Παρ’ ότι το σκηνικό που εξελίσσεται τα τελευταία 24ωρα με την διαπραγμάτευση για την αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος μοιάζει με όλα όσα έχουν προηγηθεί σε ανάλογες στιγμές στο παρελθόν, εν τούτοις δύο νέα στοιχεία έχουν ενταχθεί σ’ αυτό.

Τα δύο στοιχεία που πρόκειται να αποκτήσουν μεγαλύτερη δυναμική στο επόμενο διάστημα και θα επηρεάζουν αρνητικά την διαπραγμάτευση όσο περισσότερο αυτή παρατείνεται, σύμφωνα με κοινοτικούς αξιωματούχους είναι:

– Οι πολιτικές ισορροπίες στο εσωτερικό του CDU και της CSU οι οποίες υπό την πίεση του Afd έχουν “ταραχθεί” καθώς η προεκλογική περίοδος στην Γερμανία ουσιαστικά έχει ήδη ξεκινήσει. Οι “αντίπαλοι” της Μέρκελ θεωρούν οτι ειδικά ο υπουργός Οικονομικών της έχει αυτοπαγιδευτεί με την δέσμευσή του στην Bundestag για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα και τώρα του ζητούν να κάνει πράξη τις δεσμεύσεις του. Εξ ού και η επαναφορά της “απειλής” του Grexit αν το Ταμείο δεν αποδεχθεί να παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα. Για να αυξήσει μάλιστα την πίεση ο κ. Σόιμπλε επανέφερε την απαίτηση για παραμονή του ΔΝΤ με χρηματοδοτική συμμετοχή, ενώ είναι γνωστό ότι από τον Σεπτέμβριο του 2014 αυτό έχει πάψει να συμμετέχει χρηματοδοτικά στο ελληνικό πρόγραμμα, αλλά παρ’ όλα αυτά αρκετές δόσεις από τα ευρωπαϊκά δάνεια έχουν εκταμιευθεί προς την Ελλάδα το ίδιο διάστημα…

– Η αλλαγή προσώπων στην παρουσία των ΗΠΑ στο ΔΣ του Ταμείου, αναμένεται να δώσει τα πρώτα δείγματα των προθέσεων της Ουάσιγκτον τη Δευτέρα στη συνεδρίαση του Συμβουλίου που θα εξετάσει τις Εκθέσεις για την Ελλάδα.

Το στοιχείο αυτό παραμένει αδιευκρίνιστο παρ’ ότι είναι γνωστές οι τοποθετήσεις στελεχών του επιτελείου του Τραμπ, σύμφωνα με τις οποίες το ΔΝΤ δεν έχει δουλειά να χρηματοδοτεί την Ευρωζώνη. Οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος του Ταμείου και μία κατ’ αρχήν προσέγγιση θα μπορούσε να οδηγήσει στην εκτίμηση ότι η νέα παρουσία των ΗΠΑ στο ΔΝΤ θα μπορούσε να οδηγήσει στην έξοδό του από το ελληνικό πρόγραμμα. Υπάρχει όμως και μία άλλη διάσταση στο θέμα αυτό που δεν έχει συζητηθεί, αλλά μπορεί να αποδειχθεί αποφασιστική.

Το ευρωπαϊκό χρέος, ιδιωτικό και κρατικό, τόσο στο προβληματικό του κομμάτι (NPLs) όσο και στο εξυπηρετούμενο αποτελεί μία γιγάντια “αγορά” η οποία έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις αμερικάνικες επενδυτικές τράπεζες. Και αυτό δεν είναι αδιάφορο για τους επιτελείς του νέου προέδρου των ΗΠΑ. Τη Δευτέρα λοιπόν αναμένεται να καταγραφούν οι πρώτες ενδείξεις για τις προθέσεις τους.

Εξάλλου όλα τα διαπραγματευτικά μέτωπα είναι ανοικτά και το Βερολίνο μέσω Σόιμπλε βρίσκεται σε ανοικτή γραμμή με την κα Λαγκάρντ η οποία έτσι κι αλλιώς έχει επίσης ανοικτή γραμμή με τον Λευκό Οίκο.

Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, η αναβίωση της “απειλής” του Grexit και αυτή την φορά έχει τρεις αποδέκτες, πρώτον – και κατά κύριο λόγο – την ελληνική πλευρά, δεύτερο το εσωτερικό κομματικό μέτωπο, απέναντι στο οποίο ο κ. Σόιμπλε θέλει πάση θυσία να φανεί συνεπής και ισχυρός και τρίτον το ΔΝΤ απέναντι στο οποίο ο μόνος τρόπος να εξασφαλίσει αυτά που ζητάει ο κ. Τόμσεν από την ελληνική κυβέρνηση είναι να κρατά το ενδεχόμενο της αποχώρησής του και έτσι το Grexit ανοικτό…

Στο μεταξύ όμως – όπως και όλες τις άλλες φορές στο παρελθόν – οι αρμόδιες υπηρεσίες και από τις δύο πλευρές, τόσο από την πλευρά των “Θεσμών” όσο και από το ελληνικό ΥΠΟΙΚ, εργάζονται πυρετωδώς και διαμορφώνουν τα εναλλακτικά σενάρια για την “πειστική διαδρομή” προς την συμφωνία η οποία κατά τους εμπλεκόμενους μπορεί να καθυστερήσει το πολύ μέχρι τα τέλη Μαρτίου…