“Ποδαρικό” με υπερείσπραξη φόρων ύψους 325 εκατ. ευρώ έκανε το 2017.

Σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, τα καθαρά έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού ανήλθαν σε 4,041 δισ ευρώ, καταγράφοντας υπέρβαση ή 8,7% έναντι του στόχου του Προϋπολογισμού 2017 για 3,716 δισ. ευρώ.

Και αυτό παρόλο που οι επιστροφές εσόδων ανήλθαν σε 314 εκατ. ευρώ, σημειώνοντας υπέρβαση κατά 18 εκατ. ευρώ έναντι του στόχου για τον μήνα Ιανουάριο (296 εκατ. ευρώ).

Συνολικά, το πρωτογενές αποτέλεσμα διαμορφώθηκε σε πλεόνασμα ύψους 1,012 δισ ευρώ, έναντι πρωτογενούς πλεονάσματος 1,003 δισ ευρώ για την ίδια περίοδο το 2016 και στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 670 εκατ. ευρώ.

Η εξέλιξη αυτή, σύμφωνα με εκτιμήσεις, αποδίδεται εν μέρει στις αυξήσεις εμμέσων φόρων, ιδιαιτέρως όμως στην αναγκαστική χρήση ηλεκτρονικών μέσω πληρωμών.

«Για πρώτη φορά» πάντως, με καθυστέρηση πολλών μηνών, το υπουργείο Οικονομικων μπήκε στη διαδικασία να εξηγήσει τις αποκλίσεις ανάμεσα στα δελτία εκτελεσης του προϋπολογισμού που ανακοινώνει, έναντι του προϋπολογισμού που έχει ψηφιστεί.

Με ειδικό σημείωμα το υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε ότι πρόκειται για διαδικασία εναρμόνισης του τρόπου παρουσίασης του δελτίου εκτέλεσης κρατικού προϋπολογισμού σύμφωνα με τα Ευρωπαϊκά Λογιστικά Πρότυπα – ESA. Έτσι για το 2017, πραγματοποιήθηκαν οι εξής αλλαγές σε σχέση με το έτος 2016:

Α) Οι καταπτώσεις εγγυήσεων σε φορείς εντός της γενικής κυβέρνησης εμφανίζονται σε ακαθάριστη βάση, με το αντίστοιχο έσοδο να εμπεριέχεται πλέον στα έσοδα τακτικού προϋπολογισμού (του πίνακα 1Α).

Β) Οι δαπάνες ανάληψης χρέους φορέων Γενικής Κυβέρνησης εμπεριέχονται στις πρωτογενείς δαπάνες (του πίνακα 1Α).

Γ) Το πρωτογενές αποτέλεσμα (και το ισοζύγιο του πίνακα 1A) για το έτος 2017 είναι συγκρίσιμα με τα αντίστοιχα των πινάκων 3.2 και 3.16 της εισηγητικής έκθεσης του κρατικού προϋπολογισμού 2017.

Δ) Ο πίνακας 1Β είναι αφιερωμένος στο πρόγραμμα εξόφλησης υποχρεώσεων παρελθόντων ετών και το αποτέλεσμα του αποτελεί το ταμειακό ισοζύγιο εργασίας του δελτίου.

Ε) Για λόγους ιστορικής συγκρισιμότητας εξακολουθούν να εμφανίζονται διακριτά οι εξοπλιστικές δαπάνες, οι καταπτώσεις εγγυήσεων, οι αναλήψεις χρέους φορέων γενικής κυβέρνησης και οι προμήθειες τραπεζών, προμήθειες EFSF και λοιπές δαπάνες δημόσιου χρέους, οι οποίες συμπεριλαμβάνονται και στην γραμμή των πρωτογενών δαπανών.