Ο Σύλλογος «Ρόζα Ιμβριώτη» σε ανακοίνωσή του αναφέρει πως «Δόθηκε στη δημοσιότητα, στο σχέδιο νόμου – πλαισίου για τα ΑΕΙ που «ξηλώνει» τα δικαιώματα των φοιτητών, το άρθρο που προβλέπει την πιλοτική εφαρμογή για επέκταση του ωραρίου του Σχολείου ως τις 17:30».

Και συνεχίζει η ανακοίνωση:

«Στο άρθρο 371 περιγράφονται οι προτεινόμενες αλλαγές οι οποίες θα αφορούν καταρχάς σε 5.000 τμήματα στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση (Νηπιαγωγεία – ). Αφήνουμε στην άκρη τις φαιδρές δηλώσεις περί προγράμματος που θα λύσει το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας, τη στιγμή που τα νέα ζευγάρια κυριολεκτικά στενάζουν κάτω από το βάρος της ακρίβειας, των ενοικίων, των ανατιμήσεων στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, της αύξησης των τιμών των καυσίμων, της ενεργειακής φτώχειας. Όλος ο προγραμματισμός που προτείνεται, κινείται σταθερά στη διαχρονική λογική των κυβερνήσεων «να παρουσιάσουμε κάτι που να φαίνεται όμορφο στο μάτι, αλλά κενού περιεχομένου»!

Συγκεκριμένα:

  • Καθιερώνονται 3 ζώνες λειτουργίας του Ολοήμερου Δημοτικού (1η ζώνη 13:20 με 14:10 Μεσημβρινό Γεύμα – Διατροφική Αγωγή, 2η ζώνη 14:10 με 15:55 – 2 ώρες Μελέτη – Προετοιμασία, 3η ζώνη 15:55 με 17:30 – 2 ώρες Σχολικοί Μαθητικοί Όμιλοι) και προστίθενται 2 επιπλέον διδακτικές ώρες στο Ολοήμερο Νηπιαγωγείο από τις 16:00 έως 17:30. Στο Ολοήμερο, που παραμένει προαιρετικό, ορίζονται διαφορετικές ώρες αποχώρησης (παρ. 2β), δηλαδή ακόμα μεγαλύτερη διαφοροποίηση στο τι παρακολουθούν τα παιδιά και μέσα στο ίδιο σχολείο.
  • Κατά τη διάρκεια της 2ης ζώνης δεν υπάρχει σαφής προγραμματισμός αφού μπορεί να είναι όλο το 2ωρο αφιερωμένο στη Μελέτη και την Προετοιμασία της επόμενης ημέρας, μπορεί όμως και όχι! Ουσιαστικά, τα παιδιά θα συνεχίσουν να έχουν «δουλειά» και για το σπίτι, μετά τις 6 μ.μ. εξαντλημένα και καταπονημένα. Πόσο μάλλον όταν η 2η ώρα θα ανατίθεται σε εκπαιδευτικούς ανάλογα με τις ώρες που θα τους περισσεύουν.
  • «Καθρεφτάκια προς ιθαγενείς» αποτελεί η 3η ζώνη με τον εύηχο τίτλο «Σχολικοί Μαθητικοί Όμιλοι», όπου χωρίς καμία πρόβλεψη για το ποιοι θα διδάσκουν (πλειάδα αντικειμένων) αναφέρονται ακόμα και σε άσχετα αντικείμενα με τις ανάγκες των παιδιών σε αυτές τις ηλικίες, όπως η ρητορική τέχνη, ή ακόμα και ξένα προς τη φύση του σχολείου, όπως η παιδική επιχειρηματικότητα.
  • Με βάση το νομοθετικό πλαίσιο (ν. 4823/21), ανοίγει ο δρόμος ώστε τα παραπάνω να τα «διδάσκουν» ακόμα και εξωσχολικοί παράγοντες, όπως διάφοροι φορείς, ΜΚΟ, επιχειρήσεις!
  • Η σοβαρότητα με την οποία βλέπει η κυβέρνηση την επέκταση του ωραρίου στο Ολοήμερο Πρόγραμμα φαίνεται και από τις παραγράφους 5 και 6 κατά τις οποίες τα κριτήρια λειτουργίας και η ίδια η λειτουργία του Ολοήμερου μπορούν να αλλάζουν κατά το δοκούν(!), δηλαδή δεν υπαγορεύονται από καμία παιδαγωγική διάσταση!

Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση παρουσιάζει ως «κοσμογονία» τις αλλαγές αυτές, ΔΕΝ παίρνει κανένα ουσιαστικό μέτρο για την πραγματική αναβάθμιση των σχολείων.

  • Τα σχολεία τη φετινή χρονιά λειτούργησαν με πάνω από 50.000 συμβασιούχους, που με μια βαλίτσα στο χέρι αναπλήρωναν τους εαυτούς τους. Οι 8.586 μόνιμοι διορισμοί που έχουν ήδη εξαγγελθεί για την επόμενη σχολική χρονιά και για τις δύο βαθμίδες δεν καλύπτουν σε καμία περίπτωση τις τεράστιες ανάγκες.
  • Πάνω από τα μισά ολοήμερα υπολειτούργησαν τη χρονιά που μας πέρασε, μιας και τα κενά ήταν τεράστια και κάθε τρεις και λίγο ολοήμερα έκλειναν για να καλυφθούν κενά του πρωινού προγράμματος. Αλήθεια, έτσι θα υλοποιήσει η κυβέρνηση την «αναβάθμιση» του Ολοήμερου;
  • Στις περισσότερες περιπτώσεις τα παιδιά διαβάζουν, τρώνε και μελετούν για την επόμενη μέρα στο ίδιο θρανίο από τις 8.15 έως τις 16.00 και ήδη είναι εξοντωμένα. Δεν υπάρχει η πρόβλεψη από την κυβέρνηση ούτε για ένα επιπλέον € προκειμένου να αναβαθμιστούν πραγματικά οι σχολικές υποδομές (τραπεζαρίες, αίθουσες ξεκούρασης, υποδομές και υλικό για την πραγματοποίηση των πρόσθετων δραστηριοτήτων κ.α.), προκειμένου να μπορούν να υποδεχτούν το «αναβαθμισμένο» πρόγραμμα.
  • Οι μαθητές μας στοιβάζονται σε 25αρια τμήματα, είτε σε ένα από τα χιλιάδες κοντέινερ που έχουν φυτρώσει στις αυλές, είτε σε σχολεία που στην πλειοψηφία τους ξεπερνούν την 30ετία.
  • Οι εκπαιδευτικοί, όπως και οι γονείς, βάλαμε πολλές φορές το χέρι στην τσέπη για να στηρίξουμε τους μαθητές μας, αφού οι σχολικές επιτροπές έχουν στεγνώσει και η κυβέρνηση, ακολουθώντας τα βήματα όλων των προκατόχων της, επιμένει στην επιλογή της υποχρηματοδότησης της Παιδείας.

Αποδεικνύεται περίτρανα πως το μοναδικό ενδιαφέρον για τη λειτουργία του Ολοήμερου είναι «κάπου να βρίσκονται τα παιδιά» την ώρα που οι γονείς θα πρέπει να εργάζονται με ωράρια λάστιχο και ζωή χωρίς δικαιώματα! Οι μορφωτικές ανάγκες των παιδιών, οι ίδιες οι ανάγκες της παιδικής ηλικίας για παιχνίδι, χαρά και κοινωνικοποίηση πηγαίνουν περίπατο. Με το αντεργατικό νομοθετικό οπλοστάσιο, που έχουν διαμορφώσει όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και απογείωσε η σημερινή με τον ν. Χατζηδάκη, έχουν κάνει λάστιχο τη ζωή των εργαζομένων, των γονιών και τώρα θέλουν να κάνουν λάστιχο και τη ζωή των μαθητών! Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι η επέκταση αυτή γίνεται μέσα από το πρόγραμμα ΕΣΠΑ 2021 – 27,  «για τη διευκόλυνση της συμμετοχής των γονέων-κηδεμόνων στην αγορά εργασίας».

Αυτό που πραγματικά έχουμε ανάγκη, εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές είναι:

Σύγχρονη και ασφαλή σχολική στέγη, με όλες τις αναγκαίες υποδομές και εξοπλισμό για αθλητισμό, πολιτισμό, τέχνη, εργαστήρια, ξεκούραση κ.ο.κ.

Δωρεάν γεύμα και δεκατιανό για όλα τα παιδιά.

Σύγχρονα αναλυτικά προγράμματα, που θα συμβάλλουν στην ολόπλευρη μόρφωση των μαθητών και όχι σκόρπιες εφήμερες δεξιότητες.

Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών ως αναγκαία προϋπόθεση, όχι μόνο για τη διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, αλλά και για την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία και λειτουργία των σχολείων.

Γενναία αύξηση της χρηματοδότησης για την Παιδεία από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Στελέχωση σχολείων με όλο το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό σε καθαριότητα, τραπεζοκόμους κ.ά.

Άμεση επαναφορά του υπεύθυνου για το Ολοήμερο.

Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους τους εργαζόμενους γονείς, επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς, όχι στα ευέλικτα ωράρια και τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου, προκειμένου να μπορούν να εξασφαλίζουν όλο τον αναγκαίο ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά τους».