«Η κυρία , συνεχίζει τον εξευτελισμό της Δημόσιας Εκπαίδευσης» αναφέρουν οι εκπαιδευτικοί Εύβοιας, σε ένα άρθρο τους σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας με τα νέα μέτρα.

Κι έτσι φωτογραφίζεται στους Financial Times και μας πληροφορεί, για να μην ανησυχούμε, ότι οι καρφίτσες σηματοδοτούν το προσωπικό της στυλ και τέλος πάντων στη συλλογή της έχει και κάποια παλιά κομμάτια των Cartier και VanCleef&Arpels, ας έχουν καλό οι γιαγιάδες της.

Τώρα αν οι δικές μας γιαγιάδες πεθαίνουν από κορονοϊό στα γηροκομεία ίσως τελικά είναι ένα μέσο «φυσικής επιλογής». Ακούγεται λίγο Δαρβινίστικο αλλά για σκεφτείτε πόσες από τις γιαγιάδες μας δεν έχουν το σωστό στυλ, αυτό το elegant, βρε παιδί μου, που ξεχωρίζει και που τέλος πάντων σου δίνει και μια αξία, μια υπόσταση σ’ αυτή τη ζωή.

Τι κι αν τα νοσοκομεία, όχι ΜΕΘ, ούτε βελόνα για ένεση δε θα ‘χουν σε λίγο, όπως λένε αυτοί οι αγνώμονες γιατροί που παρά τα χειροκροτήματα, τολμούν και μιλούν για τραγικές ελλείψεις.

Αφού η Μαρέβα έχει συλλεκτικές καρφίτσες, νομίζουμε ότι σώνεται το προφίλ της χώρας, τουλάχιστον στους αναγνώστες των Financial Times.

Τώρα, σχετικά με την Παιδεία. Όλα καλά. Και η ηλεκτρονική ψηφοφορία ολοκληρώθηκε χωρίς προβλήματα, εδώ που τα λέμε όταν στους 10 δεν ψηφίζουν οι 9,5 αυτή δεν είναι εκλογική διαδικασία, περίπατος είναι. Και η τηλεκπαίδευση λειτουργεί στην αρχή της ισότητας για τα δημόσια σχολεία. Δηλαδή, όχι ο ένας κάνει μάθημα κι ο άλλος δεν κάνει. Κανένας δεν κάνει!

Ισότητα ευκαιριών στην εκπαίδευση θέλατε, πάρτε την, λέει και η κυρία Κεραμέως. Και συνεχίζει τον εξευτελισμό της Δημόσιας Εκπαίδευσης και τις αγαπούλες με την πολυεθνική Cisco-Webex , που να μην ξεχνάμε ότι τη σύμβαση με τη εταιρεία δεν την καταθέτει στη βουλή αλλά την κρατά επτασφράγιστη μόνο για την πάρτη της. Ούτε ερωτικό ραβασάκι να ήταν!

Πάμε στη δουλειά. Αν κάποιοι εξαρτώνται από το μισθό τους και φωνάζουν «μισθό, μισθό» ε, τι να πούμε. Μας θυμίζουν αυτή την ιστορία με την Αντουανέττα που ο κόσμος φώναζε «ψωμί, ψωμί» κι αυτή είπε ότι αφού δεν είχαν ψωμί ας έτρωγαν παντεσπάνι. Έτσι έχουν τα πράγματα. Όποιος δεν έχει μισθό ας πάει μέχρι την Τράπεζα, ανοιχτή είναι, κι ας βγάλει απ’ τις καταθέσεις του.

Και μην ακούμε για σαχλαμάρες του τύπου «ψυχολογική επιβάρυνση» «έξαρση ψυχολογικών-ψυχιατρικών προβλημάτων» γιατί, με το συμπάθειο αξιότιμη κυρία Μάτσα, αλλά αφού η τρέλα δεν πάει στα βουνά, λογικό κι επόμενο ήταν να ‘ρθει προς τα δω. Τόσο απλά.

Τα πράγματα είναι απλά και ο γιαλός δεν είναι στραβός. Εμείς στραβά αρμενίζουμε. Άντε να μαζευόμαστε σιγά σιγά, να κόβουμε και τα sms, να αφήσουμε και την αστυνομία να κάνει τη δουλειά της. Γιατί με το να παρακολουθούν εμάς που μπαινοβγαίνουμε στα σπίτια μας ανεξέλεγκτα, δεν έχουν προλάβει να πιάσουν τον Παπά, αυτόν της Χρυσής Αυγής, που η Εισαγγελέας έλεγε ότι ήταν υπεράνω υποψίας; Αυτόν κι άλλους δυο τρεις.

Κι επειδή πλησιάζει και το Πολυτεχνείο… είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΘΡΑΝΙΟ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ