Όπως όλα δείχνουν, και ειδικά μετά τις βουλευτικές εκλογές.

Σύμφωνα με το thetoc, αν και προς το παρόν βρισκόμαστε ακόμη στο στάδιο της κατάθεσης προτάσεων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει είναι αυτό: Όλες οι χώρες μέλη με πολύ υψηλό χρέος -και η Ελλάδα έχει αυτή τη στιγμή το υψηλότερο στην Ευρώπη- θα πρέπει να καταθέσουν ένα 4ετές σχέδιο που να εξηγεί (και να πείθει) με ποιο τρόπο θα μειώνεται η αναλογία του χρέους ως προς το ΑΕΠ.

Ασφυκτικός στόχος όπως αυτός που υπάρχει με το σύμφωνο σταθερότητας (π.χ το χρέος να μειωθεί στο 60% του ΑΕΠ μέσα σε 20 χρόνια κάτι που στην πράξη πνίγει την οικονομική δραστηριότητα) δεν υπάρχει. Ωστόσο, είναι σαφές ότι η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να πείσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την αξιοπιστία των προτάσεων που θα καταθέσει και -το κυριότερο- να διασφαλίσει παραγωγή πρωτογενών πλεονασμάτων (και όχι ελλειμμάτων όπως είχαμε την περίοδο 2020-2022) ικανών να διασφαλίζουν την απομείωση του χρέους.

Το θετικό που προκύπτει από τις προτάσεις της Κομισιόν είναι ότι η πατρότητα του οικονομικού σχεδιασμού, θα ανήκει στην κάθε χώρα μέλος (σ.σ πρόκειται για προτάσεις οι οποίες για να φτάσουν να γίνουν απόφαση που θα ληφθεί στο Συμβούλιο Αρχηγών θα χρειαστεί να φτάσουμε προς το τέλος του 2023). Η κάθε χώρα θα μπορεί να εντάξει στο μείγμα επενδύσεις που θα αυξήσουν το ΑΕΠ της, μεταρρυθμίσεις που θα εξοικονομήσουν δαπάνες ή θα τονώσουν την οικονομική δραστηριότητα και φυσικά περικοπές εφόσον το κρίνει απαραίτητο.

Αυτό που θα ελέγχει η ευρωπαϊκή Επιτροπή -η οποία με την πρότασή της ενισχύει τον δικό της ρόλο- είναι την βιωσιμότητα και την αξιοπιστία των προτάσεων. Το τι ακριβώς θα ζητηθεί από την Ελλάδα επομένως, θα είναι αποτέλεσμα διαβουλεύσεων στο πλαίσιο κατάρτισης ενός 4ετούς πλάνου.

Επιστρέφουν τα πρωτογενή πλεονάσματα

Ένα είναι το βέβαιο: Ότι δεν θα έχει η επόμενη κυβέρνηση τη δυνατότητα να “περάσει” προτάσεις για ελλειμματικούς προϋπολογισμούς. Τα πρωτογενή πλεονάσματα θα επιστρέψουν για τα καλά, θα πρέπει κατά το δυνατόν να καλύπτουν τους τόκους εξυπηρέτησης του χρέους (ήτοι τουλάχιστον 5 δις. ευρώ ετησίως) και αυτό σημαίνει σαφώς στενότερα περιθώρια για παροχές και μέτρα στήριξης.

και όχι από τα ελλείμματα ενώ “μάχη” θα δοθεί για να αναγνωριστεί στη χώρα η ιδιαιτερότητα των υψηλών αμυντικών δαπανών αλλά και η ανάγκη άμεσης προώθησης πράσινων επενδύσεων με στόχο τη μετάβαση και τη διασφάλιση της ενεργειακής επάρκειας.

thetoc