Εν πάση περιπτώσει, υποτασσόμενοι στις συνθήκες οι οποίες έχουν διαμορφωθεί, θα θέλαμε να πούμε τα εξής:
Δεν επιθυμούμε το κλείσιμο των Εκκλησιαστικών Σχολείων και την κατάργηση των οργανικών θέσεων των εκπαιδευτικών τους, αναφέρει το γενικό εκκλησιαστικό λύκειο Λαμείας.
Η ανακοίνωση:
Κατόπιν της ενημέρωσής μας με το 254/Γ2/31-05-2021 έγγραφο του αξιότιμου κ. Γεωργίου Καλαντζή, Γενικού Γραμματέα Θρησκευμάτων του ΥΠΑΙΘ, το οποίο αφορά το Σχέδιο Νόμου για την Εκκλησιαστική Εκπαίδευση, επιθυμούμε να διατυπώσουμε την άποψή μας για το εν λόγω Νομοσχέδιο σε σχέση με τα Γενικά Εκκλησιαστικά Λύκεια και Γυμνάσια. Επισημαίνουμε, με απογοήτευση, ότι οι υπηρετούντες εκπαιδευτικοί της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης ουδέποτε εκλήθησαν από τη Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων του ΥΠΑΙΘ κατά τη διάρκεια της σύνταξης του εν λόγω Σχεδίου Νόμου, προκειμένου να εκφράσουν τις απόψεις τους.
Και όπως φαίνεται, θα είναι ο μόνος, μέχρι σήμερα, κλάδος στα χρονικά της χώρας που δεν θα έχει τη δυνατότητα να εκφράσει τις όποιες απόψεις του, σωστές ή λανθασμένες. Οι όποιες απόψεις-προτάσεις που εστάλησαν στη Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων του ΥΠΑΙΘ το 2017, με διαδικασία στην οποία θα αναφερθούμε παρακάτω, αφορούσαν το τότε Σχέδιο Νόμου και ασφαλώς υπό διαφορετικές συνθήκες.
Αναγκαζόμαστε, λοιπόν, να δημοσιοποιήσουμε τις θέσεις μας διά του τρόπου αυτού, διότι ο κλάδος μας, ο κλάδος των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης, στερείται, από τριετίας, συνδικαλιστικού οργάνου, ήτοι της Ένωσης Λειτουργών Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης (ΕΛΕΕ), κατά παράβαση του καταστατικού και με μεθοδεύσεις ανεξήγητες.
Με λύπη μας, επίσης, διαπιστώσαμε ότι κατά την προχθεσινή (28 Ιουνίου 2021) εξαγγελία των σχεδίων της Κυβέρνησης για την Παιδεία από τον εξοχώτατο κ. Πρωθυπουργό και την αξιότιμη κ. Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, ενώ οι κατά τόπους Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης προσκάλεσαν Διευθυντές σχολείων από όλη την χώρα να πάρουν μέρος στην διαδικτυακή συνάντηση, οι Διευθυντές των Εκκλησιαστικών Σχολείων της χώρας δεν εκλήθησαν αρμοδίως, ενώ το επικείμενο νομοσχέδιο αφορά άμεσα τα σχολεία.
Εν πάση περιπτώσει, υποτασσόμενοι στις συνθήκες οι οποίες έχουν διαμορφωθεί, θα θέλαμε να πούμε τα εξής:
Δεν επιθυμούμε το κλείσιμο των Εκκλησιαστικών Σχολείων και την κατάργηση των οργανικών θέσεων των εκπαιδευτικών τους. Στερρή άποψή μας είναι ότι τα Εκκλησιαστικά Λύκεια και Γυμνάσια της χώρας πρέπει να παραμείνουν σε λειτουργία, με τους εκπαιδευτικούς τους να εξακολουθήσουν να ανήκουν οργανικά σε αυτά. Ευγενής δε φιλοδοξία μας είναι, εν ευθέτω χρόνω, τα σχολεία μας να αυξηθούν σε αριθμό.
Δεν θα πρέπει να λησμονείται ότι κατά τα τελευταία δεκαπέντε έτη έκλεισαν τα μισά και πλέον από τα σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης στη χώρα (οκτώ Λύκεια-Γυμνάσια και τρία ΙΣΔΕ), με απόφαση της πολιτείας και χωρίς ευθύνη ή συναίνεση του κλάδου. Κατά συνέπεια, πολλοί εκπαιδευτικοί του κλάδου μας υπηρετούν σε σχολεία μακριά από τον τόπο κατοικίας τους.
Θα θέλαμε δε να σημειώσουμε, ότι το πρόβλημα/αδιέξοδο επιτάθηκε κατά πολύ με την, από τριετίας, μη προκήρυξη μεταθέσεων για τους εκπαιδευτικούς της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης, κίνηση, την αιτία και το κίνητρο της οποίας αδυνατούμε να αντιληφθούμε.
Αδυνατούμε, επίσης, να αντιληφθούμε την λογική συνάφεια μεταξύ του, πανελληνίου και όχι μόνο, αιτήματος για επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης εν Τουρκία και του κλεισίματος, όπως πολλοί θεωρούν, των εν Ελλάδι Εκκλησιαστικών Σχολείων.
Σύμφωνα με το άρθρο 54, παρ. 1 του Σχεδίου Νόμου, με την λήξη του επομένου διδακτικού έτους, 2021-2022, οι καθηγητές της Δευτεροβάθμιας Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης χάνουν τις οργανικές τους θέσεις και μετακινούνται στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και σε φορείς. Ζητούμε να θεσμοθετηθεί και στην περίπτωσή μας η ρύθμιση που έχει ήδη νομοθετηθεί για τα Πρότυπα ΕΠΑΛ (ΥΑ Κ3/58084/ΦΕΚ 2180Β/25-05-2021, άρθρο 5), σύμφωνα με την οποία οι εκπαιδευτικοί των ΕΠΑΛ που μετατρέπονται σε Πρότυπα (Π.ΕΠΑ.Λ) δικαιούνται, εφ’ όσον το επιθυμούν, να διατηρήσουν την οργανική τους θέση στο Π.ΕΠΑ.Λ.
Απορία πρώτη: γιατί αυτή η διακριτική εις βάρος μας μεταχείριση; Σημειώνουμε, μάλιστα, ότι παρόμοια ρύθμιση είχε ακολουθηθεί το 2006 με την κατάργηση των Μέσων Εκκλησιαστικών Φροντιστηρίων (ΜΕΦ), την υποκατάστασή τους από τα Ιερατικά Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας (ΙΣΔΕ) και την συνακόλουθη απώλεια των οργανικών θέσεων των συναδέλφων. Ως γνωστόν, τα θνησιγενή ΙΣΔΕ έκλεισαν πριν καν συμπληρώσουν δεκαετία λειτουργίας και η Εκκλησία της Ελλάδος έχει πλέον απομείνει χωρίς κανένα ιερατικό σχολείο!
Το Σχέδιο Νόμου καθιερώνει, επίσης, κατώτατο όριο αριθμού μαθητών, 60 για τα Εκκλησιαστικά Γυμνάσια και 60 για τα Εκκλησιαστικά Λύκεια. Σε περίπτωση που ο αριθμός αυτός δεν επιτευχθεί μέσα σε μία τριετία, τα σχολεία θα κλείνουν. Η ρύθμιση αυτή μας βρίσκει αντίθετους για τους παρακάτω λόγους:
1. Αυτό δεν ισχύει πουθενά στη Δευτεροβάθμια Γενική Εκπαίδευση και είναι πρωτοφανές, ειδικά για περιφερειακά σχολεία.
2. Τα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αντιμετωπίζουν συνολικότερα πρόβλημα σχετικά με τον αριθμό των μαθητών, πολλώ δε μάλλον τα περιφερειακά σχολεία της δευτεροβάθμιας.
Άλλωστε, για τους γνωρίζοντες, τα Εκκλησιαστικά Σχολεία της χώρας είναι περιφερειακά και οι μαθητές τα επιλέγουν για να φοιτήσουν, ενώ και η ποσόστωση για την εισαγωγή στις Θεολογικές Σχολές, η οποία υπήρχε στο παρελθόν για τους μαθητές των Εκκλησιαστικών Σχολείων, έχει από χρόνια καταργηθεί, με αποτέλεσμα να χαθεί και αυτό το κίνητρο. Επιπλέον, από δεκαπενταετίας, έχει καταργηθεί η Δ΄ τάξη των Εκκλησιαστικών Λυκείων, κατάργηση η οποία οδήγησε σε περαιτέρω αποδυνάμωση και «αποχρωματισμό» των σχολείων μας. Απορία δεύτερη: πώς είναι δυνατόν να καθιερωθεί κατώτατο όριο αριθμού μαθητών στα Εκκλησιαστικά Σχολεία και μόνο;
Με το παρόν Σχέδιο Νόμου καταργούνται τα πιο ιστορικά Σχολεία της χώρας, όπως η Εκκλησιαστική Σχολή της Βελλάς Ιωαννίνων, η Πατριαρχική Εκκλησιαστική Σχολή των Χανίων, η Ριζάρειος Εκκλησιαστική Σχολή της Αθήνας, το Σχολείο του Προστάτη της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης Αγίου Νεκταρίου και στη θέση τους ιδρύονται Σχολές Μαθητείας Υποψήφιων Κληρικών (ΣΜΥΚ), παρέχοντας στους σπουδαστές τους κίνητρα ισχυρότερα από αυτά των μαθητών των Εκκλησιαστικών Λυκείων και Γυμνασίων της χώρας.
Συγκεκριμένα:
1. στο άρθρο 43 παρ. 1 δίνεται η δυνατότητα στους αποφοίτους να εισαχθούν στις Θεολογικές Σχολές, χωρίς πανελλαδικές, δηλαδή με κατατακτήριες εξετάσεις σε τρία μαθήματα.
2. Στο άρθρο 30 παρέχεται ακόμη και η δυνατότητα εξ αποστάσεως εκπαίδευσης για συγκεκριμένα ή ακόμη και για όλα τα μαθήματα.
Συνεπώς, εδώ παρέχονται ιδιαίτερα κίνητρα τα οποία, εάν παρέχονταν και στα Εκκλησιαστικά Λύκεια – Γυμνάσια της χώρας, σίγουρα θα οδηγούσαν σε θεαματική βελτίωση τόσο των μεγεθών όσο και της λειτουργίας τους. Απορία τρίτη: γιατί η εφαρμογή αυτών των κινήτρων δεν εφαρμόζεται εδώ και χρόνια στα Εκκλησιαστικά Σχολεία της χώρας;
Σημειωτέον ότι το εκπαιδευτικό προσωπικό των Σχολείων μας κατέχει σε υψηλό ποσοστό (περί το 50%) αυξημένα τυπικά προσόντα μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων που απαιτούνται για το εκπαιδευτικό προσωπικό των νέων Σχολείων. Απορία τέταρτη: ποιος ο λόγος να μεταφερθούν οι συνάδελφοί μας στην Γενική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, ψάχνοντας ένα νέο οργανικό κενό ή δίδοντας ξανά τα διαπιστευτήριά τους ότι είναι κατάλληλοι για τα νέα Σχολεία, τη στιγμή που υπηρετούσαν σ’ αυτά τα Σχολεία επί ολόκληρες δεκαετίες; Αυτό είναι παράλογο, θεωρούμε, διότι οι συγκεκριμένοι έμπειροι εκπαιδευτικοί ουδέποτε αξιολογήθηκαν και ουδέποτε κρίθηκαν ακατάλληλοι, ενώ καλούνται, γεγονός πρωτοφανές για την ιστορία της εκπαίδευσης, να κριθούν εκ νέου για να υπηρετήσουν στα ίδια Σχολεία!
Συνεπώς, πρόκειται για εκδίωξη των εκπαιδευτικών και συγχρόνως για επανασύσταση των θέσεων αλλά και των Σχολείων τα οποία μόνο σε ένα σημείο της επικεφαλίδας του άρθρου 13 ονομάζονται πρότυπα και πουθενά αλλού! Απορία πέμπτη: μετατρέπονται, τελικά, τα σχολεία σε πρότυπα ή δεν μετατρέπονται; Ανατρέπεται βίαια η υπαλληλική τους κατάσταση και παραβιάζεται η αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης τους προς τη Διοίκηση στην οποία προσέφεραν επί πολλά έτη της υπηρεσίες τους και η οποία, με βάση την αναβάθμιση της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης καθορίζει όρους υποχρεωτικής απομάκρυνσης των υπαλλήλων της χωρίς να υπάρχει υπαιτιότητα σε βάρους τους, θίγοντας θεμελιώδη υπαλληλικά δικαιώματα των υπηρετούντων εκπαιδευτικών.
2 Ιουλίου 2021
Κατάθεσις εν Βλαχέρναις της Τιμίας Εσθήτος της Θεοτόκου
Με σεβασμό και τιμή
1. Οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί του Συλλόγου Διδασκόντων της Πατριαρχικής Εκκλησιαστικής Σχολής (Γενικό Εκκλησιαστικό Λύκειο–Γυμνάσιο Χανίων) Κρήτης, σχολικού έτους 2020-2021
2. Οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί του Συλλόγου Διδασκόντων του Εκκλησιαστικού Σχολείου (Γενικό Εκκλησιαστικό Λύκειο) Πάτρας, σχολικού έτους 2020-2021
3. Οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί του Συλλόγου Διδασκόντων του Εκκλησιαστικού Σχολείου (Γενικό Εκκλησιαστικό Λύκειο-Γυμνάσιο) Λαμίας, σχολικού έτους 2020-2021
4. Ο Διευθυντής και μέλη του Συλλόγου Διδασκόντων του Εκκλησιαστικού Σχολείου (Γενικό Εκκλησιαστικό Λύκειο-Γυμνάσιο) Ξάνθης, σχολικού έτους 2020-2021
5. Ο Διευθυντής και μέλη του Συλλόγου Διδασκόντων του Εκκλησιαστικού Σχολείου (Γενικό Εκκλησιαστικό Λύκειο-Γυμνάσιο) Φλώρινας, σχολικού έτους 2020-2021
6. Η Διευθύντρια και μέλη του Συλλόγου Διδασκόντων του Εκκλησιαστικού Σχολείου (Γενικό Εκκλησιαστικό Λύκειο) Βελλάς Ιωαννίνων, σχολικού έτους 2020-2021
7. Μέλη του Συλλόγου Διδασκόντων της Πατμιάδος Εκκλησιαστικής Σχολής (Γενικό Εκκλησιαστικό Λύκειο – Γυμνάσιο), σχολικού έτους 2020-2021
Ακολουθείστε το iPaidia στο Google News
