: Γιατί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) χρησιμοποιεί γράμματα από το ελληνικό αλφάβητο – Ο ΠΟΥ  ονόμασε εν τέλει τη «Όμικρον», αρχικά εντοπίστηκε στη Νότια Αφρική και συνδέθηκε κυρίως με τη Μποτσουάνα.

Το όνομά της από το 15ο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου, με βάση το σύστημα ονομασίας του ΠΟΥ, με άρθρο των New York Times να εξηγεί γιατί συνέβη αυτό.

Το σύστημα αυτό είχε ανακοινωθεί επίσημα τον Μάιο και καθιστά πιο εύκολη την επικοινωνία σχετικά με τις παραλλαγές, αποτρέπει μπερδέματα και παρερμηνείες σύμφωνα με τον οργανισμό και τους ειδικούς. Για παράδειγμα, η παραλλαγή που εμφανίστηκε στην Ινδία δεν είναι ευρέως γνωστή ως Β.1.617.2, αλλά γνωστή ως « Δέλτα».

Πλέον, οι παραλλαγές ενδιαφέροντος και οι παραλλαγές ανησυχίας έχουν φτάσει τις επτά, και κάθε μια από αυτές έχει λάβει ένα ελληνικό γράμμα όπως αναφέρεται στη σελίδα παρακολούθησης του ΠΟΥ για τις . Υπάρχουν και παραλλαγές που δεν φτάνουν σε αυτά τα επίπεδα ταξινόμησης, για αυτό και δεν υπάρχει η ακολουθία των γραμμάτων που γνωρίζουμε από το ελληνικό αλφάβητο, ενώ ο ΠΟΥ έχει παραλείψει σκόπιμα το «Ν» και το «Ξ».

«Το «Ν» (Nu), συγχέεται εύκολα με το «νέο» (new), και το «Ξ» (xi), δεν χρησιμοποιήθηκε γιατί είναι ένα κοινό επίθετο», ανέφερε το Σάββατο ο εκπρόσωπος, Ταρίκ Γιασάρεβις. Μάλιστα, πρόσθεσε πως οι πρακτικές του ΠΟΥ για την ονομασία ασθενειών προτείνουν την αποφυγή «προσβολής σε οποιαδήποτε πολιτιστική, κοινωνική, εθνική, περιφερειακή, επαγγελματική ή εθνοτική ομάδα».

Ο ΠΟΥ έχει προωθήσει το σύστημα ονοματοδοσίας ως απλό και προσιτό, σε αντίθεση με τα επιστημονικά ονόματα των παραλλαγών, τα οποία «μπορεί να είναι δύσκολο να ειπωθούν και να τα θυμάται κανείς, ενώ είναι επιρρεπή σε παραπλανητικές αναφορές», ανέφερε ο ίδιος εκπρόσωπος.

Ο ΠΟΥ ενθαρρύνει τις εθνικές αρχές και τα μέσα ενημέρωσης να υιοθετήσουν τις νέες ονομασίες των παραλλαγών του κορονοϊού. Δεν αντικαθιστούν τις τεχνικές ονομασίες, οι οποίες μεταφέρουν σημαντικές πληροφορίες στους επιστήμονες και θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούνται στην έρευνα, ωστόσο, βοηθούν τους πολίτες στο να κατανοήσουν τις διαφορές και παράλληλα να μην στιγματίσουν ολόκληρες περιοχές ή χώρες.