«Η κατάργηση του μαθήματος της Κοινωνιολογίας ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αυταρχικής και κακής νομοθέτησης»

Αυτές τις ημέρες έχουν γραφτεί πάρα πολλά κείμενα για την αξία του μαθήματος της Κοινωνιολογίας και την ευρύτερη προσφορά των κοινωνικών επιστημών στην προσωπική ανάπτυξη των μαθητών, αλλά και σε επίπεδο κοινωνίας.

Πολύβιος Ψήνας

Κοινωνιολόγος MSc, MEd.

Διαβάσαμε κείμενα τα οποία μετέφεραν τα εμπειρικά βιώματα μαθητών αλλά και ενηλίκων επαγγελματιών, όπως και για την ευεργετική προσφορά της καλλιέργειας των κοινωνικών επιστημών στο σχολικό πλαίσιο και την απελευθερωτική τους διάσταση. Σε αυτή τη φάση, και βλέποντας την όλο και μεγαλύτερη ορμή του Υπουργείου Παιδείας που φέρνει τα άνω κάτω στην εκπαίδευση, η ελληνική κοινή γνώμη, οι ελληνικές οικογένειες και ιδιαιτέρως οι μαθητές, οφείλουν να ενημερωθούν σε βάθος και να σταθούν κριτικά σε ό,τι συμβαίνει για αυτούς χωρίς αυτούς.    Θα αναφερθούμε στις παρακάτω διαστάσεις που αφορούν, είναι αλήθεια, ένα πολύ μικρό μέρος του πολυνομοσχεδίου, αλλά δυστυχώς επηρεάζουν σε πολύ σημαντικό βαθμό πολλούς εκπαιδευτικούς και τους μαθητές τους.

Σχετικά με το μάθημα της Κοινωνιολογίας:

• Το κόψιμο του μαθήματος της Κοινωνιολογίας δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια εκδήλωση ρεβανσισμού προς μια ολόκληρη επιστήμη και μια επαγγελματική-επιστημονική ομάδα, η οποία έχει λαϊκιστικά στοχοποιηθεί και ταυτιστεί σαν εχθρός της Ν.Δ.
• Γίνεται αφαίρεση του μαθήματος, χωρίς καν να περάσει εύλογος χρόνος από τότε που εισήχθηκε ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο.
• Γίνεται αφαίρεση χωρίς καν να υπάρξει κάποια ανατροφοδότηση από τη σχολική κοινότητα και τις επιστημονικές επιτροπές.
• Γίνεται αφαίρεση χωρίς να στοιχειοθετηθεί, ούτε με μισή γραμμή στην αιτιολογική έκθεση του νόμου, για ποιούς συγκεκριμένους λόγους το Υπουργείο προβαίνει σε αυτή την απόφαση.

Η αδιαλλαξία και η ιδεοληψία του Υπουργείου φαίνονται ξεκάθαρα, αν μελετήσει κανείς τις προειλημμένες αποφάσεις της Ν.Δ. για την κατάργηση του μαθήματος της Κοινωνιολογίας, ενόσω βρισκόταν στην αντιπολίτευση. Ακριβώς πριν ένα χρόνο, η Ν.Δ. εξαπέλυε μύδρους όταν αποφασιζόταν η ενίσχυση των κοινωνικών επιστημών στο Λύκειο.

Το σχέδιο νόμου που «τελειώνει» τις κοινωνικές επιστήμες από το Λύκειο είναι βαθύτατα αντιεπιστημονικό γιατί:

• Αφαιρεί τη δυνατότητα εκπαίδευσης και προπαρασκευής στις κοινωνικές επιστήμες σε μελλοντικούς φοιτητές μιας πληθώρας Ακαδημαϊκών Τμημάτων (Τμήματα Κοινωνιολογίας, Ψυχολογίας, Πολιτικών Επιστημών, Οικονομικών, Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών, Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Κοινωνικής Πολιτικής, Κοινωνικής Εργασίας, Παιδαγωγικά Τμήματα Δημοτικής και Προσχολικής Εκπαίδευσης, Νομικής, Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, και πολλών άλλων).
• Η συντριπτική πλειοψηφία των Ακαδημαϊκών Τμημάτων του Πρώτου Επιστημονικού Πεδίου έχουν άμεση σχέση με τις κοινωνικές επιστήμες ή έστω διαθέτουν ένα σημαντικό αριθμό μαθημάτων κοινωνικών επιστημών στο πρόγραμμά σπουδών τους.

Η περιθωριοποίηση του μαθήματος και ίσως άλλων όμορων μαθημάτων, θα δημιουργήσει έντονο πρόβλημα επαγγελματικού και επιστημονικού προσανατολισμού στους υποψήφιους φοιτητές. Και τούτο διότι πολλοί μαθητές δεν θα διαθέτουν επαρκή γνώση του επιστημονικού αντικειμένου το οποίο καλλιεργείται από πληθώρα Ακαδημαϊκών Τμημάτων που θα κληθούν να

• επιλέξουν στο μηχανογραφικό τους.
• Η επιστημονική προσέγγιση και μελέτη των κοινωνικών φαινομένων δημιουργεί ευαισθητοποιημένους μελλοντικούς πολίτες και καλλιεργεί τον κριτικό, συνθετικό και αναλυτικό στοχασμό.
• Η διαλεκτική σκέψη κατέχει κεντρική θέση στον κοινωνιολογικό στοχασμό και συνδέει απευθείας την Κοινωνιολογία με την Πλατωνική και την Καντιανή Φιλοσοφία.
• Η Κοινωνιολογία παρέχει πολλαπλά εργαλεία κατανόησης της ατομικής κατάστασης αλλά και του κοινωνικού κόσμου που είναι απαραίτητα για τον πολίτη του 21^ου αιώνα.
• Η Κοινωνιολογία βάζει σε ένα πλαίσιο και σε μια προοπτική τα επιχειρήματα και τις ιδέες που χρησιμοποιούν οι μαθητές στο μάθημα της Έκθεσης.

Το σχέδιο νόμου που «τελειώνει» τις κοινωνικές επιστήμες από το Λύκειο είναι βαθύτατα ανήθικο γιατί:

• Ανατρέπει τον σχεδιασμό για διορισμούς Κοινωνικών Επιστημόνων (ΠΕ78) λίγο πριν την έκδοση αποτελεσμάτων της 2ΓΕ/2019, η οποία βρίσκεται σε φάση επεξεργασίας από το ΑΣΕΠ, μιας και μειώνει δραματικά τα οργανικά κενά.
• Ωθεί σε άμεση ανεργία αναπληρωτές εκπαιδευτικούς του κλάδου ΠΕ78, οι οποίοι προσφέρουν στο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης τα τελευταία 12 χρόνια.
• Ωθεί σε άμεση ανεργία εκπαιδευτικούς του κλάδου ΠΕ78 στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης, λόγω κατάργησης του αντικειμένου τους.
• Δημιουργεί ρήξη ανάμεσα σε ειδικότητες εκπαιδευτικών ΠΕ02 και ΠΕ78 με την τεχνική του διαίρει και βασίλευε.

Το διαφημιζόμενο πολυνομοσχέδιο έχει δεχτεί εντονότατη κριτική, τόσο για το περιεχόμενο του, όσο και για τη μεθόδευση με την οποία επιχειρείται να περάσει. Η κριτική αυτή κάθε μέρα διογκώνεται, ακόμα και από οργανώσεις που πρόσκεινται στο κυβερνών κόμμα. Όλη αυτή η μεθόδευση πέρα από αντιεπιστημονική είναι και βαθύτατα ανήθικη, γιατί υπονομεύει την κοινωνική συνοχή σε περίοδο κρίσης, ή πολέμου, όπως έλεγε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός πριν λίγο καιρό.

Η Κυβέρνηση οφείλει να παγώσει τις διαδικασίες για το πολυνομοσχέδιο και να επεξεργαστεί προτάσεις που θα ενσωματώνουν τη φωνή, τις ανησυχίες, τους τρόπους σκέψης και τις εμπειρίες του συνόλου της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Οφείλει να ακούσει την εκπαιδευτική βάση αλλά και τους ίδιους του μαθητές, προτού περάσει σε μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν την πληγωμένη εκπαίδευση ακόμη χειρότερη.

Η Κυβέρνηση και η κυρία Κεραμέως πρέπει να σεβαστούν το δικαίωμα στην εργασία, ενώ οι αλλαγές που θα προτείνουν να μην στερούν θέσεις εργασίας εκπαιδευτικών στέλνοντας ανθρώπους στην ανεργία εν μέσω κρίσης.

Οτιδήποτε διαφορετικό θα φαντάζει σαν μια προσπάθεια να πιαστεί η κοινωνία στον ύπνο και να περάσουν με αυταρχικό και βαθύτατα αντικοινωνικό τρόπο, μεταρρυθμίσεις που θα επηρεάσουν αρνητικά την ελληνική κοινωνία για τα επόμενα χρόνια.

Με την ελπίδα να πρυτανεύσει η λογική και η σύνεση.