: Βλέπουμε την  κυβέρνηση και πάλι διά στόματος της αρμόδιας να ανακοινώνει πρόσφατα,  ότι συζητά το ενδεχόμενο παράτασης της , όχι όμως λόγω αδυναμίας κάλυψης της ύλης, αλλά για λόγους… » αναφέρει η Ομοσπονδία Γονέων σε ανακοίνωση της.

Δείτε αναλυτικά την ανακοίνωση

Την ερχόμενη Τετάρτη 10/3 κλείνει ένας χρόνος από το. Όλοι εμείς οι γονείς ένα χρόνο τώρα,  που διαρκεί η πανδημία, βλέπουμε  τα σχολεία ανοιγοκλείνουν ανάλογα με την καμπύλη των κρουσμάτων στον γενικό πληθυσμό, γιατί η κυβέρνηση αρνήθηκε και αρνείται να πάρει μέτρα για τη διασφάλιση της διά ζώσης εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Βλέπουμε την  κυβέρνηση και πάλι διά στόματος της αρμόδιας υφυπουργού Παιδείας να ανακοινώνει  πρόσφατα,  ότι συζητά το ενδεχόμενο παράτασης της σχολικής χρονιάς, όχι όμως λόγω αδυναμίας κάλυψης της ύλης, αλλά για λόγους… ψυχολογικούς. Η υποκρισία σπάει κόκαλα:

Αν όντως νοιάζονταν για την που τραυματίζεται βαθιά όλο αυτόν τον καιρό που βρίσκονται μακριά από τους συμμαθητές τους, θα έπαιρναν όλα τα μέτρα για την επανέναρξη των σχολείων με ασφάλεια, δηλαδή με μέτρα αραίωσης των μαθητών στις τάξεις, με επιπλέον προσωπικό και χώρους κι από την άλλη με μέτρα ουσιαστικής στήριξής τους και για τα ψυχολογικά βάρη που έχουν συσσωρεύσει, αλλά και τις μορφωτικές απώλειες που έχουν υποστεί.

Γιατί κανέναν γονιό μαθητή ή εκπαιδευτικό, δεν μπορεί να πείσει ο ισχυρισμός του ότι τάχα η ύλη προχωράει κανονικά.

Βλέπουμε τα παιδιά μας μπροστά σε μια οθόνη κι όσοι μπορούν να την έχουν κι αυτή… με μια σειρά τεχνικά προβλήματα να προκύπτουν συχνά – πυκνά, με αναπληρωτές εκπαιδευτικούς που σε κάποιες περιπτώσεις δεν έχουν δει καν τους μαθητές τους από κοντά, με τους δασκάλους να μην μπορούν να βλέπουν τους μαθητές τους και να εκτιμούν το βαθμό κατανόησης και αφομοίωσης των όσων διδάσκουν, η ύλη μπορεί να προχωράει μόνο προσχηματικά και μετ’ εμποδίων. Δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να καλύπτεται κανονικά.

Αλλά ακόμα και εκεί που τα ανοίγουν (και για όσο ανοίγουν, γιατί τα κρούσματα και το μπες – βγες διαφόρων περιοχών στο «κόκκινο» τα ξανακλείνουν διαρκώς), δεν υπάρχει κανένα σχέδιο από την κυβέρνηση για αναδιαμόρφωση της ύλης, πρόγραμμα αναπλήρωσης και ειδική στήριξη στους μαθητές. Οι εκπαιδευτικοί πασχίζουν μόνοι τους να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν και η μόνη κίνηση της κυβέρνησης ήταν να προσλάβει έναν αριθμό ψυχολόγων που δεν φτάνουν ούτε για το ένα τρίτο των σχολείων της χώρας. Την ίδια ώρα παραμένουν κλειστές όλες εκείνες οι υποδομές (αθλητικοί χώροι, εργαστήρια, ο χώρος του Πολιτισμού συνολικά κ.λπ.) που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν επικουρικά για την ψυχολογία και την κοινωνικοποίηση των νέων.

Γι’ αυτό η 10η Μάρτη γίνεται μέρα αγώνα, για όλους εμάς μαζί με τα παιδιά μας, για να ξαναγυρίσουν στα θρανία τους, στους συμμαθητές τους , στον φυσικό τους  χώρο.