Αγαπητοί γονείς, τη Δευτέρα 29 Οκτωβρίου, οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου θα διαδηλώσουν στο κέντρο της Κατερίνης με συνθήματα τη μουσική τους και τα τραγούδια τους, για να δημοσιοποιήσουν και να διεκδικήσουν τα δικαιώματα που έχει κάθε παιδί στη σύγχρονη κοινωνία για αξιοπρεπή εκπαίδευση.

Όλοι οι γονείς των μαθητών του Μουσικού Σχολείου Κατερίνης έχουμε δει τις αίθουσες που κάνουν τα παιδιά μας μάθημα. Λυόμενες μεταλλικές κατασκευές, αίθουσες περίπου 25 τμ για 22 μαθητές συν τον καθηγητή, για το Γυμνάσιο και αίθουσες του παλιού κτιρίου ΥΕΒ, περίπου 18τμ, για 18 μαθητές. Οι αίθουσες αυτές έχουν μια χαρακτηριστική μυρωδιά, η οποία όταν αρχίζει η ζέστη, την άνοιξη, γίνεται χειρότερη. Το σχολείο έχει δύο τουαλέτες για κορίτσια και δύο για αγόρια, για το γυμνάσιο που έχει 174 μαθητές και μία για κορίτσια και μία για αγόρια για το λύκειο που έχει 103 μαθητές. Αναλογιστείτε ότι το διάλλειμα που οι μαθητές χρησιμοποιούν τις τουαλέτες είναι περίπου 5 λεπτά. Οι τουαλέτες δε του Γυμνασίου είναι έξω, μεμονωμένες (όχι σε κεντρικό κτίριο) και φυσικά χωρίς θέρμανση το χειμώνα. Επίσης τις βροχερές ημέρες οι μαθητές μένουν στα διαλλείματα έξω στη βροχή καθώς οι αίθουσες θα πρέπει να αεριστούν και δεν υπάρχει κεντρικό κτίριο με διάδρομο.

Οι αίθουσες για τα ατομικά μαθήματα μουσικού οργάνου είναι 6 λυόμενα κολλημένα μεταξύ τους και απέναντι από τις αίθουσες μαθημάτων γενικής παιδείας, στα 5 μέτρα περίπου, χωρίς ίχνος ηχομόνωσης. Σκεφτείτε ένα παιδί να παίζει πιάνο και δίπλα ακριβώς άλλο παιδί να παίζει φλάουτο παραδίπλα άλλο κιθάρα. Πόσο μπορεί να συγκεντρωθεί με τόσους ήχους! Και ακριβώς απέναντι, άλλη τάξη( στα 5 μέτρα) να κάνει πχ μαθηματικά. Και φυσικά αν το παιδί έχει καθηγητή μουσικής.

Γυμναστήριο δεν υπάρχει, και με κρύο και με ζέστη οι μαθητές μας αθλούνται στην αυλή.

Το στούντιο για τις πρόβες των μουσικών συνόλων-ορχηστρών είναι πολύ μικρό και συνωστίζονται στις πρόβες ο διπλάσιος αριθμός μαθητών και οργάνων από αυτόν που χωράει.

Αίθουσα εκδηλώσεων δεν υπάρχει και χρησιμοποιείται μια αίθουσα στο παλιό ΚΕΓΕ, η οποία είναι σε άθλια κατάσταση όπως όλο το κτίριο, λόγω παλαιότητας και υγρασίας. Στις γιορτές του σχολείου οι μισοί μαθητές στέκονται όρθιοι καθώς δεν χωράνε καρέκλες για όλους. Εκτός αυτής της αίθουσας, σε αυτό το παλιό πέτρινο κτίριο υπάρχει αίθουσα εργαστηρίου, μικρές αίθουσες για τα μαθήματα μουσικών οργάνων και τουαλέτες εκτός λειτουργίας. Τα παιδιά μας δεν έχουν μπει ποτέ σε εργαστήριο φυσικής ή χημείας. Ακόμα και αν είχαμε μουσικούς για να κάνουν το ατομικό μάθημα σε κάθε μαθητή, δεν θα υπήρχαν οι αίθουσες για να γίνει. Αυτό το κτίριο λοιπόν, την δεδομένη χρονική στιγμή και χωρίς κανονικό σχολείο όπως έχουν σχεδόν όλοι οι μαθητές του νομού μας, είναι άκρως απαραίτητο να ανακαινιστεί για να χρησιμοποιείται από το σχολείο. Η Περιφέρεια έχει εγκρίνει από το 2016 και πρόσφατα δημοπρατήσει για την επισκευή της στέγης και της θέρμανσης το ποσό των 72.000 ευρώ και ο Δήμος υποσχέθηκε ότι θα αναλάβει την ανακαίνιση εσωτερικά του κτιρίου και την διαμόρφωση της αυλής. Άραγε πόσο καιρό μπορεί να πάρει για να υλοποιηθεί μια υπόσχεση.

Σύμφωνα με τις κενές ώρες στα μουσικά μαθήματα που είναι πάνω από 600 φέτος, δεν έχουν όλοι οι μαθητές την τύχη να έχουν καθηγητή, γιατί δυστυχώς περί τύχης πρόκειται αν τα παιδιά μας έχουν φέτος καθηγητή και του χρόνου δεν έχουν ή το αντίστροφο. Δεν υπάρχει καμία μέριμνα από την πλευρά της πολιτείας ώστε να υπάρχουν καθηγητές μουσικής που να καλύπτουν όλες τις ώρες από την αρχή της χρονιάς. Παίρνουν αναπληρωτές για λίγες ώρες και όχι για όλα τα όργανα. Στον καθηγητή του ακορντεόν, ο οποίος δεν ήρθε φυσικά με την έναρξη των μαθημάτων αλλά αργότερα, δεν δόθηκε πλήρες ωράριο, ενώ στο σχολείο υπάρχουν μαθητές που επέλεξαν ακορντεόν και δεν έχουν καθηγητή. Τα υποχρεωτικά ατομικά μαθήματα πιάνου και ταμπουρά γίνονται με 5 και 6 μαθητές, ενώ υπάρχουν και μαθητές που έχουν κενό αυτή την ώρα, λόγω έλλειψης καθηγητή. Στο σχολείο μας έχουμε διορισμένο καθηγητή μουσικής, ο οποίος πέρσι ήταν με απόσπαση σε δημοτικό. Φέτος έκανε ανάκληση της απόσπασής του για να γυρίσει στο σχολείο. Δεν τον αφήνουν όμως να γυρίσει μέχρι να πάει άλλος μουσικός στο δημοτικό (τον οποίο δεν στέλνουν) και αφήνουν μαθητές του μουσικού σχολείου που προετοιμάζονται για πανελλήνιες εξετάσεις σε πανεπιστήμια με μουσικές σπουδές, χωρίς καθηγητή. Ξέρουν άραγε όλοι αυτοί οι αρμόδιοι στο υπουργείο, που κανονίζουν ποιος, που και πότε θα πάει σε σχολείο, πως λειτουργούν τα μουσικά σχολεία;

Παρόλα αυτά οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς αντιστέκονται στις αντίξοες συνθήκες, αγαπούν αυτό το σχολείο. Πιστεύουν ότι η μουσική παιδεία μπορεί να καλλιεργήσει ευαίσθητους, σκεπτόμενους, δημιουργικούς, ενεργούς και ικανούς αυριανούς ενήλικες και επιμένουν να επιλέγουν το Μουσικό Σχολείο. Και το αποτέλεσμα τους δικαιώνει, γιατί πραγματικά οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου πέρα από τις καλές επιδόσεις τους στα μαθήματα γενικής παιδείας, έχουν καταφέρει με τις πολιτιστικές εκδηλώσεις που το σχολείο τους παρουσιάζει ή συμμετέχει να κερδίσουν την αποδοχή και την επιδοκιμασία της τοπικής κοινωνίας.

Δεν ζητούμε κάτι παράλογο. Ένα σχολικό κτίριο κατάλληλο για Μουσικό Σχολείο,, στο οποίο θα διαβιούν οι μαθητές του με ασφάλεια και αξιοπρέπεια, που θα βοηθήσει να υπάρχουν καλύτερες επιδόσεις, θα δώσει στα παιδιά μας την ελπίδα ότι η πολιτεία ενδιαφέρεται για το μέλλον τους, θα δώσει την ευκαιρία σε περισσότερα παιδιά στη δημόσια δωρεάν μουσική παιδεία και θα χαρίσει στην τοπική κοινωνία ένα σπουδαίο πυρήνα παιδείας και πολιτισμού.

Ζητούμε μόνιμους καθηγητές μουσικής για να μην χάνονται εκατοντάδες κενές ώρες κάθε χρόνο, περιμένοντας το υπουργείο να πάρει αναπληρωτές. Επίσης να καλύπτονται όλες οι ώρες μουσικών μαθημάτων για να μην υπάρχει η αδικία εντός του σχολείου, κάποιοι μαθητές να κάνουν μάθημα ενώ άλλοι κάνουν κενό.

Ζητούμε να εφαρμοστεί ο νόμος, ο οποίος δεν έχει καταργηθεί αλλά δεν εφαρμόζεται και να γίνονται κάθε χρόνο από το υπουργείο εξετάσεις πιστοποίησης μουσικής ειδικότητας για τους απόφοιτους των μουσικών σχολείων. Δεν είναι λογικό να δίνει το κράτος το δικαίωμα στα ωδεία να διενεργούν εξετάσεις πιστοποίησης για τους μαθητές τους, που πληρώνουν τουλάχιστον δυο χρόνια υποχρεωτικών σπουδών και οι μαθητές των μουσικών σχολείων που διδάσκονται μουσική έξι χρόνια από τα Δημόσια Μουσικά Σχολεία να μην έχουν δικαίωμα να εξεταστούν για να πιστοποιήσουν τις γνώσεις τους.

Ολοκληρώνοντας την επιστολή μου, θα ήθελα να εκφράσω την αισιοδοξία μου ότι για όλους αυτούς τους λόγους, οι γονείς θα αναλάβουμε το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί στην προσπάθεια αυτή για διεκδίκηση των αυτονόητων δικαιωμάτων των παιδιών μας και θα παραστούμε στην μουσική διαμαρτυρία της Δευτέρας.

Η Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων Μουσικού Σχολείου Κατερίνης
Θεοδοσία Καπνοπούλου