Μια ιδιαιτέρως ευχάριστη έκπληξη για την Ελλάδα περιλαμβάνει η έκθεση του ΔΝΤ World Economic Outlook, όπου ξαφνικά τα στελέχη του Ταμείου εμφανίζονται τουλάχιστον… «υπεραισιόδοξα» για την πορεία της ελληνικής οικονομίας καθώς όχι μόνο προβλέπουν ότι φέτος το πραγματικό ΑΕΠ θα κλείσει με θετικό πρόσημο (0,1% του ΑΕΠ), αλλά και ότι το 2017 η ανάπτυξη θα φτάσει το 2,8% του ΑΕΠ.

Πρόκειται για πραγματικά θετικές προβλέψεις, καθώς στην έκθεση εκτιμάται ότι το τέταρτο τρίμηνο φέτος θα κλείσει με ανάπτυξη 0,7% του ΑΕΠ σε ετήσια βάση και ότι η οικονομία θα τρέξει στο τέταρτο τρίμηνο του 2017 με ρυθμό +3,7% ενώ το 2021 η ανάπτυξη θα είναι 1,8% του ΑΕΠ.

Σε κάθε περίπτωση, οι προβλέψεις αυτές ξεπερνούν την αισιοδοξία που υπάρχει στην ελληνική κυβέρνηση και καταγράφεται στο προσχέδιο του προϋπολογισμού που δόθηκε στη δημοσιότητα και προβλέπει ύφεση 0,3% για φέτος και ανάπτυξη 2,7% για το 2017, αλλά και στην Κομισιόν η οποία επίσης έβαλε τον πήχη για την επόμενη χρονιά στο 2,7%. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, η αύξηση του ΑΕΠ θα επιφέρει αποκλιμάκωση της ανεργίας, με το ποσοστό από το 25% το 2015 να υποχωρεί στο 23,3% φέτος και στο 21,5% το 2017.

Αξιοσημείωτο είναι ότι οι εκτιμήσεις του ΔΝΤ έρχονται λίγες ημέρες μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας, στο πλαίσιο του «άρθρου 4» του ΔΝΤ.

Οπως ξεκαθαρίζεται στην έκθεση, οι προβλέψεις λαμβάνουν ως προϋπόθεση την πλήρη εφαρμογή από τις αρχές του πακέτου δημοσιονομικής πολιτικής που συμφωνήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος διάσωσης από τον ESM.

Δηλαδή το ΔΝΤ εμφανίζεται υπεραισιόδοξο σε περίπτωση που εφαρμοστεί κατά γράμμα το μνημόνιο.

Ζητάει με άλλα λόγια την πιστή τήρηση των μεταρρυθμίσεων που περιλαμβάνονται στο 3ο μνημόνιο, ενώ σε λίγες μέρες θα ξεκινήσει η δεύτερη αξιολόγηση.

Σε αυτή την αξιολόγηση το βάρος από το ΔΝΤ θα πέσει στα εργασιακά τα οποία εκτιμάται ότι θα αποτελέσουν σημείο διαμάχης με την ελληνική κυβέρνηση.

Ήδη το πόρισμα της επιτροπής Σοφών δεν είναι ιδιαίτερα θετικό για τους εργαζόμενους. Στις προτάσεις συμπεριλαμβάνονται μεταξύ άλλων συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον κατώτατο μισθό, επαναφορά της επεκτασιμότητας για τις συλλογικές συμβάσεις και της ευνοϊκότερης ρύθμισης- εκτός και αν οι κοινωνική εταίροι προβλέψουν εξαιρέσεις- κατάργηση ή αντικατάσταση του ισχύοντος συστήματος για τις ομαδικές απολύσεις και «εργασία μειωμένου ωραρίου»- ακόμα και μηδενικού- για την αποτροπή τους, αντικατάσταση του ειδικού κατώτατου μισθού για τους νέους με «μειωμένο κατώτατο μισθό βάσει εργασιακής εμπειρίας» για δύο χρόνια.