Υπαπαντή του Κυρίου: Ποιά η χριστιανική γιορτή που γιορτάζουμε σήμερα 2 Φεβρουαρίου. Το εκκλησιαστικό γεγονός εξιστορεί ο Ευαγγελιστής Λουκάς και αναφέρει ότι συνέβη σαράντα ημέρες μετά τη γέννηση του Ιησού

Η ημέρα της Υπαπαντής εορτάζεται σε ανάμνηση του ερχομού Του στο Ναό των Ιεροσολύμων και στον καθαρισμό της Παναγίας από τη λοχεία. Ετυμολογικά σημαίνει προϋπάντηση και στον αγγλόφωνο κόσμο είναι γνωστή ως Candlemas.

Το εκκλησιαστικό γεγονός εξιστορεί ο Ευαγγελιστής Λουκάς και αναφέρει ότι συνέβη σαράντα ημέρες μετά τη γέννηση του Ιησού.

Επειδή, σύμφωνα με το νόμο, ήταν το πρώτο παιδί της οικογένειας, έπρεπε να αφιερωθεί στον Θεό και συγχρόνως οι γονείς να προσφέρουν σε Αυτόν μία μικρή θυσία από ένα ζευγάρι περιστέρια.

Η εορτή είναι Δεσποτική, αφού παραπέμπει στην αφιέρωση του θείου Βρέφους στον Θεό, αλλά και Θεομητορική, αφού προβάλλει και το πρόσωπο της Παναγίας, η οποία εκπληρώνει τα όσα προβλέπει ο Νόμος.

Μέσα ακριβώς σ’ αυτό το πλέγμα, αποκαλύπτεται με τον πιο ευκρινή τρόπο ότι ο άνθρωπος καταξιώνεται ως ύπαρξη μόνο όταν τα πάντα στη ζωή του αναφέρονται και αφιερώνονται στον Θεό, αφού προηγουμένως έχει φροντίσει ν’ ανοίξει τον εαυτό του για να υποδεχθεί τον Κύριο μέσα του, ως έκφραση και κατάφαση του ύψιστου προορισμού, στον οποίο τον έχει τάξει η αγάπη του.

Πραγματικά, ο Κύριος ως θείο Βρέφος αποκαλύπτει με τον πιο αυθεντικό τρόπο στον άνθρωπο την κατά φύση λειτουργία της ύπαρξής του, η οποία νοείται μόνο ως αδιάκοπη σχέση και κοινωνία με την κατ’ εξοχή πηγή της ζωής, τον Θεό. Με την τήρηση των διατάξεων του νόμου, όπως αυτή φαίνεται και μέσα από τα γεγονότα της εορτής, ο Κύριος έρχεται να προσφέρει το πλήρωμα του Νόμου, τον εαυτό Του. Είναι η αλήθεια, η χάρις και η ζωή, στις πιο αυθεντικές διαστάσεις που μπορεί να βιώσει και να γευθεί ο άνθρωπος. Χαρακτηριστική είναι η αναφορά στην υμνολογία της Εκκλησίας ότι «νόμου το σκιώδες αποπληρών και την αρχήν καθυποφαίνων της νέας Χάριτος».

Απολυτίκιο Υπαπαντής

Χαίρε κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε· εκ σου γαρ ανέτειλεν ο Ήλιος της δικαιοσύνης, Χριστός ο Θεός ημών, φωτίζων τους εν σκότει. Ευφραίνου και συ Πρεσβύτα δίκαιε, δεξάμενος εν αγκάλαις, τον ελευθερωτήν των ψυχών ημών, χαριζόμενον ημίν, και την Ανάστασιν.

Κοντάκιο Υπαπαντής

Ο μήτραν παρθενικήν αγιάσας τω τόκω σου, και χείρας του Συμεών ευλογήσας ως έπρεπε, προφθάσας και νυν έσωσας ημάς, Χριστέ ο Θεός. Αλλ’ ειρήνευσον εν πολέμοις το πολίτευμα, και κραταίωσον βασιλείς, ους ηγάπησας, ο μόνος φιλάνθρωπος.