Απέναντι σε ένα τέταρτο ή παράλληλο μνημόνιο με το ΔΝΤ ή το απόλυτο αδιέξοδο βρίσκεται πλέον η Ελλάδα, καθώς οι ευρωπαίοι υπουργοί οικονομικών δεν δέχθηκαν ούτε και χθες να υποχωρήσουν στις απαιτήσεις του ΔΝΤ.

Συμφώνησαν μεν για τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος (όπως προέβλεπε η συμφωνία της 25ης Μαΐου) αλλά μόνο σε αυτά.

Με την χθεσινή απόφασή τους συνεχίζουν να επιμένουν στην επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5% του ΑΕΠ και μεσοπρόθεσμα στην συζήτηση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, το 2018.

Ακόμη και τη δεύτερη αξιολόγηση (η οποία σύμφωνα με Κυβερνητικό αξιωματούχο θα είχε κλείσει εδώ και ένα μήνα αν δεν υπήρχε το ΔΝΤ), οι ευρωπαίοι υπουργοί παρέπεμψαν στους θεσμούς και την επίτευξη συμφωνίας (Staff Level Agreement) με δύο παρατηρήσεις τις οποίες περιέλαβαν στην κοινή θέση που έδωσαν στην δημοσιότητα μετά από την συνεδρίαση:

Η αξιολόγηση θα κλείσει μόνο αν υπάρχει σύμφωνη γνώμη του ΔΝΤ το οποίο συνεχίζει να μην δέχεται την λύση α-λα καρτ που προσφέρει το Eurogroup.

Σε τεχνικό επίπεδο μιλά για μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας που είναι ένα από τα ανοιχτά θέματα και την διασφάλιση πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ το 2018.

Με το τελευταίο θυμίζουν ότι ακόμη η Ελλάδα έχει την υποχρέωση να καλύψει το κενό των 600 εκ. ευρώ για το μεθεπόμενο χρόνο.

Το κομμάτι αυτό της απόφασης των ευρωπαίων υπουργών οικονομικών προκάλεσε και τη δήλωση του υπουργού οικονομικών κ. Ευκλείδη Τσακαλώτου στην οποία τόνιζε απευθυνόμενος στους δανειστές ότι οι μεταρρυθμίσεις που θα αποφασιστούν τις επόμενες μέρες θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψιν τις απαιτήσεις του ιδίου του μνημονίου, το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο και τις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες στην Ελλάδα.

Το τελευταίο αφορά τα εργασιακά αφού κριτικάρει εμμέσως την στάση της EE η οποία ζητεί τώρα τις ομαδικές απολύσεις για να μπορέσει να επιτρέψει τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

Πλέον η Ελλάδα έχει δύο διεξόδους. Την κακή που θέλει το ΔΝΤ εντός προγράμματος και την Αθήνα να διαπραγματεύεται χρηματοδότηση και μέτρα.

Πόσα μέτρα; Πριν από λίγες μέρες Κυβερνητικός αξιωματούχος είχε ανοίξει τα χαρτιά του τονίζοντας ότι η κόντρα μεταξύ του Eurogroup (και ειδικότερα της Γερμανίας) και του ΔΝΤ οδηγεί την Ελλάδα στην αναζήτηση νέων μέτρων 4,2 δισ. ευρώ (2,4% του ΑΕΠ) για να καλυφθεί η διαφορά μεταξύ των πρωτογενών πλεονασμάτων που θέλει η ΕΕ και η πρόβλεψη του Ταμείου για πλεονάσματα όχι μεγαλύτερα του 1,5% του ΑΕΠ.

Χθες το βράδυ αξιωματούχοι του ΔΝΤ ήταν έντονα ενοχλημένοι από τις αποφάσεις του συμβουλίου υπουργών οικονομικών της Ευρωζώνης, χαρακτηρίζοντας το στόχο για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μη ρεαλιστικό και την λύση που δόθηκε για το χρέος (δηλαδή, τα βραχυπρόθεσμα μέτρα) ανεπαρκή.

Τι σημαίνει ένα όχι του ΔΝΤ

Αν αλλάξει ο χρόνος, με το θέμα της αξιολόγησης ανοιχτό και το ΔΝΤ εκτός προγράμματος, οι εξελίξεις προοιωνίζονται δραματικές.

Σε προεκλογική περίοδο η Ολλανδία, η Γερμανία αλλά και η Αυστρία, η Φινλανδία και η Σλοβακία θα έχουν μεγάλο πρόβλημα να εγκρίνουν την επόμενη δόση για την Ελλάδα έστω και αν κάνει όλες τις δυνατές υποχωρήσεις και κλείσει το εργασιακό και τα υπόλοιπα ανοιχτά θέματα της δεύτερης αξιολόγησης.

Χωρίς το ΔΝΤ, αν ακόμη και ένα κοινοβούλιο αρνηθεί την χρηματοδότηση προς την Ελλάδα, το δάνειο των 86 δισ. ευρώ παγώνει αφού οι αποφάσεις του Eurogroup παίρνονται μόνο με ομοφωνία.

Η άρνηση της χρηματοδότησης θα έχει τη βάση του ότι το πρόγραμμα που πέρασε από τα παραπάνω πέντε εθνικά κοινοβούλια το καλοκαίρι το 2015 προέβλεπε, εκτός από ένα δάνειο 86 δισ. από τον ΕΜΣ, ότι θα έχει ενεργό εταίρο και το ΔΝΤ.

Το Ταμείο παίζει εδώ και 19 μήνες το ρόλο του τεχνικού συμβούλου του ΕΜΣ στο ελληνικό πρόγραμμα περιμένοντας τους ευρωπαίους να πάρουν τις αποφάσεις τους για το χρέος και τους δημοσιονομικούς στόχους του ελληνικού προγράμματος, δηλώνοντας ανυποχώρητο στις απαιτήσεις του.

Ένα οριστικό όχι του Ταμείου μετά και τις αποφάσεις των ευρωπαίων θα απειλήσει να τινάξει το πρόγραμμα στο αέρα αφήνοντας στην ουσία την Ελλάδα με τις υποχρεώσεις του τρίτου προγράμματος διάσωσης αλλά χωρίς την χρηματοδότηση από τον ΕΜΣ, η οποία θα πρέπει να εγκριθεί από τα 5 εθνικά κοινοβούλια.