Νέες αλλαγές στη φορολογία ακινήτων ετοιμάζει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και αυτή την φορά έκτος από τις αλλαγές στις αντικειμενικές αξίες στο τραπέζι έχει υπάρχει και η επιβολή στα ακίνητα που έχουν πολίτες και επιχειρήσεις στο .

Υπουργείο Οικονομικών και δανειστές μελετούν από κοινού τρόπους ώστε να επιτευχθεί ο στόχος πλεονάσματος που έχει τεθεί για το επόμενο έτος χωρίς να επιβληθούν μέτρα που θα πλήξουν μαζικά όλες τις κατηγορίες φορολογουμένων πέραν εκείνων που έχουν ήδη ψηφιστεί και θα ισχύσουν το 2018, όπως είναι η κατάργηση της έκπτωσης φόρου για ιατρικές δαπάνες και της έκπτωσης 1,5% στη μηνιαία παρακράτηση φόρου μισθωτών και συνταξιούχων.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει αναπτυχθεί ένας διάλογος σχετικά με τη δυνατότητα επιβολής ΕΝΦΙΑ στην ακίνητη περιουσία ιδιοκτησίας φορολογικών κατοίκων Ελλάδος που βρίσκεται σε χώρες του εξωτερικού, κατά τα πρότυπα του νόμου που θεσπίστηκε στη γειτονική Ιταλία. Ουσιαστικά θα υπάρξει ένα διευρυμένο περιουσιολόγιο στο σύνολο των ακινήτων που διαθέτουν οι φορολογούμενοι σε Ελλάδα και εξωτερικό και επί της αξίας τους θα επιβάλλεται ο συμπληρωματικός .

Το σχέδιο για τη φορολόγηση των ακινήτων του εξωτερικού, σύμφωνα με το ΒΗΜΑ, περιλαμβάνει την υποχρέωση όλων όσοι έχουν ακίνητα πέραν των ελληνικών συνόρων να τα δηλώσουν έτσι ώστε να φορολογηθούν για τα συγκεκριμένα ακίνητα για πρώτη φορά το 2018. Το υπουργείο σκοπεύει να αθροίσει τις αξίες των ακινήτων που διαθέτουν Ελληνες στο εξωτερικό με αυτά που έχουν δηλωθεί στο Ε9 και να υπολογιστεί ο φόρος ακινήτων στο σύνολο της περιουσίας.

Με αυτόν τον τρόπο θα ανεβεί σημαντικά το άθροισμα της αξίας των ακινήτων και πέραν του αρχικού φόρου ο ιδιοκτήτης θα επιβαρυνθεί με συμπληρωματικό φόρο, καθώς θα αυξηθεί σημαντικά το συνολικό ύψος της ακίνητης περιουσίας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο εξωτερικό δεν υπάρχουν αντικειμενικές αξίες αλλά πραγματικές. Κατά συνέπεια, οι αξίες που θα περιλαμβάνονται στο συγκεκριμένο πιστοποιητικό θα είναι οι πραγματικές, οι οποίες στις περισσότερες περιπτώσεις, αν μιλάμε για ακίνητα Λονδίνου, Νέας Υόρκης, Παρισιού και Ρώμης, είναι αρκετά υψηλές, άρα σε αρκετές περιπτώσεις θα προκύπτουν πρόσθετες φορολογικές επιβαρύνσεις.