Η εισαγωγή του συστήματος κουπονιών () και ιδιωτικών παρόχων στην στα δημόσια , στο πλαίσιο ενός πιλοτικού προγράμματος της κυβέρνησης, έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις και ανησυχίες.

Η πολιτική αυτή, με στόχο την υποστήριξη παιδιών με αναπηρίες και αναπτυξιακές διαταραχές, εντάσσει ιδιωτικούς φορείς στη διαδικασία πρώιμης παρέμβασης, αποδίδοντας παράλληλα σημαντικά κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης σε ιδιωτικές πρωτοβουλίες.

Από την πλευρά τους, οι εκπαιδευτικές οργανώσεις εκφράζουν την ανησυχία τους ότι η αλλαγή αυτή οδηγεί στην εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης, μειώνει το ρόλο των δημόσιων δομών, όπως τα ΚΕΔΑΣΥ, και εντείνει τις ανισότητες στην πρόσβαση των μαθητών σε ποιοτική εκπαίδευση και υποστήριξη. Παράλληλα, τονίζουν πως η έλλειψη μόνιμου προσωπικού στα σχολεία, η χρήση ελαστικών σχέσεων εργασίας και οι περικοπές δαπανών υποβαθμίζουν συνολικά το επίπεδο των εκπαιδευτικών υπηρεσιών.

Στην προσπάθειά τους να αναδείξουν τις συνέπειες της πολιτικής αυτής, οι εκπρόσωποι των Παρεμβάσεων-Κινήσεων-Συσπειρώσεων επισημαίνουν πως οι γονείς των μαθητών αναγκάζονται συχνά να καταφεύγουν σε ιδιώτες, είτε αναλαμβάνοντας οι ίδιοι το κόστος είτε εναποθέτοντας τις ελπίδες τους στην κρατική υποστήριξη.

Τονίζουν, τέλος, την ανάγκη για ενίσχυση των δημόσιων δομών με σταθερή χρηματοδότηση και προσλήψεις εξειδικευμένου προσωπικού, ώστε να εξασφαλιστεί η ισότιμη και δωρεάν πρόσβαση στην εκπαίδευση για όλους τους μαθητές.

Αναλυτικά η δήλωση των εκπροσώπων των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ-ΚΙΝΗΣΕΩΝ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΩΝ Τάσου Γκαραγκάνη και Βιολέττας Πατέλη :

ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ…. ΜΕ VOUCHER ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ- ΣΔΙΤ ΕΝΤΟΣ ΤΑΞΕΩΝ

Τουλάχιστον ως κακόγουστο αστείο ακούγεται το ενδιαφέρον από Κυβέρνηση ΝΔ και ΥΠΑΙΘ για την πρώιμη παρέμβαση στο νηπιαγωγείο για παιδιά με αναπηρία & αναπτυξιακή διαταραχή, όταν
δεν έχουν ιδρυθεί τμήματα ένταξης σε όλα τα νηπιαγωγεία,
μοιράζονται οι παράλληλες στηρίξεις, το ειδικό εκπαιδευτικό & βοηθητικό προσωπικό και μάλιστα όχι μόνο σε πολλούς/ες μαθητές/τριες αλλά και σε διαφορετικά σχολεία.
έχουμε διακοπή φοίτησης των νηπίων λόγω των ελλείψεων του αναγκαίου ειδικού εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού.
Με την Υπ. Απόφαση 4510/2024 – ΦΕΚ Β 6068/01.11.2024, το κράτος αποσύρεται από μια ακόμα βασική του ευθύνη (της πρώιμης παρέμβασης στο Ν/Γ) και εντάσσει στο δημόσιο σχολείο ιδιώτες -παρόχους που θα καρπωθούν από το ταμείο ανάκαμψης ένα ακόμα κονδύλι. Το ΥΠΑΙΘ ανοίγει και επίσημα τις πόρτες για την είσοδο κουπονιών- voucher στα δημόσια νηπιαγωγεία, ιδιωτικοποιώντας με τον τρόπο αυτό πλευρές της λειτουργίας τους, την ίδια στιγμή που επιδιώκει να καλλιεργήσει κλίμα αποδοχής των συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα ακόμα και στο περιεχόμενο της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Κι όλα αυτά προς όφελος των ιδιωτικών κέντρων και ΜΚΟ που ανθίζουν στο χώρο της ειδικής εκπαίδευσης.

Το νέο πολυδιαφημιζόμενο από το 2021 πιλοτικό πρόγραμμα της ΝΔ, που αφορά την πρόληψη/ ή και την ελαχιστοποίηση των περιορισμών που εμφανίζουν ή μπορεί να εμφανίσουν λόγω αναπηρίας ή αναπτυξιακής διαταραχής βρίσκεται εκτός ενός αναγκαίου κεντρικά σχεδιασμένου, δημόσιου και δωρεάν συστήματος Πρωτοβάθμιας Υγείας, που θα έπρεπε να αφορά όλα τα παιδιά και βρέφη που το έχουν ανάγκη. Ενός συστήματος που θα πρέπει να ακολουθείται από μια δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση όλων των βαθμίδων, για όλους τους μαθητές ανάλογα με τις ανάγκες κάθε εκπαιδευτικής ομάδας. Αντ΄ αυτού επιλέγουν
να δώσουν 35 εκ. ευρώ από το ταμείο ανάκαμψης σε ιδιώτες παρόχους
σε περιορισμένο αριθμό νηπίων 2.500 παιδιά ηλικίας 0-6 ετών
να θεσπίσουν οικονομικά κριτήρια για την επιλογή των μαθητών/τριών
Η κερδοφορία των ιδιωτών είναι για άλλη μια φορά πάνω από τις ανάγκες και τα δικαιώματα των νηπίων και των μαθητών.
Η κυβέρνηση πατώντας στην ανάγκη εφαρμογής της πρώιμης παρέμβασης
ανοίγει διάπλατα την πόρτα στους ιδιώτες, τους γεμίζει με ζεστό ρευστό χρήμα
θέτει τις προϋποθέσεις για το ξήλωμα έως και την κατάργηση των ΚΕΔΑΣΥ
ΜΚΟ και ιδιώτες αντικαθιστούν τις απαραίτητες κρίσιμες δομές που όφειλε να έχει το κράτος για την ειδική αγωγή και εκπαίδευση. Καθόλου τυχαία η είσοδος ιδιωτών εντός της εκπαιδευτικής διαδικασίας: Το ταμείο ανάκαμψης έχει «ιδιαίτερη αδυναμία» στα κριτήρια απορρόφησης των κονδυλίων του και ευνοεί κυρίως, αν όχι αποκλειστικά, τον ιδιωτικό παράγοντα.

καλλιεργεί ένα εκπαιδευτικό περιβάλλον περικοπών και συγχωνεύσεων. Το δημόσιο νηπιαγωγείο στενάζει κάτω από το βάρος μιας υποχρηματοδότησης που αποκτά ταξικότερο πρόσημο και νοηματοδοτεί την εκποίηση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία από την πολύ τρυφερή ηλικία που τα παιδιά εισέρχονται στο δημόσιο νηπιαγωγείο.

Αντί να σχεδιαστεί κεντρικά με ευθύνη του κράτους η δημόσια και δωρεάν πρώιμη παρέμβαση σε δημόσιες δομές για όλα τα παιδιά, αντί το υπ. παιδείας να προσλάβει το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό για την στελέχωση των ΚΕΔΑΣΥ, των ΕΔΥ και των δημόσιων νηπιαγωγείων, αντί να μειώσει τον αριθμό των μαθητών ανά τμήμα, «επιλέγει» συγχωνεύσεις τμημάτων, περικοπές δαπανών, ελαστικές εργασιακές σχέσεις προσωπικού που πάντα υπολείπεται των πραγματικών αναγκών. Προκρίνει την ιδιωτικοποίηση πλευρών της λειτουργίας του δημόσιου σχολείου και επεκτείνει τα ΣΔΙΤ από την κατασκευή των σχολικών κτιρίων έως την ίδια τη ζωή του σχολείου.
Ακόμη μεγαλύτερη εντατικοποίηση στη ζωή του νηπιαγωγείου & των νηπιαγωγών

Οι πάροχοι του προγράμματος θα καθορίζουν δραστηριότητες εντός του ωρολογίου προγράμματος, θα συναποφασίζουν!!!! για αυτές με το σύλλογο διδασκόντων του νηπιαγωγείου, θα δραστηριοποιούν τις ΕΔΥ όπου υπάρχουν, τα υποστελεχωμένα ΚΕΔΑΣΥ, τους συμβούλους εκπαίδευσης (ειδικής, γενικής και ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού) προκειμένου να εξασφαλίσουν την υλοποίηση ενός εξατομικευμένου προγράμματος που θα είναι απόρροια μιας αξιολόγησης που θα «έρχεται» από ιδιώτες. Και επειδή οι πάροχοι θα αξιολογούνται τακτικά για να παραμείνουν πάροχοι (να συνεχίζουν δηλαδή να παίρνουν ζεστό χρήμα), όλοι καταλαβαίνουν το πώς αυτό θα επηρεάσει την ίδια τη ζωή του νηπιαγωγείου.

Η, εκτός όλων των άλλων, εντατικοποίηση της ζωής του σχολείου με νέες συνεδριάσεις θα «εκτινάξει» στα ύψη και το εργασιακό ωράριο των νηπιαγωγών που ήδη καταπατείται.
Οι γονείς στην μέγγενη των περικοπών

Οι γονείς των μαθητών με αναπηρία/ ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες οδηγούνται είτε να ξαναβάλουν το χέρι στην τσέπη (ιδιώτες ειδικοί βοηθοί ακόμα και στα ειδικά πλαίσια) είτε να «αποδεχτούν» τις πολιτικές ιδιωτικοποίησης του δημόσιου σχολείου, ευελπιστώντας να γίνουν «ωφελούμενοι» για όσο διάστημα υλοποιηθεί το πιλοτικό πρόγραμμα.
Τι χρειάζονται σήμερα τα παιδιά πριν γίνουν κι όταν γίνουν μαθητές

ένα δημόσιο και δωρεάν πρόγραμμα πρώιμης παρέμβασης με δημόσιους λειτουργούς που θα έχουν σταθερή σχέση εργασίας.
δωρεάν παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς για όλα τα παιδιά, χωρίς αποκλεισμούς και τροφεία, με μόνιμο προσωπικό.
νηπιαγωγείο και δημοτικό με μικρότερο αριθμό μαθητών ανά τμήμα, μόνιμους εκπαιδευτικούς, σταθερές δομές υποστήριξης των αναγκών τους (ειδικά δημοτικά, νηπιαγωγεία, ΤΕ και αντίστοιχες δομές για όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης).

ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΟ 15% από τον κρατικό προϋπολογισμό ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ για να αποκτήσουν υπόσταση οι ανάγκες τους, να δρομολογηθεί ένας οδηγός χάρτης ζωής με αξιοπρέπεια και δικαιώματα.

ΑΥΤΟ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ
ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΓΟΝΙΩΝ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΠΡΑΞΗ.