Μπορεί ο ατελείωτος αρραβώνας της Τουρκίας με την Ε.Ε. να μην εξελίχθηκε ποτέ σε γάμο, αλλά η γειτονική χώρα ανήκει πάντα στην ευρωπαϊκή τεκτονική πλάκα. Γι’ αυτό και ο σεισμός των αμερικανικών κυρώσεων, που βύθισε την τουρκική λίρα, απείλησε με τσουνάμι και τις ευρωπαϊκές αγορές.

Περισσότερο ίσως και από τη ραγδαία υποτίμηση της λίρας, αυτό που ανησύχησε τους επενδυτές την περασμένη εβδομάδα ήταν η απότομη υποχώρηση του ευρώ στο 1,1412 δολ. και το σφυροκόπημα που δέχθηκαν οι μετοχές των ευρωπαϊκών τραπεζών.

Ήταν οι πληροφορίες που θέλουν την ΕΚΤ να βρίσκεται σε «αυξημένη επαγρύπνηση» για τον αντίκτυπο της τουρκικής κρίσης σε τρεις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες, που πυροδότησαν ανησυχίες και ρευστοποιήσεις. Για διάχυση των τουρκικών προβλημάτων στην Ευρώπη μέσω του τραπεζικού συστήματος έχει προειδοποιήσει και η Λούσι Μακντόναλντ, επικεφαλής επενδύσεων σε παγκόσμιες μετοχές της Allianz Global Investors.

Οι μετοχές της ισπανικής BBVA έκαναν την Παρασκευή βουτιά 5%, της ιταλικής Unicredit 4,1% και της γαλλικής BNP Paribas 3,6%. Σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, οι ισπανικές τράπεζες δάνεισαν το πρώτο τρίμηνο 80,9 δισ. δολάρια σε τράπεζες της Τουρκίας (συμπεριλαμβανομένων των θυγατρικών τους), η Unicredit περί τα 35,15 δισ. δολ. και οι γαλλικές τράπεζες 18,49 δισ. δολάρια.

Παρόμοιοι είναι οι υπολογισμοί του Berenberg που κάνει λόγο για έκθεση ύψους 135 δισ. ευρώ ισπανικών, ιταλικών και γαλλικών τραπεζών στην τουρκική οικονομία. Το ποσό αυτό όμως δεν είναι τόσο μεγάλο για να προκαλεί φόβους για νέα μεγάλη κρίση στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Αυτό που περισσότερο φοβίζει είναι το πώς θα εκμεταλλευθούν τις πληροφορίες για την έκθεση του χρηματοπιστωτικού τομέα της γηραιάς ηπείρου οι κερδοσκοπικές δυνάμεις της αγοράς.

Η αγγλόφωνη έκδοση της Hurriyet σχολιάζει πως η τουρκική οικονομική κρίση και ο αντίκτυπός της στις ευρωπαϊκές αγορές έχουν να κάνουν με την ενταξιακή προοπτική της Τουρκίας, που άνοιξε το 2004. Η τουρκική εφημερίδα θυμίζει ότι το εταιρικό χρέος της Τουρκίας σχεδόν διπλασιάστηκε από το 2004 έως το 2008 και επισημαίνει ότι αντίστοιχη δραματική αύξηση των χρεών είχαμε και σε χώρες της Ευρωζώνης, ακριβώς εξαιτίας της παγίδας του φθηνού δανεισμού. Βέβαια, τα σημερινά προβλήματα της Τουρκίας έχουν σε μεγάλο βαθμό να κάνουν και με την απότομη απόκλιση της χώρας από την πορεία αυτή, θα προσθέταμε εμείς.

Σε κάθε περίπτωση, όσοι πιστεύουν ότι η Τουρκία δεν είναι με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο κομμάτι της Ευρώπης, μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτούν.