Η εικόνα του καθηγητή που βιαιοπραγεί εναντίον της μαθήτριας, ή του μαθητή που καθυβρίζει και τραμπουκίζει την καθηγήτριά του, είναι οι εικόνες των που επιφυλάσσει η άρχουσα τάξη στα παιδιά ενός κατώτερου Θεού, αναφέρει η Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης.

Η ανακοίνωση

Έχει γίνει ευρέως γνωστό το επεισόδιο σε ΕΠΑΛ της Αττικής με χειροδικία καθηγητή σε μαθήτρια η οποία καταγράφεται με κινητό και ο καθηγητής, σύμφωνα με δημοσιεύματα απολύθηκε. Είναι αυτονόητη η απαράβατη  παιδαγωγική αρχή ότι δεν νοείται εκπαιδευτικός να σηκώνει χέρι σε μαθητή. Ανεξάρτητα από τη συμπεριφορά των μαθητών, ο εκπαιδευτικός οφείλει να διατηρεί την ψυχραιμία του και να αντιμετωπίζει με παιδαγωγικό τρόπο παρόμοιες καταστάσεις και επ’ ουδενί με χρήση βίας.

Όμως, από πότε το βίντεο αποτελεί το μοναδικό αποδεικτικό υλικό για να οδηγηθεί στην απόλυση ένας εργαζόμενος; Γιατί δεν ακολουθήθηκε η διαδικασία που προβλέπεται σε παρόμοιες περιπτώσεις; Και ο μεγαλύτερος εγκληματίας έχει το δικαίωμα να απολογηθεί και να  υπερασπιστεί τον εαυτό του. Από πότε εξελίσσεται μια διαδικασία απόλυσης χωρίς να διερευνηθούν οι συνθήκες και οι αιτίες που προκάλεσαν αυτό το επεισόδιο; Μάλιστα το βίντεο αυτό είναι κομμένο και δεν δείχνει ούτε τι προηγήθηκε, ούτε τι ακολούθησε. Κόβεται όταν ένας μαθητής σηκώνει την καρέκλα για να χτυπήσει τον καθηγητή, ενώ υπάρχουν  επόμενες φωτογραφίες από το κατεστραμμένο αυτοκίνητο του καθηγητή. Και για την καταστροφή του αυτοκινήτου, τη βιντεοσκόπηση του επεισοδίου και τη γενικότερη συμπεριφορά των εμπλεκόμενων μαθητών θα αποδοθούν ευθύνες; Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνει το υπουργείο Παιδείας ; Ότι οι εκπαιδευτικοί που ‘’δεν κάνουν για το σχολείο’’ , διώχνονται χωρίς δεύτερη κουβέντα;

Η εικόνα από το ΕΠΑΛ Αττικής μας θύμισε ένα άλλο βίντεο, από περιστατικό σε άλλο ΕΠΑΛ όπου οι ρόλοι είχαν αντιστραφεί.

Είναι θύματα της κρατικής αδιαφορίας, θύματα της εκπαιδευτικής υποβάθμισης μετά από 10 χρόνια μνημονίων και άγριων περικοπών, αυταρχισμού και βίας, τόσο στην κοινωνία, όσο και στα σχολεία. Ειδικά στα σχολεία που θεωρούνται δεύτερης κατηγορίας, η κατάσταση είναι συχνά τραγική. Έχουμε μαθητές από το …Περιστέρι που θα γίνουν το πολύ ψυκτικοί, σύμφωνα με τον  Μητσοτάκη, και συνήθως προέρχονται από οικογένειες με οικονομικά αδιέξοδα και μια πολιτεία που προβληματίζεται για τους γόνους της καλής κοινωνίας που φοιτούν σε «άριστα» ή ιδιωτικά σχολεία, αδιαφορώντας για τα υπόλοιπα, πόσο μάλλον για τα ΕΠΑΛ.

Η εικόνα του καθηγητή που βιαιοπραγεί εναντίον της μαθήτριας, ή του μαθητή που καθυβρίζει και τραμπουκίζει την καθηγήτριά του, είναι οι εικόνες των σχολείων που επιφυλάσσει η άρχουσα τάξη στα παιδιά ενός κατώτερου Θεού. Και αυτά τα φαινόμενα θα πολλαπλασιάζονται αν  υλοποιηθούν  οι «μεταρρυθμίσεις» με τους ψευδεπίγραφους τίτλους περί «αναβάθμισης των σχολείων» και «ενδυνάμωσης των εκπαιδευτικών» που, στην πραγματικότητα, αποσκοπούν στη διάλυση του δημόσιου σχολείου. Η συνταγματική υποχρέωση της ισότιμης πρόσβασης όλων παιδιών στην εκπαίδευση και τα άλλα δημόσια αγαθά είναι αφελής ρομαντισμός  για το υπουργείο και την κυβέρνηση, που μόνη τους έγνοια είναι να διαιωνίσουν τους ταξικούς φραγμούς και τις κοινωνικές ανισότητες.

Ανεξάρτητα από το πώς τοποθετείται κανείς απέναντι στο συγκεκριμένο περιστατικό, πρέπει να σκεφτούμε ότι για αυτό το απροσμέτρητο χάλι, υπάρχουν ορατοί και αόρατοι ένοχοι. Οι αόρατοι είναι όσοι επί δεκαετίες χτίζουν την εκπαίδευση της αμάθειας, της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης, προάγουν την πολιτισμική ευτέλεια, την ηθική κατάπτωση και τον κοινωνικό κανιβαλισμό (βλ. ΜΜΕ). Κάθε φορά που συμβαίνουν απαράδεκτα γεγονότα, όπως το συγκεκριμένο, όλοι αυτοί παριστάνουν τους τιμητές και τους κήρυκες «του πνεύματος και της ηθικής». Να μην αφήσουμε τον «πολιτισμό» τους να κυριαρχήσει.