Τρομερές ιστορίες φορολογικής τρέλας και φοροδιαφυγής, από αυτές που μόνο ένας Ελληνας μπορεί να σκαρφιστεί παραθέτει ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο του.
Φανερώνει τα κόλπα που σκέφτοναι επιχειρηματίες και καταναλωτές προκειμένου να μην πληρώσουν φόρους.
Συγκεκριμένα αναφέρει:
Το ΔΝΤ τηρεί ανεξήγητη σιγήν ιχθύος για την ηλεκτρονική τιμολόγηση όλων των συναλλαγών μεταξύ επιχειρήσεων (ηλεκτρονική τιμολόγηση, πλαστικό χρήμα κ.ά.).Τα μετρητά ή και τα «μαύρα» που ζητούν όλο και περισσότεροι επαγγελματίες διευκολύνονται από το γεγονός ότι η παράνομη διακίνηση εμπορευμάτων έχει γίνει θεσμός. Υπάρχουν
επιχειρήσεις – επαγγελματίες που, όχι μόνον προσφεύγουν σε αδήλωτη και απλήρωτη εργασία και φοροδιαφεύγουν κατά συρροή, αλλά και που έχουν «κλείσει» τα βιβλία και δουλεύουν 100% στην μαύρη αγορά. Αντί άλλης επιχειρηματολογίας, παρατίθενται μερικά παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι είμαστε όντως αντάξιοι απόγονοι του «πολυμήχανου» προγόνου μας Οδυσσέα:
•Σε καφετέρια ο πελάτης επιμένει για απόδειξη όταν του έχουν πει ότι το μηχάνημα (POS) είναι χαλασμένο και προσπαθούν να το φτιάξουν. Όταν ο πελάτης γίνεται λίγο πιο φορτικός, του φέρνουν μία απόδειξη από διπλανό μαγαζί, που, σύμφωνα με την ένδειξη, δραστηριοποιείται σε «Βιβλία Χαρτικά»!
•Σε παραγγελία μαρμάρων για τοποθέτηση σε σπίτι, ο μαρμαράς προτείνει να δώσει στον πελάτη μία εικονική απόδειξη με μικρό ποσό και την ένδειξη «ρετάλια»!
•Κάποιος παραγγέλνει ζευγάρια παπούτσια από την Κίνα. Παραλαμβάνει παπούτσια για το δεξί πόδι. Στο δελτίο αποστολής γράφει, «για δειγματισμό». Λίγες μέρες μετά, παραλαμβάνει και τα αριστερά κομμάτια με την ένδειξη, «για δειγματισμό»!
• Εστιατόριο ταχυφαγίας προσφέρει έκπτωση 10% σε όποιον πληρώνει μετρητοίς και χωρίς απόδειξη!
Συμπερασματικά, λοιπόν, ανεξαρτήτως δημοσιονομικών στόχων, απαιτούνται παρεμβάσεις στον τρόπο που υλοποιείται η δημοσιονομική προσαρμογή. Με την ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης προ των πυλών, ανοίγει ο δρόμος για καλύτερες ημέρες. Ωστόσο, αυτό δεν αρκεί. Όχι μόνο πρέπει να σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε εχθρικά την ιδιωτική οικονομία, αλλά και να επιφέρουμε τις αντίστοιχες διορθωτικές αλλαγές στη δημοσιονομική προσαρμογή που εφαρμόζουμε, ώστε να μην αποτελεί εμπόδιο στην αναπτυξιακή διαδικασία.
Οι απόψεις του ΔΝΤ περί υπερφορολόγησης και πάταξης της φοροδιαφυγής, και, περί καθυστερήσεων στην επίλυση του προβλήματος των κόκκινων δανείων και στο άνοιγμα των αγορών προϊόντων, και υπηρεσιών, αφορούν σε απαιτούμενες παρεμβάσεις, που δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα δημιουργήσουν ένα κλίμα σταθερότητας και αξιοπιστίας, και, εν δυνάμει, συνδράμουν την ανάκαμψη της οικονομίας. Δεν μπορεί, όμως, η οικονομία και ο πληθυσμός να περιμένουν, πότε θα ολο κληρωθεί η δημοσιονομική προσαρμογή και θα φτιαχτεί το ιδανικό θεσμικό πλαίσιο, μήπως και αρχίσουν να γίνονται επενδύσεις
Ο ΣΕΒ τονίζει ότι η υπερφορολόγηση δεν είναι οικονομικά βιώσιμη, καθώς ωθεί τις επιχειρήσεις και τους μισθωτούς που πληρώνουν τον φόρο εισοδήματος να αναζητούν διέξοδο στην παραοικονομία και την μετανάστευση. Τάσσεται υπέρ της μείωσης του αφορολόγητου σε συνδυασμό με μείωση φορολογικών συντελεστών, ασφαλιστικών εισφορών και με πιο αποτελεσματική χρήση των πόρων για την προστασία των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού, όπως οι μακροχρόνια άνεργοι και οι οικογένειες που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Ο ΣΕΒ παρεμβαίνει επίσης στα ζητήματα του ασφαλιστικού και των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, ζητώντας επανυπολογισμό του συνόλου των συντάξεων και διαγραφές οφειλών προς το Δημόσιο. Αναλυτικά, προτείνει:
– Να γίνει επανυπολογισμός των συντάξεων και για όλους τους υφιστάμενους συνταξιούχους, με βάση σωστούς αναλογιστικούς κανόνες, ώστε να γίνει ξεκάθαρο σε κάθε ατομική περίπτωση κατά πόσο οι χθεσινές ή σημερινές συντάξεις επιδοτούνται από τη φορολογία πέρα από τις ήδη καταβληθείσες εισφορές στη διάρκεια του βίου. Εκεί θα φανεί για ποιους σήμερα υπάρχουν αδικίες και σε ποιο βαθμό και να ληφθούν δικαιότερες αποφάσεις για ένα μεταβατικό διάστημα. Η ίδια μεθοδολογία με την εφαρμογή αναλογιστικών κανόνων, πρέπει να εφαρμοσθεί και στους νέους συνταξιούχους σε αντικατάσταση των αυθαίρετων ποσοστών αναπλήρωσης και ποσού εθνικής σύνταξης, που ελήφθησαν υπόψη στην «ασφαλιστική μεταρρύθμιση». Ομοίως και για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας, προσφέροντας τους και την επιλογή ένα τμήμα των υποχρεωτικών ασφαλιστικών εισφορών να επενδύονται για συνταξιοδοτικό σκοπό μέσω ιδιωτικών τοποθετήσεων.
-Παρέμβαση στο πεδίο των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς την εφορία που έχουν αρχίσει να εμποδίζουν την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας. Η αντιμετώπιση του προβλήματος δεν μπορεί να γίνει με πληρωμές των οφειλών σε δόσεις, ανεξαρτήτως ικανότητας εξυπηρέτησης του χρέους. Το κράτος οφείλει να προχωρήσει σε μία αξιολόγηση της βιωσιμότητας των οφειλετών, και μάλιστα σε συνδυασμό και με οφειλές τους προς τις τράπεζες. Σε περίπτωση βιωσιμότητας του οφειλέτη, το κράτος πρέπει να προσφέρει τη δυνατότητα μίας δεύτερης ευκαιρίας, ακόμη και με την επιλεκτική διαγραφή χρεών, εφόσον τα κίνητρα αυτά δεν δημιουργούν νέες περιπτώσεις στρατηγικών κακοπληρωτών ή αθέμιτο ανταγωνισμό. Σε περίπτωση μη βιωσιμότητας, οι διαγραφές δεν θα μπορεί να αποκλείονται, αφού, όμως, το κράτος πρώτα έχει εξαντλήσει όλους τους πρόσφορους τρόπους ικανοποίησης των απαιτήσεων του μέσω τυχόν περιουσιακών στοιχείων στην κατοχή του οφειλέτη.