αντιληφθεί ότι, όλα αυτά συμβαίνουν και σήμερα. Πολλά από τα κοινωνικά και εκπαιδευτικά προβλήματα που ξεσπούν μέσα στο σχολείο έχουν την αιτία τους σε προβλήματα που γεννιούνται έξω από αυτό. Η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών, με συναίσθηση του παιδαγωγικού μας ρόλου,  μέσα από τους συλλόγους διδασκόντων, χωρίς τυμπανοκρουσίες, αντιμετωπίζουμε καθημερινά απλά ή συνθετότερα προβλήματα.

Οι εκπαιδευτικοί θα συνεχίσουμε, όπως κάναμε μέχρι τώρα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μας, να συμβάλλουμε στη λειτουργία του Δημόσιου Σχολείου και ταυτόχρονα, να διεκδικούμε ένα σχολείο Δημόσιο και Δωρεάν για όλα τα παιδιά, χωρίς φραγμούς και διακρίσεις.