Ο Νίκος Φίλης μίλησε στον Νίκο Ξυδάκη, «Στο Κόκκινο 105.5», για τα κυβερνητικά νομοσχέδια για Εκπαίδευση και Περιβάλλον
Για το περιβαλλοντικό

Είναι αξιοπρόσεκτο ότι μέσα σε τέτοιες συνθήκες, ουσιαστικά «κεκλεισμένων των θυρών», με κλειστά σχολεία, τη Βουλή να λειτουργεί με ολιγομελείς αντιπροσωπείες βουλευτών, κυρίως όμως με την κοινωνία κλεισμένη στο σπίτι ώστε να μην μπορεί να αντιδράσει, και επιπλέον αγνοώντας τη γνώμη των φορέων, η κυβέρνηση βρίσκει την ευκαιρία να προωθήσει δύο νομοσχέδια με σαρωτικές αρνητικές ρυθμίσεις.

Είναι γεγονός ότι η εμφάνιση νέων ιών οφείλεται στο ότι η σχέση μας με το περιβάλλον έχει διαταραχθεί. Τη διαταραχή την προκάλεσε η καταστροφή των οικοσυστημάτων και η βιαιότητα της αγροδιατροφικής βιομηχανίας. Δεν το λέει μόνο η Αριστερά αυτό, δεν είναι απλώς κάποια «κινηματική» υπερβολή, είναι κάτι που πλέον ομολογούν και περιγράφουν πλήθος επιστημόνων.

Αντί λοιπόν να σκεφτούμε τι λάθη κάναμε, τι δεν πρέπει να επαναλάβουμε, ειδικά μέσα στη συγκυρία, προωθούνται αντιθέτως μέτρα που επιτείνουν αυτή την καταστροφική σχέση. Το πώς θα αποχαρακτηριστεί για παράδειγμα μια δασική έκταση, γίνεται εύκολο με το νομοσχέδιο. Άλλο έγκλημα, η κατάργηση των φορέων διαχείρισης! Αντικαθίστανται από μια γραφειοκρατική δομή στην Αθήνα, με δήθεν εποπτεία… Από πού; Από ένα γραφείο στην πρωτεύουσα θα γίνονται οι αυτοψίες στα οικοσυστήματα;

Για το εκπαιδευτικό

Επαναφέρει ιδεολογήματα και ρυθμίσεις που είχαν προκαλέσει μεγάλη κρίση. Στην ουσία επιθυμεί να γυρίσει το ρολόι πίσω στο 2015 και να το σταματήσει εκεί. Το ‘χε προαναγγείλει εξάλλου ο διορισμένος πρόεδρος του ΙΕΠ. Σε όλες τις βαθμίδες, η μόνη έγνοια είναι πώς θα συρρικνωθεί ο ρόλος του δημόσιου σχολείου και πώς θα δημιουργηθούν πελάτες για τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια.

Συνοπτικά, κάποια παραδείγματα:

  • Στο χώρο των Νηπιαγωγείων και των Δημοτικών, ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε συνθήκες ασφυκτικής μνημονιακής εποπτείας είχε κατεβάσει τους μαθητές ανά τάξη σε 22, αντί 26-27. Αρχής γενόμενης από φέτος. Στα νηπιαγωγεία ειδικά, τα παιδιά θα έπρεπε να είναι το πολύ 15. Οι νηπιαγωγοί το γνωρίζουν καλά. Αλλά ειδικά τώρα, εν μέσω πανδημίας, να στοιβάζεις έτσι τα νήπια είναι ανάλγητο.
  • Προσπαθεί να φτιάξει ένα σχολείο εξεταστικό κέντρο, δήθεν αριστείας για τους λίγους και «δεξιοτήτων» για τους πολλούς. «Πήρε μάθημα» είπε πρόσφατα ο κ. Μητσοτάκης ότι «η Υγεία δεν είναι υπηρεσία αλλά κοινωνικό δικαίωμα». Προφανώς δεν το πιστεύει, αφού η εκπαίδευση εμφανίζεται να είναι υπηρεσία και όχι δικαίωμα. Επαναφέρει λοιπόν ένα σκληρό εξεταστικό σύστημα, εκεί που είχαν αναπνεύσει τα παιδιά αλλά και το μάθημα, όταν είχαμε μειώσει από 11 σε 4 τα μαθήματα που εξετάζονται στο τέλος της ακαδημαϊκής χρονιάς. Τώρα τα πηγαίνει στα 7, χωρίς κανένα παιδαγωγικό λόγο.
  • Επαναφέρει από την Α’ Λυκείου την τράπεζα θεμάτων. Άρα πανελλαδικές εξετάσεις για να παίρνουν τα παιδιά το απολυτήριό τους. Άλλο ένα βήμα όπισθεν προς τις μνημονιακές ρυθμίσεις, που είχαν αποτέλεσμα -όταν ίσχυσαν για λίγο- να κοπεί ένα στα τέσσερα παιδιά.
  • Τρίτο, σκληρότατο. Απαγορεύει στα παιδιά άνω των 17 ετών να φοιτήσουν στα ΕΠΑΛ. Τους λέει, πηγαίνετε αν θέλετε σε ιδιωτικά ΙΕΚ ή μείνετε χωρίς ειδικότητα. Ωμή ταξικότητα σ’ αυτή τη ρύθμιση. Θα θυμάστε τον υπουργό Αρβανιτόπουλο, που είχε κόψει ειδικότητες και είχε διώξει καθηγητές από την επαγγελματική εκπαίδευση. Κοινός ο στόχος, δημιουργία πελατείας στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. Είναι πρωτοφανές ότι στην αιτιολογική έκθεση γίνεται λόγος για μείωση μαθητικού πληθυσμού για λόγους… αποσυμφόρησης των σχολείων. Θαρρείς και μιλάμε για φυλακές!
  • Ας έχει βεβαίως υπόψη η κυβέρνηση, ότι όταν τα παιδιά αισθάνονται ότι τα πετάνε έξω από το  εκπαιδευτικό σύστημα αντιδρούν. Θυμίζω τις μεγάλες κινητοποιήσεις επί Κοντογιαννόπουλου, για παράδειγμα. Εξάλλου, ακριβώς επειδή η υπουργός προβλέπει ότι θα υπάρξουν κοινωνικές αντιδράσεις, κύμα δυσανασχέτησης των παιδιών με τα μέτρα, επαναφέρει και τις τιμωρίες, τις πολυήμερες αποβολές, τη διαγωγή που στιγματίζει.
  • Πέρα από αυτά, που είναι πολύ σοβαρά, η κυβέρνηση προωθεί την εξ αποστάσεως εκπαίδευση «τσάτρα πάτρα». Δεν αναφέρομαι στην τεχνολογική υποδομή, που είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα και δεν το καταλογίζω ειδικά στην τρέχουσα κυβέρνηση. Το πρόβλημα είναι στην επιλογή να μην αναλάβει το δημόσιο Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, με επένδυση στην τεχνολογική του αναβάθμιση και αξιοποίηση της τεχνολογικής ισχύος του δημοσίου. Επιλέγει αντιθέτως την ιδιωτικοποίηση με την γνωστή ιστορία της Cisco, δήθεν προσωρινή, και τη συλλογή των προσωπικών δεδομένων μαθητών και καθηγητών. Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν, ειδικά για τα παιδιά, είναι σοβαροί.
  • Επίσης, το ψηφιακό χάσμα που αναμφίβολα υπάρχει, με ένα στα τέσσερα νοικοκυριά χωρίς κατάλληλο υπολογιστή σπίτι του, γίνεται κοινωνικό χάσμα, που μπορεί να φέρει νέες κοινωνικές ανισότητες. Κάτι που είχαμε επισημάνει από την πρώτη εβδομάδα που έκλεισαν τα σχολεία.

Για τελευταίο, κάτι πολύ σημαντικό: είναι βεβιασμένο το άνοιγμα των σχολείων, παρά το ότι στην Επιτροπή των Εμπειρογνωμόνων δεν υπάρχει ομόφωνη γνώμη. Το υπουργείο επιχειρεί να δημιουργήσει εικόνα «επιστροφής στην κανονικότητα», με χιλιάδες ανέργους και την πανδημία να μην έχει τελειώσει… Πρόκειται για επικίνδυνο επικοινωνιακό τέχνασμα. Δεν αφορά την οικονομία αλλά τις πολιτικές ανάγκες του κ. Μητσοτάκη.