Οι πρόσφατες εξελίξεις, όσον αφορά την εκλογή των Συμβουλίων Διοίκησης των ελληνικών πανεπιστημίων, κατέδειξαν για μια ακόμα φορά την επιλογή της κυβέρνησης της Ν.Δ. και της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας και για θεσμική πλέον υποβάθμιση των ιδρυμάτων της ανώτατης εκπαίδευσης σε ένα ιδιαίτερα σημαντικό τομέα.

Του Νίκου Τσούλια, Γραμματέας του Τομέα Παιδείας του ΠΑ.ΣΟ.Κ – Κινήματος Αλλαγής

     Οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι κατανόησαν πολύ καλά το που αποβλέπει ο τελευταίος νόμος που ψήφισε η Ν.Δ., όσον αφορά το θέμα της Διοίκησης των πανεπιστημίων. Έχουν αντιληφθεί την αντιδημοκρατικότητα του νόμου και τον μηχανισμό ελέγχου, που χειραγωγεί και καθηλώνει τη διαφάνεια και την ουσιαστική εκπροσώπηση σε έναν χώρο, που είναι κατ’ εξοχήν χώρος ελευθερίας και δημιουργίας.

     Το ίδιο πρόβλημα παρακολουθούμε και με την πανεπιστημιακή αστυνομία. Μια επιλογή του σχήματος «κλέφτες και αστυνόμοι» φτιαγμένο για το τοξικό κλίμα Ν.Δ και ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και για να ικανοποιείται η ακροδεξιά πτέρυγα της Ν.Δ. Και τελικά βλέπουμε ένα έκτρωμα. Τα ΜΑΤ να καλούνται να φυλάνε την αστυνομία, που είναι για την φύλαξη των πανεπιστημίων! Αγνόησε το Υπουργείο Παιδείας την ουσιαστική πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. – Κινήματος Αλλαγής για ειδικό σώμα φύλαξης και σε όποιες περιπτώσεις θα απαιτείτο να παρέμβαινε η αστυνομία.

     Έχει προηγηθεί η ευθεία υποβάθμιση των πανεπιστημίων με την εξίσωση των διπλωμάτων των κολεγίων με τα πτυχία των πανεπιστημίων και των πολυτεχνείων. Τότε είχε κλείσει ουσιαστικά το ποια ήταν η ακραία κομματική ιδεολογική στρατηγική της Ν.Δ. για την τριτοβάθμια εκπαίδευση: η νεοφιλελεύθερη εκδοχή της ιδιωτικοποίησης και της εμπορευματοποίησης, της αποδόμησης της αγοράς εργασίας των επιστημόνων.

     Γι’ αυτό στη συνέχεια ήλθε το ζήτημα της χρηματοδότησης των πανεπιστημίων στην εξής πρακτική. «Βρείτε χρήματα μόνοι σας από τις ιδιωτικές εταιρείες» και κλείνει το μάτι στους καθηγητές «με αυτό τον τρόπο θα επιλύσετε το οικονομικό, μισθολογικό σας πρόβλημα». Και έτσι έχουμε τα πανεπιστήμια χωρίς στήριξη, χωρίς αναβάθμιση των πανεπιστημιακών, χωρίς επίλυση ακόμα και των λειτουργικών προβλημάτων (λειτουργία φοιτητικών εστιών, ηλεκτρικό ρεύμα κλπ).

     Το κόμμα μας, στη νέα «πρόταση – διαλόγου» για την παιδεία, αντιμετωπίζει τη χρηματοδότηση ως βασικό στοιχείο της εκπαιδευτικής πολιτικής του και με έναν τρόπο απόλυτα διαφορετικό. «Το κόστος της εκπαίδευσης δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως λειτουργική δαπάνη αλλά ως κρίσιμη επένδυση για το μέλλον της χώρας με υψηλή προστιθέμενη αξία, με ισχυρό κοινωνικό αντίκρισμα, πολλαπλή επίδραση στην οικονομία και στην παραγωγή και αξιακό όφελος για τη δημοκρατία και την κοινωνία. Γι’ αυτό προτείνουμε αναπτυξιακές εκπαιδευτικές πολιτικές με σημαντική και στοχευμένη οικονομική ενίσχυση του συστήματος»!

     Αλλά και στο σύστημα εισαγωγής τι έπραξαν; Συνεχείς παρεμβάσεις και ανορθολογικό σύστημα, που δεν αναδεικνύει την αναγκαία μορφωτική σκευή που απαιτείται για τις πανεπιστημιακές σπουδές, με έναν ακαδημαϊκό χάρτη χωρίς καμιά λογική εθνικής στρατηγικής.
     Και μέσα σε όλα αυτά, η Υπουργός διατυμπάνισε και μια πολιτική «καινοτομιών» (ξενόγλωσσα τμήματα, βιομηχανικά διδακτορικά κλπ), μια πολιτική που ήδη είχε θεσπιστεί αλλά και που ήδη εφαρμόζεται (π.χ. τα βιομηχανικά διδακτορικά στο Πανεπιστήμιο Πατρών). Τόση υποκρισία, τόση δημαγωγία…

     Επιμένουμε σταθερά και αταλάντευτα στην επανασύσταση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας. «Ένα νέο πλαίσιο διαλόγου και συνεργασίας της Πολιτείας, του Εκπαιδευτικού Δυναμικού και του μαθητικού και φοιτητικού κινήματος θα θεμελιώσει την Παιδεία που έχει ανάγκη η πατρίδα μας τον 21ο αιώνα».