Του Ζαχαρία Καψαλάκη

Άντε πάλι φτου κι απ΄ την αρχή με τους (όχι προσλήψεις) εκπαιδευτικών…

Έπεσαν ξανά στο τραπέζι και κουβεντιάζονται, όπως γίνεται τα τελευταία 7 χρόνια από τους υπουργούς παιδείας των μνημονιακών κυβερνήσεων της χώρας…

Το ερώτημα είναι: Τι καλάθι να πάρουμε για τους ;

Συνήθως το μικρό…

Όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά γιατί η παιδεία έχει πάψει προ πολλού να είναι εθνική προτεραιότητα.

Οι ανάγκες σε μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό είναι τεράστιο.

Μάλιστα σε σημείο που από του χρόνου τα πραγματικά κενά στην εκπαίδευση θα είναι αδύνατον να καλυφθούν με πιστώσεις αναπληρωτών.

Για το λόγο αυτό ψάχνουν τρόπο για μόνιμους διορισμούς, καθώς είναι η μόνη ουσιαστική λύση.

Το ερώτημα είναι: Θα τους δοθεί η άδεια από την τρόικα;

Και το μεγαλύτερο όμως ερώτημα που τίθεται είναι αν δεν τους δοθεί η άδεια, τότε τι θα κάνουν;

Θα πάμε σε ένα νέο γύρο συγχωνεύσεων σχολικών μονάδων για να ελαττώσουμε τα κενά;

Πολύ φοβάμαι το νεοφιλελευθερισμό που πνέει στα κόμματα μετά την επικράτηση του Μητσοτάκη στη Νέα Δημοκρατία, αλλά και τις νεοφιλελεύθερες πρακτικές του Φίλη που διέγραψε μονοκοντυλιά εκατοντάδες θέσεις δασκάλων στα ολοήμερα σχολεία…

Σε ότι γράφεται και διαβάζουμε θα πρέπει να βάζουμε φίλτρο, παρά την αγωνία όλων όσων τα τελευταία πολλά χρόνια ταλαιπωρούνται!

(ΥΓ: Για να πάρουν άδεια από την τρόικα για , θα πρέπει πρώτα να εφαρμόσουν την αξιολόγηση στην εκπαίδευση, να απολύσουν τους «κακούς» εκπαιδευτικούς κατά πως λένε… Θα το κάνουν για να πάρουν την άδεια; Ο χρόνος θα δείξει…)