Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του Π.Α.ΜΕ.

Νομοθετικές Ρυθμίσεις για την Ειδική Αγωγή

ΓΕΝΙΚΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ!

ΑΥΣΤΗΡΟΠΟΙΟΥΝ ΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΕ ΤΜΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΦΟΙΤΟΥΝ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ!

Άλλη μια νομοθετική διάταξη, που αφορά την ειδική αγωγή και εκπαίδευση, πιστή στις δεσμεύσεις του 3ου μνημονίου συζητιέται αυτές τις μέρες στη Βουλή (άρθρο 11 του νομοσχεδίου «σκούπα» του Υπουργείου Παιδείας). Βασικός παρονομαστής για άλλη μια φορά ο ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ.

Αν και οι ελλείψεις στον τομέα της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης είναι τεράστιες, κάνοντας απαγορευτική κάθε σκέψη για παραπέρα υποβάθμιση των παροχών της σε βάρος των μορφωτικών αναγκών αυτών των παιδιών, εντούτοις, η ευφάνταστη πολιτική ηγεσία δεν ξεμένει από ιδέες.

  1. 1. Αντί να καταργήσει το απαράδεκτο καθεστώς της ιδιωτικής παράλληλης, μέσα στο κατά τα άλλα «δημόσιο» σχολείο, έρχεται να την ενισχύσει παραπέρα. Προβλέπεται, λοιπόν, η γενίκευση της, πέρα από τα σχολείο της γενικής που ίσχυε μέχρι τώρα, και στα ειδικά σχολεία. Καλώντας ταυτόχρονα τους γονείς να αναζητήσουν και με δική τους ευθύνη να προσκομίσουν το ποινικό μητρώο των προσλαμβανομένων. ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ. Καλούν τους γονείς να γίνουν και ΠΕΛΑΤΕΣ και ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ. Κι όλα αυτά προτείνονται τη στιγμή που ψηφίστηκαν στον κρατικό προϋπολογισμό οι μειώσεις των κονδυλίων του ΕΟΠΠΥ για τις ειδικές παιδαγωγικές παρεμβάσεις, καλώντας τις οικογένειες αυτών των παιδιών να επωμιστούν το κόστος. Σε αυτές τις συνθήκες χιλιάδες παιδιά θα οδηγηθούν στο κοινωνικό περιθώριο, στα «αζήτητα», και θα προστεθούν στα, έτσι κι αλλιώς, χιλιάδες παιδιά που ήδη αδυνατούν να καλύψουν αυτά τα έξοδα και δε λαμβάνουν κανενός είδους φροντίδα και στήριξη.
  2. 2. Μπαίνουν επιπλέον εμπόδια για τη μείωση των μαθητών στη τάξη του γενικού σχολείου, στην οποία φοιτούν παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Σε υπερπληθείς τάξεις (μέχρι 27 ανά τμήμα προβλέπει ο νόμος) που ακόμα και τα τυπικά αναπτυσσόμενα παιδιά δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στις εκπαιδευτικές απαιτήσεις, ούτε συζήτηση δε μπορεί να γίνει για τα παιδιά που χρήζουν ειδικής παιδαγωγικής παρέμβασης. Δυσκολεύει ακόμα παραπέρα την απόφαση για το σπάσιμο των τμημάτων, η οποία, βέβαια, δε συνιστά παιδαγωγική παρέμβαση για το παιδί που έχει ανάγκη απλά δίνει μια «ανάσα» στην καθημερινή ασφυκτική μαθησιακή διαδικασία.

Αυτές οι νομοθετικές προτάσεις κλείνουν σε όλες τις πτώσεις τον «εξορθολογισμό του κόστους» της εκπαίδευσης, γιατί σε αυτή την οικονομία οι μορφωτικές εκπαιδευτικές ανάγκες λογίζονται σαν ΚΟΣΤΟΣ, πολύ περισσότερο οι ειδικές εκπαιδευτικές.

Αρνούμαστε να ΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΟΥΜΕ το ΔΙΚΑΙΩΜΑ στη μόρφωση, το δικαίωμα στη ζωή. Αυτή η πολιτική, με τα δημοσιονομικά της, τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, τα πρωτογενή πλεονάσματα πετάει στα αζήτητα τις ανάγκες μας, τα δικαιώματά μας.

Αρνούμαστε στις σημερινές σύγχρονες συνθήκες, όπου η τεχνολογική, και όχι μόνο, εξέλιξη μπορεί να καλύψει αυτές τις ανάγκες να παζαρεύουμε τι περισσότερο θα χάσουμε.

  • Εδώ και τώρα να αποσυρθεί ο απαράδεκτη ρύθμιση που αφορά στην ειδική εκπαίδευση.
  • Κατάργηση της ιδιωτικής παράλληλης. Ούτε ευρώ από την τσέπη των γονιών.
  • Αύξηση των κονδυλίων από τον κρατικό προϋπολογισμό για την κάλυψη όλων των αναγκών στην ειδική εκπαίδευση.
  • Μόνιμο προσωπικό όλων των αναγκαίων ειδικοτήτων σε όλες τις δομές τις ειδικής εκπαίδευσης και της παράλληλης στήριξης.

Αθήνα, 7 Φλεβάρη 2017