Σε ανακοίνωσή τους οι Διευθυντές σχολείων παραθέτουν τέσσερις προτάσεις προς το Υ.ΠΑΙ.Θ. για την εφαρμογή της των σχολικών μονάδων:

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Επιστημονικής Ένωσης Διευθυντών/ντριών Σχολικών Μονάδων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, με αφορμή την εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης(εσωτερικής αξιολόγησης ) και της εξωτερικής αξιολόγησης των σχολικών μονάδων για δεύτερη σχολική χρονιά, και λαμβάνοντας υπόψη τα σοβαρά προβλήματα που παρουσιάστηκαν κατά την περσινή εφαρμογή τους, καταθέτει προς το Υ.ΠΑΙ.Θ., τις παρακάτω τέσσερις(4)προτάσεις, που μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά στην ουσιαστικότερη εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης και της εξωτερικής αξιολόγησης, προς όφελος των σχολικών μονάδων:

1.Άμεση κατάργηση της άχρηστης γραφειοκρατίας που συνοδεύει την αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων και καταπονεί τους εκπαιδευτικούς. Στην ειδική ψηφιακή πλατφόρμα του ΙΕΠ να αναρτώνται, έως τα μέσα Οκτωβρίου, μόνο οι τίτλοι των σχεδίων δράσης, οι στόχοι τους και οι συντονιστές των ομάδων, καθώς και η τελική έκθεση αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας στο τέλος του Ιουνίου.

2.Άμεση κατάργηση της βαθμολόγησης των σχολικών μονάδων από τους Συντονιστές Εκπαιδευτικού Έργου με δεκάβαθμη κλίμακα(1-10), που αναπόφευκτα οδηγεί στην απαράδεκτη κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων. Οι ΣΕΕ, θα πρέπει να λειτουργούν ως κριτικοί φίλοι των σχολικών μονάδων και όχι ως βαθμολογητές τους, παρακολουθώντας την εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης και καταθέτοντας προτάσεις προς τους Συλλόγους Διδασκόντων για τη βελτίωση των σχολικών μονάδων.

3.Στις ιστοσελίδες τους οι σχολικές μονάδες να αναρτούν μόνο τα σχέδια δράσης που υλοποιούν κάθε έτος, και τίποτα περισσότερο, ώστε να αποφεύγεται κάθε προσπάθεια κατηγοριοποίησής τους.
4.Καμία απολύτως σύνδεση της αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας με την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

Καλούμε την πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ. να προχωρήσει στην άμεση υιοθέτηση των παραπάνω προτάσεων, για να πάψει η αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων να αποτελεί μια στείρα γραφειοκρατική διαδικασία, αλλά να αποκτήσει πραγματική υπόσταση, όπως αυτή καθορίζεται από την ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία, ώστε να συμβάλει καθοριστικά στη βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου των σχολικών μονάδων.