Χρειάστηκε να περάσει πάνω από ένας μήνας και να συσσωρευτούν αιτήματα δεκάδων ΕΛΜΕ ήδη από τα μέσα του Φλεβάρη, ώστε να αποφασίσει τελικά να κηρύξει Γενικές Συνελεύσεις και Συνέλευση Προέδρων για τις 2 Απριλίου, αναφέρουν οι Παρεμβάσεις Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δ.Ε.
Η ανακοίνωση
Τι κι αν η φτώχεια και η ακρίβεια καλπάζουν, λεηλατώντας τους μισθούς μας, τι κι αν ο πόλεμος στην Ουκρανία απλώνει βαριά τη σκιά του σε όλους τους λαούς; Τι και αν τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα εφαρμόζονται μαζί με το απαραίτητο συμπλήρωμά τους την τρομοκρατία απέναντι σε εκπαιδευτικούς, όπως στους 114 συναδέλφους διευθυντές/ντριες που δεν εφάρμοσαν την αυταξιολόγηση. Η Διορισμένη Διοίκηση της ΟΛΜΕ αφού ροκάνισε ολόκληρο το Φλεβάρη και το Μάρτη, αφοπλίζοντας τον κλάδο και βάζοντάς τον στην γωνία ως θεατή των αντιδραστικών εξελίξεων, επέλεξε τελικά να προχωρήσει σε Γενικές Συνελεύσεις παραμονές του… Πάσχα!
Και σαν να μην έφτανε το ροκάνισμα του χρόνου, που αντικειμενικά ανοίγει δρόμο στην κυβέρνηση, οι δυνάμεις των ΣΥΝΕΚ και της ΔΑΚΕ αποφάσισαν να θέσουν την δική τους «ατζέντα» στις Γενικές Συνελεύσεις αγνοώντας προκλητικά το κοινό αίτημα των δεκάδων ΕΛΜΕ, που επικαλούνται το καταστατικό, καθώς και την θεματολογία που αυτές προτείνουν. Με διγλωσσία δηλώνουν από την μία ότι οι ΕΛΜΕ έχουν το δικαίωμα να θέσουν στη Γ.Σ των Προέδρων όποιο θέμα θέλουν, αλλά από την άλλη δεν δέχονται αυτή η θεματολογία να είναι ενιαία για όλες τις ΕΛΜΕ και αντικείμενο συζήτησης όλων των Γ.Σ. Με αυτό τον τρόπο επιδιώκουν στην επικείμενη Γ.Σ των προέδρων να έρθουν ΕΛΜΕ που να λένε ότι δεν έχουμε συζητήσει το θέμα π.χ της Απεργίας –Αποχής οπότε δεν νομιμοποιούμαστε να ψηφίσουμε. Θέλουν να υποσκάψουν ακόμα περισσότερο τη μάχη ενάντια στην αξιολόγηση, την απεργία – αποχή που έχουν ήδη κηρύξει πολλές ΕΛΜΕ και την προσπάθεια να αποκτήσει και πάλι πανελλαδικά χαρακτηριστικά, να κηρυχθεί από τη Γενική Συνέλευση των Προέδρων.
Κατά τα άλλα η ΔΑΚΕ αφού ξύπνησε από το λήθαργο τόσων ετών, αφού μέχρι τώρα χλεύαζε όσες δυνάμεις απαιτούσαν την αύξηση των μισθών, την αποκατάσταση των απωλειών, την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, θυμήθηκε τώρα «τα μισθολογικά ζητήματα», προτείνοντας μάλιστα και μια κλαδική απεργία για μετά το ΠΑΣΧΑ, και μετά προφανώς όλοι στα σπίτια μας!!! Αξίζει να σημειώσουμε πως 10 χρόνια τώρα που η μνημονιακή πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, κατέκοψε τους μισθούς και τις συντάξεις, η κυβερνητική παράταξη της ΔΑΚΕ απολογούμενη για την πολιτική της ΝΔ επαναλάμβανε μονότονα το «ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος». Τώρα λοιπόν που έφτασε ο κόμπος στο χτένι, που η ακρίβεια και η φτώχεια σφίγγει σαν θηλειά τους δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικούς και όλο το λαό, η ΔΑΚΕ με την γραμμή της και τις υποτιθέμενες αγωνιστικές και απεργιακές της προτάσεις θυμίζει περισσότερο τις διαδηλώσεις κατσαρόλας! Με τις «αγωνιστικές κινητοποιήσεις» που «θα προτείνει» η ΔΑΚΕ και με τις οποίες φλερτάρουν οι ΣΥΝΕΚ, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας κάποιας «εισήγησης» της ΟΛΜΕ, θέλουν στην πραγματικότητα να εκτονώσουν την πίεση, την οργή και την αγανάκτηση του κλάδου απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική.
Κατά τα λοιπά για μια ακόμα φορά η Διορισμένη Διοίκηση της ΟΛΜΕ ανέβαλε τη συζήτηση για την πραγματοποίηση του Συνεδρίου, αφήνοντας ευθέως αιχμές για τον τρόπο υλοποίησής του, των αρχαιρεσιών στις ΕΛΜΕ για την ανάδειξη αντιπροσώπων, σύμφωνα με τις επιταγές του αντισυνδικαλιστικού ν. «Χατζηδάκη».
Συνάδελφοι,
Οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις ΔΕ καλούν όλους τους συναδέλφους να συμμετάσχουν μαζικά και αγωνιστικά στις Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ. Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας! Ο αγώνας για την αύξηση των μισθών μας, ενάντια στη φτώχεια και την ακρίβεια, για να μην εφαρμοστεί το αντισυνδικαλιστικό έκτρωμα «Χατζηδάκη», για να γίνει αποκλειστικά ζωντανό και δημοκρατικό Συνέδριο της ΟΛΜΕ, περνάει μέσα από τη συσπείρωση και το δυνάμωμα των ΕΛΜΕ και των Γενικών Συνελεύσεων! Στις 6 Απρίλη συμμετέχουμε μαζικά – καθολικά στην γενική πανεργατική απεργία και στις διαδηλώσεις.