Με τροπολογία και «απευθείας αναθέσεις» κόστους σχεδόν 900 χιλιάδων ευρώ, η κυβέρνηση επιχειρεί προσωρινά να αντιμετωπίσει μέσω «», το εφιαλτικό φαινόμενο της παιδικής φτώχειας.

Συγκεκριμένα, η τροπολογία προβλέπει τη θέσπιση προγράμματος υπό τον τίτλο «», και κατατέθηκε σήμερα από την κυβέρνηση σε νομοσχέδιο – που κεντρικό θέμα έχει το «Εθνικό Μητρώο φορτοεκφορτωτών».

Οπως σημειώνεται στην Εκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, το πρόγραμμα θα αφορά δέκα χιλιάδες μαθητές. Το επισπεύδον Υπουργείο (Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης) υπολογίζει το κόστος υλοποίησης του προγράμματος για το πρώτο τρίμηνο σε «περίπου 875 χιλιάδες ευρώ», όπως τουλάχιστον σημειώνεται στην προαναφερθείσα Εκθεση, ενώ αξιοσημείωτο παράλληλα είναι πως υπάρχει η πρόβλεψη να έχει το Υπουργείο «δυνατότητα σύναψης των σχετικών συμβάσεων με απευθείας ανάθεση, κατά παρέκκλιση των οριζόμενων στην κείμενη νομοθεσία».

Πέραν αυτού του ειδικού ενδιαφέροντος οικονομικού στοιχείου που διακρίνει τη συγκεκριμένη τροπολογία, υπάρχει και η κοινωνική ουσία, όπως τουλάχιστον αποτυπώνεται στην «αιτιολογική έκθεση» με την οποία η κυβέρνηση συνοδεύει την προωθούμενη ρύθμιση:

Σύμφωνα με όσα αναφέρονται εκεί, η ανθρωπιστική κρίση που έχει ξεσπάσει στη χώρα σημαίνει πως «το βάθος κινδύνου παιδικής φτώχειας, ήτοι το ποσοστό των παιδιών που ζουν σε οικογένειες οι οποίες βρίσκονται κάτω από το κατώφλι της φτώχειας, εκτιμάται σε 34,5%»!

Παραλλήλως, επικαλούμενη Ερευνα της ΕΛΣΤΑΤ που διενεργήθηκε το 2015, τονίζεται πως «ο κίνδυνος φτώχειας για παιδιά ηλικίας 0-17 ετών ανέρχεται σε 26,6%».

Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση επικαλείται στοιχεία έρευνας του 2015, υποστηρίζει ότι προτείνει την διαδικασία των απευθείας αναθέσεων, ωσάν να ανέκυψε μόλις τώρα το πρόβλημα και να την αιφνιδίασε: «Οι ανωτέρω επείγουσες και απρόβλεπτες περιστάσεις τη ανθρωπιστικής κρίσης», και «επειδή δεν είναι δυνατή η τήρηση προθεσμιών που προβλέπονται από την κείμενη νομοθεσία (…) για την άμεση και επιτακτική κάλυψη των διατροφικών αναγκών των μαθητών κατά την τρέχουσα σχολική περίοδο», είναι δύο από τις φράσεις που χρησιμοποιεί συγκεκριμένα η κυβέρνηση για να δικαιολογήσει τον «κατά παρέκκλιση των οριζόμενων στην κείμενη νομοθεσία» σχεδιασμό της.