Το υπουργείο δικαιοσύνης χαρακτηρίζει «ανησυχητική» την έξαρση των περιστατικών έμφυλης βίας και δολοφονιών γυναικών που παρατηρούνται την τελευταία περίοδο.
Σύμφωνα με στοιχεία που διαβίβασε στην Βουλή οι αρμόδιες αρχές έχουν καταγράψει 1.632 περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας στην Αττική και 592 στην Θεσσαλονίκη από τον Οκτώβριο του 2021 εως τον Ιανουάριο του 2022.
Αναφορικά με την Αττική τα περισσότερα περιστατικά έχουν καταγραφεί από την αστυνομική διεύθυνση Αθηνών (508) και ειδικότερα από το τμήμα της Ομόνοιας (153), Καλλιθέας (53), Ζωγράφου (38), Κολωνού (32).
Ακολουθεί η Αστυνομική Διεύθυνση Δυτικής Αττικής με 425 περιστατικά με τα περισσότερα εξ αυτών να καταγράφονται από το Αστυνομικό Τμήμα Περιστερίου 141, Αχαρνών (44), Ιλίου (41). Στην Αστυνομική Διεύθυνση Βορειοανατολικής Αττικής έχουν σχηματιστεί φάκελοι για 256 υποθέσεις ενδοικογενειακής βίας και συγκεκριμένα στα Α.Τ Αγίας Παρασκευής 97 και Κηφισίας 24.
Αναφορικά με τις υπόλοιπες αστυνομικές διευθύνσεις, το ΑΤ Αλίμου έχει κληθεί να αντιμετωπίσει 129 υποθέσεις , το ΑΤ Δημοτικού Θεάτρου στον Πειραιά 107 ενώ στην Θεσσαλονίκη το Α.Τ Λευκού Πύργου σχημάτισε 120 σχετικούς φακέλους.
Τα στοιχεία διαβιβάστηκαν στην Βουλή μετά από ερώτηση 19 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής.
Μεταξύ άλλων το Υπουργείο Δικαιοσύνης επισημαίνει πως «την τελευταία περίοδο, σημειώνει ανησυχητική έξαρση και στη χώρα μας και για το λόγο αυτό επιχειρείται η ολιστική αντιμετώπισή του, αφενός σε επίπεδο καταστολής, αφετέρου σε επίπεδο πρόληψης.
Αναφορικά με την επιδίωξη καταστολής του φαινομένου, η πρόβλεψη ενός νέου ποινικού αδικήματος «γυναικοκτονίας» θα οδηγήσει σε μία ανεπίτρεπτη τόσο συνταγματικά όσο και ηθικά, σχετικοποίηση της ανθρώπινης ζωής, που είναι το υπέρτατο αγαθό και προστατεύεται απόλυτα. Στην απόλυτη αυτή προστασία της ανθρώπινης ζωής δεν χωρούν ούτε διαφοροποιήσεις, ούτε παρεκκλίσεις, ούτε εξαιρέσεις, ούτε διακρίσεις. Η ανθρώπινη ζωή δεν σχετικοποιείται ανάλογα με το φύλο, το χρώμα, τον τόπο καταγωγής. Η ουσία, λοιπόν, δεν βρίσκεται στην τυποποίηση ενός ξεχωριστού αδικήματος αλλά αντιθέτως στην διασφάλιση, ότι η ανθρωποκτονία, εναντίον οποιουδήποτε στρέφεται, θα τιμωρείται με την αυστηρότερη των ποινών. Στο ποινικό δικαιΐκό μας σύστημα, με τις διατάξεις του ν. 4855/2021(Α΄215) «Τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα, του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και άλλες επείγουσες διατάξεις» που εισήχθησαν με πρωτοβουλία μας από την παρούσα Κυβέρνηση, προβλέψαμε αποκλειστικά, οριζόντια και ανελαστικά, ως μοναδική ποινή για την ανθρωποκτονία την ισόβια κάθειρξη (άρθρο 299 παρ. 1 ΠΚ), διορθώνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την απολύτως εσφαλμένη επιλογή της προηγούμενης κυβέρνησης να τιμωρεί την ανθρωποκτονία και με την διαζευκτική ποινή της πρόσκαιρης καθείρξεως.
Επίσης με τον ίδιο νόμο αλλάζει ο χρόνος έναρξης της παραγραφής των εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας και της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, όταν τελούνται σε βάρος ανηλίκων, ενώ τα αδικήματα της προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας στον εργασιακό χώρο και της προσβολής της γενετήσιας ευπρέπειας για τους ανήλικους, διώκονται πλέον αυτεπάγγελτα και όχι κατόπιν έγκλισης, όπως ίσχυε πριν την τροποποίηση του Π.Κ. Σε κάθε περίπτωση η επιτροπή παρακολούθησης του Ποινικού Κώδικα θα συνεχίσει τη λειτουργία της και θα υποβάλει τις προτάσεις της προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Σε επίπεδο πρόληψης, επιχειρούμε τη δημιουργία ενός δικτύου προστασίας των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας μέσω του ποινικού δικαίου, με την καθιέρωση του αξιόποινου χαρακτήρα για τη μη συμμόρφωση σε δικαστική απόφαση που επιβάλλει απαγόρευση προσέγγισης και επικοινωνίας μεταξύ προσώπων και αποτελεί τη συνηθέστερη απόφαση των δικαστηρίων για την προστασία των γυναικών.
Έπειτα από τη σημαντική τροποποίηση του Π.Κ., αυτό που έχει πραγματικά σημασία, πλέον, είναι η επαναξιολόγηση του νομικού πλαισίου για την ενδοοικογενειακή βία και η ανάπτυξη υποστηρικτικών δομών για τη στήριξη των θυμάτων. Η εξέταση και επεξεργασία συνολικά του νομοθετικού πλαισίου για την αποτροπή της ενδοοικογενειακής βίας και την προστασία των θυμάτων αυτής είναι η κατεύθυνση στην οποία κινείται συνολικά η κυβέρνηση καθώς η όλη προσπάθεια απαιτεί συνέργειες από τα συναρμόδια υπουργεία Προστασίας του Πολίτη, Εργασίας και Υγείας προκειμένου να δημιουργηθεί το κατάλληλο νομικό αλλά και κοινωνικό υποστηρικτικό περιβάλλον (κοινωνικές υπηρεσίες, δομές φιλοξενίας θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας), ώστε να αποφευχθούν νέα περιστατικά έμφυλης βίας / δολοφονίας γυναικών στο μέλλον και να υπάρξει πλήρης και αποτελεσματική προστασία και στήριξη των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας»