Γιατί η Ευρώπη ενώνει αλλά και φοβίζει τους μαθητές

«Είναι πολύ δύσκολο το μέλλον, επειδή τώρα με το Brexit όλα θα γίνουν πιο δύσκολα, θα αλλάξουν πολλά και για την Ελλάδα. Πιστεύω όμως ότι με την Ευρωπαϊκή Ενωση μπορούμε να έχουμε μια καλύτερη Ευρώπη». Αυτά είπε η 15χρονη Μαριλένα, η οποία μαζί με 33 εφήβους από εννέα χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης μοιράζονται από το περασμένο Σάββατο την καθημερινότητά τους και ανταλλάσσουν τις σκέψεις τους για τα σχολεία τους, τη ζωή τους, το μέλλον τους.

Οι νέοι συναντήθηκαν στη διάρκεια καλοκαιρινού διαβαλκανικού καμπ που διοργανώνει η Ελληνογερμανική Αγωγή μαζί με το Ινστιτούτο Γκαίτε στο πλαίσιο του δικτύου Pasch. Πρόκειται για πρωτοβουλία του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών που αριθμεί περισσότερα από 1.800 επιλεγμένα σχολεία στον κόσμο στα οποία διδάσκεται η γερμανική γλώσσα, με σκοπό τη διοργάνωση προγραμμάτων και εκδηλώσεων που φέρνουν κοντά μαθητές και μαθήτριες από διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλοντα.

Ετσι στην Ελλάδα και στις εγκαταστάσεις της Ελληνογερμανικής Αγωγής συμφωνα με το tovima.gr βρίσκονται μαθητές από τη Ρουμανία, την Κροατία, τη Σερβία, το Μαυροβούνιο, την Τουρκία, την Αλβανία, την πΓΔΜ και τη Γερμανία που θα συναντηθούν αυτό το καλοκαίρι στην Ελλάδα.

Το μέλλον της Ευρώπης οι έφηβοι το ατενίζουν με αισιοδοξία. Ταυτόχρονα όμως ανησυχούν. Να τι λένε οι ίδιοι μιλώντας στο «Βήμα»:

Ο Φάμπιο από την Αλβανία δηλώνει ότι «το μέλλον της Ευρώπης έχει ενδιαφέρον και θα φέρει εξέλιξη στη χώρα μου». Ο συμπατριώτης του Φρίστα προσθέτει ότι «η άποψή μου είναι πως πρέπει να δουλέψουμε όλοι μαζί για να υπάρξει πρόοδος στο μέλλον». Ο Μπάρτολ από την Κροατία προσθέτει: «Πιστεύω ότι η ζωή στην Ευρώπη θα είναι πολύ ωραία».

Η Ντογκά από την Τουρκία εκτιμά πως «η ιδέα της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι δημοφιλής στην Τουρκία». Η Γελένα από Μαυροβούνιο λέει ότι «η Ευρώπη πρέπει να είναι ενωμένη για να ανθήσει». «Το μέλλον της Ευρώπης είναι πολύ θετικό και φωτεινό» κρίνει η Μαρίγια από τη Σερβία.

Τέσσερις μαθητές από τη Γερμανία εκφράζουν τη δική τους άποψη. Ο Μάρκους εκτιμά ότι «το μέλλον της Ευρώπης είναι ένας καινούργιος δρόμος, καλύτερος για την επόμενη γενιά». Ο Λέοναρντ προσθέτει με σκεπτικισμό ότι «όλο και περισσότερες χώρες θέλουν να φύγουν από την Ευρωπαϊκή Ενωση και να απομονωθούν». «Αν κάποιος πρόσεχε τις ανάγκες των άλλων χωρών, τότε αυτό θα έκανε πιο δυνατή την Ευρωπαϊκή Ενωση» επισημαίνει η Γιοχάνα και η φίλη της Ζιμόν προσθέτει ότι «για να υπάρξει μέλλον, χρειάζεται ελευθερία, δικαιοσύνη, ανεκτικότητα».

Η Μαρία από την πλευρά της τονίζει στο «Βήμα» ότι «στην Ευρώπη δεν είναι όλες οι χώρες φιλικά διακείμενες μεταξύ τους». Ο Σωκράτης επισημαίνει ότι «το μέλλον της Ευρώπης είναι δύσκολο» και ο Νίκος προσθέτει ότι «η Ευρώπη θα έχει ένα καλό μέλλον αν οι νέοι οραματιστούν ένα καλό μέλλον». Η Βιολέτα πάλι στέκεται με σκεπτικισμό σημειώνοντας ότι «το μέλλον της Ευρώπης θα είναι άσχημο».

Οι μαθητές από τις εννέα χώρες της Ευρώπης θα παρακολουθήσουν ένα εννεαήμερο πρόγραμμα εξ ολοκλήρου στη γερμανική γλώσσα. Στη διάρκεια των ημερών αυτών θα παρακολουθήσουν projects στη θεματική του θεάτρου, της μουσικής, της πληροφορικής, πολιτιστικά παιχνίδια, αθλητικές εκδηλώσεις, ενώ θα κάνουν εκδρομές στην Ακρόπολη αλλά και επισκέψεις στο Μέγαρο Μουσικής.

Παρά την κρίση και τις δύσκολες συνθήκες όμως, οι έφηβοι αναζητούν μονοπάτια συνεννόησης και όταν τους απευθύνεται η ερώτηση με ποιον τρόπο μπορεί μια γλώσσα να φέρει κοντά τους λαούς, απαντούν αυθόρμητα και αισιόδοξα.

«Μπορούμε να παίξουμε όλοι μαζί και να νιώσουμε την ίδια μουσική» λέει η 14χρονη Μίρτα από την Κροατία. «Μπορούμε να καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον και να ανταλλάσσουμε συναισθήματα» απαντά η Γιοχάνα, ενώ η Εμίλιγια από τη Σερβία λέει: «Μιλώντας τη γλώσσα καταλαβαίνουμε τον πολιτισμό άλλων χωρών».

«Οταν όλοι μιλούν την ίδια γλώσσα, μπορούν να μιλούν παραπάνω και να συνεννοούνται καλύτερα» προσθέτει ο Λούκα από το Μαυροβούνιο, ενώ η Μαρία Δ. από την Ελλάδα επισημαίνει: «Μπορούμε να επικοινωνούμε και να βοηθάμε ανθρώπους από άλλες χώρες». «Μπορούμε να ανταλλάσσουμε ιδέες» αναφέρει και η Κατερίνα. «Ο ένας καταλαβαίνει καλύτερα τον άλλον» καταλήγει ο Πέτρος.