Μογκερίνι: Οι 12 στιγμές του 2018 που θα πρέπει να φέρουμε μαζί μας στο νέο έτος

Στις 12 στιγμές του περασμένου έτους που πρέπει να φέρουμε μαζί μας στο 2019, αναφέρθηκε σε άρθρο της η Ύπατη Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, Φεντερίκα Μογκερίνι.

Αναφερόμενη στα λόγια του Ισραηλινού συγγραφέα Αμος Οζ που έφυγε από τη ζωή τις τελευταίες μέρες του περασμένου έτους, η Μογκερίνι τόνισε πως «δεν υπάρχει καμία ανάγκη να αποδείξουμε ποιανού ήταν το φταίξιμο, ποιανού η άγνοια προκάλεσε την τραγωδία. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι να βρούμε το δρόμο έξω από το τέλμα».

«Θέλω να έχω κατά νου αυτό το μάθημα στο ξεκίνημα της νέας χρονιάς. Ενάντια σε όλες τις δυσκολίες στον πλανήτη και την εποχή μας, μπορούμε να προσπαθήσουμε να βρούμε λύσεις, μαζί με όσους που έχουν την επιθυμία και την δυνατότητα να το κάνουν. Γνωρίζουμε ότι οι μεγάλες αλλαγές ξεκινούν με μικρά βήματα εμπρός», σχολίασε η Μογκερίνι.

«Αυτό είναι το κοινό γνώρισμα στις 12 στιγμές του 2018 που θα φέρω μαζί μου στην νέα χρονιά. Αυτές οι στιγμές δείχνουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει γίνει ένα επιτακτικό σημείο αναφοράς, παγκοσμίως. Και μας επιτρέπουν να δούμε με ελπίδα το μέλλον, παρά όλες τις δυσκολίες», συμπλήρωσε η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας.

«Η Συμφωνία των Πρεσπών που συνήψαν τον Ιούνιο η Ελλάδα και η ΠΓΔΜ. Τον Ιούνιο βρέθηκα στα σύνορα μεταξύ της Ελλάδας και της μελλοντικής Βόρειας Μακεδονίας, για την υπογραφή μιας ιστορικής συμφωνίας μεταξύ της Αθήνας και των Σκοπίων. Χάρη στην ηγεσία και το θάρρος των πρωθυπουργών τους – Αλέξη Τσίπρα και Ζόραν Ζάεφ – οι δύο χώρες επίλυσαν ένα θέμα που δηλητηρίασε τις σχέσεις τους εδώ και δεκαετίες. Η συμφωνία έστειλε ένα μήνυμα ειρήνης για όλη την Ευρώπη και ιδιαίτερα για τα Βαλκάνια. Φέτος θα πρέπει να συνεχίσουμε τον ίδιο δρόμο, ολοκληρώνοντας τις διαδικασίες επικύρωσης στην Αθήνα και τα Σκόπια, ξεκινώντας τις διαπραγματεύσεις για την ένταξη της μελλοντικής Βόρειας Μακεδονίας και της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προωθώντας τις εργασίες για την ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ Σερβίας και Κοσόβου μέσω του διαλόγου που διευκολύνουμε και προσπαθώντας να καταστήσουμε αμετάκλητη την πορεία προς την Ευρωπαϊκή Ένωση για όλους τους έξι εταίρους μας.
Η Ευρωπαϊκή Άμυνα, μια «υπόσχεση που γίνεται πραγματικότητα».
Η συνάντηση τον Απρίλιο μεταξύ των ηγετών της Βόρειας και Νότιας Κορέας.
Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών όπου «για πρώτη φορά, η Ευρωπαϊκή Ένωση βρισκόταν στο κέντρο της δουλειάς που είχε γίνει μαζί με διεθνείς εταίρους για την ειρήνη, την ασφάλεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανάπτυξη»
Η προσπάθεια της Ένωσης να διασώσει τη πυρηνική συμφωνία με το Ιράν, μετά την αποχώρηση της Ουάσινγκτον.
Το κουράγιο των γυναικών από τη Συρία και την Υεμένη, που «διαπίστωσα σε συνάντησή μου» με μια ομάδα γυναικών από αυτές τις χώρες. «Γυναίκες με διαφορετικές ιδέες, ταυτότητες και ιστορίες που κατάφεραν να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι και να συζητήσουν για τον τερματισμό των πολέμων και για την ανασυγκρότηση του κοινωνικού ιστού στις χώρες τους».
Οι διατλαντικές φιλίες και «η στέρεα σχέση της ΕΕ με την άλλη πλευρά του Ατλαντικού», την οποία η Μογκερίνι αναφέρει ότι διαπίστωσε σε συναντήσεις της με καθηγητές και φοιτητές στο Χάρβαρτν, στην επιστολή παραίτησης του τέως υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ Τζιμ Μάτις και στη συνάντηση με υπουργούς Εξωτερικών του Καναδά και άλλων χωρών της Λατινικής Αμερικής.
Η νέα συνεργασία της ΕΕ με την Αφρικανική ένωση, όχι μόνο για την μετανάστευση αλλά και σε εντατικά επενδυτικά σχέδια για τις χώρες της Αφρικής.
Η εγκαθίδρυση εκ νέου μιας άμεσης παρουσίας της ΕΕ στην Τρίπολη της Λιβύης, και οι εργασίες σε συνεργασία με τον ΟΗΕ για την ολοκλήρωση αυτής της αέναης φάσης μετάβασης, αστάθειας και έντασης στην χώρα.
Η Ευρώπη ως μια παγκόσμια δύναμη στην Ασία και στον Ειρηνικό με «ελεύθερες και δίκαιες εμπορικές» συμφωνίες με την Ιαπωνία και τη Σιγκαπούρη και πολλές άλλες διαπραγματεύσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη με ασιατικές χώρες.
Η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης, η «αρχαιότερη έκθεση στον κόσμο», που αποτελεί εικόνα από την Ευρώπη που «μας δένει μαζί ως Ευρωπαίους, ως πολιτισμό, ως ταυτότητα».
Η Εξωτερική πολιτική και τεχνολογία και η διερεύνηση «νέων πιθανοτήτων συνεργασίας μεταξύ τεχνολογίας και διπλωματίας».