– «Στο νέο κράτος πρόνοιας, που ανοικοδομήθηκε τα τέσσερα τελευταία χρόνια, κανένας πολίτης δεν χρειάζεται μπάρμπα στην Κορώνη, δεν χρειάζεται να τα έχει καλά με τον Δήμαρχο, με τον βουλευτή ή τον πολιτευτή, για να πάρει ό,τι δικαιούται, όπως γινόταν επί κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, όταν υπήρχαν 200 επιδόματα που τα έδιναν 120 διαφορετικές πηγές» αναφέρει η αναπληρώτρια υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης και υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στον Νότιο Τομέα της Αθήνας Θεανώ Φωτίου, σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «ΑΥΓΗ της Κυριακής»,

διευκρινίζοντας ότι ο πολίτης σήμερα απευθύνεται σε ένα από τα 242 Κέντρα Κοινότητας και παίρνει κάθε πληροφορία για τα δικαιώματά του, κάνει την αίτησή του ηλεκτρονικά, παίρνει πολύ γρήγορα απάντηση και ο Οργανισμός ν και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΟΠΕΚΑ) του πιστώνει στον λογαριασμό του αυτό που δικαιούται με διαφάνεια, χωρίς γραφειοκρατία, αδιάβλητα.

Σύμφωνα με την κ. Φωτίου, «η επίθεση της Νέας Δημοκρατίας κατά του κράτους πρόνοιας είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και πολιτικά ύποπτη». Όπως επισημαίνει, «καλύπτει την πρόθεση, που την έχει δηλώσει ο κ. Μητσοτάκης, να ενταχθούν όλες οι παροχές στο Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης (), δηλαδή στο επίδομα και τις παροχές για την ακραία φτώχεια. Όμως, όλες οι άλλες παροχές δεν απευθύνονται στους φτωχούς, αλλά σε ευρύτατα στρώματα του πληθυσμού».

«Η ιδέα ότι πρώτα πρέπει να υπάρξει ανάπτυξη και πλούτος και έπειτα να λειτουργήσει το κράτος πρόνοιας, δεν είναι μόνο κοινωνικά ανάλγητη, είναι και από τη σκοπιά της οικονομίας ανοησία» υποστηρίζει η κ. Φωτίου.

Σε ερώτηση σχετικά με τα μεσαία στρώματα, η αναπληρώτρια υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης λέει: «Η πραγματικότητα είναι ότι τα μεσαία εισοδηματικά στρώματα έχασαν στην τετραετία 2010-2014 πολύ μεγάλο μέρος του εισοδήματός τους από τους φόρους, την ανεργία, την κατάπτωση των μικρών επιχειρήσεων. Πολλοί άνθρωποι αυτής της κατηγορίας βρέθηκαν στη φτώχεια. Το εισόδημα των μεσαίων στρωμάτων έχει πια σταθεροποιηθεί – σε χαμηλότερο μεν επίπεδο από το 2009, αλλά δεν μειώνεται πλέον, αντίθετα αρχίζει, αργά βέβαια, να αυξάνεται. Αυτό μας λένε τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.

Το κράτος πρόνοιας, με εξαίρεση το , που απευθύνεται στην ακραία φτώχεια, δεν είναι μόνο για τους φτωχούς. Είναι για όλον το λαό. Ωστόσο, είναι σωστό ότι δεν κατορθώσαμε να συλλάβουμε το μεγάλο και τον πολύ μεγάλο πλούτο, ώστε αυτοί που τον κατέχουν να καταβάλουν, όσα τους αναλογούν».

Ερωτηθείσα σχετικά με το ποια παρέμβαση αισθάνεται περισσότερο υπερήφανη και ποιο πιστεύει ότι είναι το μεγαλύτερο λάθος, η κ. Φωτίου απαντάει: «Είμαι ιδιαίτερα υπερήφανη για την πρώτη νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησής μας, την κάρτα αλληλεγγύης, την οποία είχα την τιμή να συντάξω και να καταθέσω στη Βουλή. Σε συνθήκες οικονομικής ασφυξίας, καταφέραμε τότε να στηρίξουμε αποτελεσματικά τους ανθρώπους που η πολιτική του παλιού καθεστώτος είχε στείλει στο περιθώριο. Ακόμα, είμαι υπερήφανη για την ηλεκτρονική-ψηφιακή οργάνωση του κράτους πρόνοιας, που έβαλε τέρμα στην αδιαφάνεια, στις πελατειακές σχέσεις και στην ανασφάλεια των πολιτών. Τέλος, θεωρώ μία από τις σημαντικότερες παρεμβάσεις το νέο σύστημα αναδοχής και υιοθεσίας. Με αυτό, επιταχύνεται η διαδικασία που παλιά έφτανε και τα 8 χρόνια και γίνεται 8 έως 12 μήνες, τα παιδιά βγαίνουν από τα κλειστά ιδρύματα και πάνε σε οικογένειες και μπαίνει ισχυρός φραγμός στην επαίσχυντη εμπορία βρεφών. Το μεγαλύτερο λάθος ήταν ότι δεν μπόρεσα να ενημερώσω επαρκώς τον ελληνικό λαό για το τι παραλάβαμε και τι καταφέραμε. Γι’ αυτό, μπόρεσε συχνά να περάσει η μαύρη προπαγάνδα περί επιδοματικού κράτους, ενώ εμείς αυτό ακριβώς καταργήσαμε».