Οι αγορές το έχουν ξαναζήσει. Μία υπερχρεωμένη χώρα βλέπει το νόμισμά της να καταρρέει και ξαφνικά ξεσπούν συζητήσεις για διάχυση της κρίσης και επικρατεί αναταραχή διεθνώς. Στην περίπτωση της Τουρκίας, ωστόσο, τα πράγματα είναι ελαφρώς διαφορετικά, σχολιάζει το CNBC σε ανάλυσή του. Και τούτο γιατί η κρίση χρέους της χώρας είναι εν πολλοίς κρίση εταιρικού χρέους, γεγονός που καθιστά πιο περίπλοκους τους μηχανισμούς διάσωσης και εντείνει τους φόβους για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα.

«Πώς μία χώρα, στην οποία η κεφαλαιοποίηση του συνόλου των μετοχών της είναι μικρότερη από την κεφαλαιοποίηση της Netflix μπορεί να προκαλέσει τέτοιο αναταραχή; Τα πάντα έχουν να κάνουν με τις άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις» γράφει η Κέιτι Νίξιον, επικεφαλής επενδύσεων της Northern Trust. «Ο φόβος είναι ουσιαστικά πως όσα συμβαίνουν στην Τουρκία, δεν θα μείνουν στην Τουρκία» συμπληρώνει, σημειώνοντας ότι αναδυόμενες οικονομίες με αδύναμα νομίσματα έχουν ήδη βρεθεί στο στόχαστρο.

Η Νίξον δεν βλέπει πάντως μεγάλες παγκόσμιες επιπλοκές, αν και χτυπάει καμπανάκι για την συνεχή ανατίμηση του δολαρίου έναντι των νομισμάτων αναδυόμενων αγορών.

Όπως επισημαίνει το CNBC μέχρι στιγμής χώρες που βρέθηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, όπως η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ιταλία ή η Αργεντινή, η Μαλαισία και το Πακιστάν, είχαν περιορισμένο μόνο αντίκτυπο εκτός των συνόρων τους. Αρκετές βέβαια από αυτές χρειάστηκε να λάβουν σανίδα σωτηρίας από το ΔΝΤ.

Οι επενδυτές, παρατηρεί, το αμερικανικό δίκτυο, εξακολοθούν να ανησυχούν για το ποια χώρα θα είναι εκείνη, που θα πυροδοτήσει την επόμενη μεγάλη καταστροφή, όπως συνέβη με την ασιατική χρηματοπιστωτική κρίση του 1997, που αρχικά φαινόταν περιορισμένης εμβέλειας, αλλά πολύ σύντομα αποδείχθηκε «μεταδοτική».