Μείωση εισοδημάτων, σε σχέση με το 2015, είχε το 75% των Ελλήνων και το 35% των πολιτών ζει με εισοδήματα κάτω των 10.000 ευρώ ετησίως.

Αυτά προκύπτουν, μεταξύ άλλων, από την έρευνα εισοδήματος για το 2016 που πραγματοποίησε η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδος.

Ακόμη, 3 στους 4 νέοι δηλώνουν την πρόθεσή τους να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό για να αναζητήσουν καλύτερη τύχη.

Ακόμη, όπως αναφέρεται στην έρευνα, δύο στους τρεις νέους σκέφτονται να μεταναστεύσουν.

Αλλάζει ο χαρακτήρας της μετανάστευσης

Διαχρονικά αλλάζει ο χαρακτήρας της μετανάστευσης από την Ελλάδα: για πάρα πολλά χρόνια ήταν μετανάστευση ανειδίκευτων εργατών ενώ στη συνέχεια κυρίως από το 1990 και μετά είναι κυρίως πτυχιούχων.

Σύμφωνα με τα στοιχεία άλλης έρευνας 68% από αυτούς που ήταν στο εξωτερικό μέχρι το 1970 είχαν σπουδάσει μέχρι το γυμνάσιο και μόλις 12% είχαν πτυχίο πανεπιστημίου. Σήμερα τα δεδομένα έχουν αντιστραφεί: 6% μέχρι γυμνάσιο και 63% πανεπιστήμιο.

Στην περίοδο της κρίσης επειδή ολοένα και περισσότεροι πτυχιούχοι φεύγουν λόγω των αδιεξόδων που συναντούν, δεν μπορούν πλέον να είναι επιλεκτικοί.

Έτσι, υπερδιπλασιάστηκε ο αριθμός των χωρών στις οποίες μετανάστευαν οι Έλληνες (πάνω από 95), υπάρχει δηλαδή αυτό που ο Vertovec ονομάζει “superdiversity“.

Βέβαια παρ’ όλα αυτά το 80% των μεταναστών κατευθύνεται σε Ευρωπαϊκούς προορισμούς και μάλιστα το 50% των μεταναστών έχει μεταναστεύσει είτε σε Αγγλία είτε σε Γερμανία.

Θα πρέπει βέβαια να επισημανθεί πως φεύγουν όλοι αυτοί οι πτυχιούχοι παρ’ όλο που και στις χώρες υποδοχής δεν είναι πολύ καλή η κατάσταση για τους μετανάστες (αγορά εργασίας κλπ), ακόμη και τους πτυχιούχους.

Είναι κατανοητό πως πολλοί από αυτούς δεν θα μπορέσουν να επιστρέψουν. Κάποιοι ζουν πολλά χρόνια στο εξωτερικό και έχουν στρώσει τη ζωή τους εκεί (έχουν οικογένεια, έχουν σύντροφο που δεν είναι Έλληνας/ίδα, έχουν θέσεις ευθύνης με υψηλό κοινωνικό κύρος και αμοιβή κλπ. Όμως, ακόμη και αυτοί παραμένοντας στο εξωτερικό, θα μπορούσαν να συνεργάζονται με τη χώρα (με επιχειρήσεις, ερευνητικά κέντρα, πανεπιστήμια κλπ) και είναι σίγουρο πως θα έπρεπε να κάνουμε ό,τι μπορούμε ώστε να υποβοηθηθεί μια τέτοια κατάσταση.