ΑΠΟΦΑΣΙΣ

ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ
10.06. 2016
(Ἀπόσπασμα ἀπό τά Πρακτικά τῆς Ἱερᾶς Συνόδου)
Εἰς τάς 10 Ἰουνίου ἐ.ἔ. συνεδρίασεν ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκ­κλη­σίας τῆς Γεωργίας. Τό θέμα τῆς συζητήσεως ἦτο ἡ δημιουρ­γη­θεῖ­σα κατ’ αὐτάς τάς ἡμέρας κατάστασις σχετικῶς πρός τήν Ἁγί­αν καί Μεγάλην Σύνοδον.

Ἐσημειώθη ὅτι:
1) Παρά τάς καταβληθείσας προσπαθείας, δέν ἔχει μέχρι στιγμῆς ἐπιτευχθῆ ἡ ἀποκατάστασις τῆς εὐχαριστιακῆς κοινωνίας μεταξύ τῶν Ἐκκλησιῶν Ἀντιοχείας καί Ἱεροσολύμων, διά τήν ὁποίαν μέχρι τελευταίας στιγμῆς ἠλπίζομεν.
2) Ἐκτός τῆς ὡς ἄνω αἰτίας, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀντιοχείας ἀρνεῖται νά συμμετάσχῃ εἰς τήν μέλλουσαν Σύνοδον λόγῳ ἐπίσης σοβαρῶν προβληματισμῶν ἐν σχέσει πρός τά ὑπό ἔγκρισιν κείμενα.
3) Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀντιοχείας δέν ἔχει ὑπογράψει τήν Ἀπό­φασιν τῶν Ὀρθοδόξων Προκαθημένων τοῦ 2016, διά τῆς ὁποίας ἀπεφασίσθη ἡ σύγκλησις τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου καί καθωρίσθησαν ἡ ἡμε­ρο­μηνία, ὁ τόπος καί ἡ Ἡμερησία Διάταξις Αὐτῆς. Δέν ἔχει ὑπογράψει ἐπίσης τόν Κανονισμόν Λειτουργίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, καί ἑπομένως τό κείμενον τοῦτο δέν ἠμπορεῖ νά θεωρηθῇ ἐγκριθέν.
4) Ἡ Ἐκκλησία τῆς Βουλγαρίας ἠρνήθη νά συμμετάσχῃ εἰς τήν Σύνοδον καί ἐπαρουσίασε τάς ἰδικάς της ἀπόψεις ἐν σχέσει πρός τά ὁρισθέντα θέματα.
5) Ἡ Ἐκκλησία τῆς Σερβίας θεωρεῖ πάρα πολύ δύσκολον νά συμ­με­τάσχῃ εἰς τήν Σύνοδον καί προτείνει ἀναβολήν Αὐτῆς διά καλλιτέραν προπαρασκευήν.
6) Παρ’ ὅτι πολλάκις ἡ Ἐκκλησία τῆς Γεωργίας ἐζήτησε τήν δημοσιοποίησιν τῶν σχεδίων κειμένων, τά ὁποῖα παραπέμπονται εἰς τήν Σύνοδον, ταῦτα ἐδημοσιεύθησαν μόνον μετά τήν τελευταίαν Συνάντησιν τῶν Προκαθημένων (δηλαδή τόν Φεβρουάριον ἐ.ἔ.). Ἐπιπλέον, ἀφ’ ὅτου τά ἐν λόγῳ κείμενα ἔγιναν γνωστά εἰς τάς Ἱεράς Συνόδους τῶν Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν, εἰς κληρικούς, Ὀρ­θο­δόξους θεολόγους καί τόν πιστόν λαόν, κατέστη φανερόν ὅτι ὑπάρχουν εἰς αὐτά οὐκ ὀλίγα δογματικά, κανονικά καί ὁρολογικά λάθη.
7) Παρά τήν Ἀπόφασιν τῶν Σεπτῶν Προκαθημένων τοῦ 2014 καί τήν σαφῆ ἀπαίτησιν τῆς §8 τοῦ Κανονισμοῦ Λειτουργίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ὅτι εἰς Αὐτήν παραπέμπονται μόνον τά ὁμοφώνως ἐγκριθέντα κείμενα, ἡ Ἡμερησία Διάταξις τῆς Συνόδου περιλαμβάνει τό σχέδιον κειμένου: «Τό μυστήριον τοῦ γάμου καί τά κωλύματα αὐ­τοῦ», τό ὁποῖον δέν ὑπεγράφη ὑπό τῆς Ἀντιπροσωπείας τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν διά δογματικούς λόγους. Τό κείμενον τοῦτο δέν ἔχει ὑπογράψει ἐπίσης ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀντι­ο­χείας.
8) Τό κείμενον: «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός τόν λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον» ἦτο ἐξ ἀρχῆς ἀπαράδεκτον διά τούς Ἀντι­προσώπους τῆς Ἐκκλησίας τῆς Γεωργίας. Ὑπεγράφη ὑπ’ αὐτῶν κατά τό προσυνοδικόν στάδιον μόνον λόγῳ τῆς προσθήκης, ὅτι: «Αἱ Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι Γεωργίας καί Βουλγαρίας ἀπε­χώρησαν ἐκ τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν, ἡ μέν πρώτη ἐν ἔτει 1997, ἡ δέ δευτέρα ἐν ἔτει 1998, ὡς ἔχουσαι ἰδίαν αὐτῶν γνώμην περί τοῦ ἔργου τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν καί οὕτω δέν συμμετέχουν εἰς τάς ὑπ’ αὐτοῦ καί τῶν ἄλλων δια­χρι­στιανικῶν ὀργανισμῶν δραστηριότητας».
Εἰς τάς 25 Μαΐου ἐ.ἔ. ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Γεωργίας ἀπεφάσισεν ὅτι τό συγκεκριμένον κείμενον, ὡς περιέχον μεγάλα ἐκ­κλη­σιολογικά καί ὁρολογικά λάθη, χρῄζει σοβαρᾶς ἐ­πε­ξεργασίας· καί ὅτι, ἐάν αὕτη δέν γίνῃ, ἡ Ἐκκλησία τῆς Γεωργίας δέν θά δυνηθῇ νά τό ὑπογράψῃ.
9) Ὡρισμένων ἀλλαγῶν χρῄζει καί τό κείμενον: «Ἡ ἀπο­στο­λή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐν τῷ συγχρόνῳ κόσμῳ».
10) Πρέπει νά τονισθῇ ὅτι ὁ Κανονισμός λειτουργίας, ὁ χρόνος ὁ ὡρισμένος διά τήν συζήτησιν τῶν θεμάτων, καθώς καί ἡ ἀσάφεια περί τήν διεξαγωγήν τῶν ἐργασιῶν, καθιστοῦν ἀδύνα­τον τήν ἐξετάσιν τῶν κειμένων κατά παράγραφον καί τήν παρέμβασιν δι’ οὐσιαστικάς ἀλ­λα­γάς κατά τήν διάρκειαν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου.
11) Ἡ συσταθεῖσα διά τήν διεξαγωγήν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συν­όδου Πανορθοδόξος Γραμματεία δέν λειτουργεῖ, διότι ἔχει στερηθῆ τῆς δυνατότητος λήψεως ἀποφάσεων. Διά τοῦτο ἡ Ἐκ­κλησία τῆς Γεωργίας καί ἄλλαι Ἐκκλησίαι ἔχουν διαμαρτυρηθῆ.
Εἰς πάντας εἶναι γνωστή ἡ ἐποικοδομητική συμπεριφορά τῆς Ἐκ­κλη­σίας τῆς Γεωργίας κατά τήν προετοιμασίαν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου. Διά νά μή ἐμποδίσῃ τήν Σύνοδον, ἡ Ἐκκλησία τῆς Γεωργίας μέ ἀγαθήν πρωτοβουλίαν της ἐδήλωσε εἰς τήν Σύναξιν τῶν Προκαθημένων εἰς τήν Γενεύην (2016), ὅτι δέχεται τήν ἐξάλειψιν ἀπό τήν θεματολογίαν τῆς Μεγάλης Συνόδου τοῦ μείζονος σημασίας δι’ ἡμᾶς θέματος τῶν Διπτύχων (τό ὁποῖον θά κα­θώριζε ὁριστικῶς τήν θέσιν τῆς Ἐκ­κλησίας τῆς Γεωργίας) καί τήν ἀναβολήν τῶν περί τούτου συζητήσεων, καθώς ἐνωρίτερον εἶχε δεχθῆ καί τήν ἀναβολήν τῆς ἀξιολογήσεως τῶν μέχρι τοῦδε διεξαγομένων ὑπό τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας διμερῶν θεο­λο­γικῶν διαλόγων μετά διαφόρων ὁμολογιῶν.
Ἡ ὑποχώρησις ἡμῶν αὕτη χάριν τῆς ἑνότητος, διά τήν ὁποί­αν ἐδέ­χθημεν καί κριτικήν εἰς τούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀπέβη εἰς μά­την, διότι οὔτε ὁ πρώτιστος σκοπός τῆς συγκλήσεως τῆς Συνόδου οὔτε αἱ ἀνακηρυχθεῖσαι ἀπό κοινοῦ βασικαί Αὐτῆς ἀρχαί τελικῶς ἐτη­ρή­θησαν.
Ἐν τούτοις τά μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Γε­ωργίας θεωροῦν ὅτι μέ σύντονον ἐρ­γα­σίαν τά ὑπάρχοντα προβλήματα δύνανται νά ξεπερασθοῦν. Διά τοῦ­το, ὡς καί ἄλλαι Ἐκ­κλησίαι, ζητοῦμεν καί ἡμεῖς νά ἀνα­βληθῇ ἡ Σύνοδος, ἕως ὅτου ἐπιτευχθῇ πλήρης ὁμόνοια. Παρ’ ὅτι ἡ ἡμερομηνία τῆς συγκλήσεως τῆς Συνόδου (17-26 Ἰουνίου ἐ.ἔ.) ἔχει καθορισθῆ εἰς τήν Σύ­ναξιν τοῦ Σαμπεζύ, σήμερον εὑρισκόμεθα ἐνώπιον τοῦ γεγονότος ὅτι ἡ ὁμόνοια δέν ἔχει εἰσέτι ἐπιτευχθῆ. Καί ἐπειδή ὁ στόχος τῆς συγκλήσεως τῆς Συνόδου ἦτο καί εἶναι ἡ προβολή τῆς ὁμοψυχίας τῶν Ὀρθοδόξων καί ἡ διαμόρφωσις ἑνι­αίας Ὀρθοδόξου στάσεως ἐπί διαφόρων κρισίμων συγχρόνων ζητημάτων, διά τοῦτο θεωροῦ­μεν ὅτι ἡ διεξαγωγή τῆς Συνόδου ὑπό τήν παροῦσαν κατάστασιν εἶναι ἄσκοπος.
Διά ταῦτα, ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Γεωργίας ἀπε­φάσι­σεν ὁμοφώνως:
α) Ἡ Ἀντιπροσωπεία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Γεωργίας νά μή συμμετάσχῃ εἰς τήν προγραμματισθεῖσαν εἰς τάς 17-26 Ἰουνίου ἐ.ἔ. εἰς τήν Κρήτην Ἁγίαν καί Μεγάλην Σύνοδον.
β) Νά ἀποσταλῇ ἡ ἀπόφασις αὕτη τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου εἰς ἁ­πά­σας τάς Αὐτοκεφάλους Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας.