Ως εκπαιδευτικοί, έχουμε χρέος απέναντι στους και την επιστήμη μας να επικεντρώνουμε σε εκείνα τα επιστημονικά, μεθοδολογικά εργαλεία με τα οποία θα μπορούν οι μαθητές μας να γνωρίσουν και να κατανοήσουν την αντικειμενική πραγματικότητα η Αγωνιστική συσπείρωση Ηρακλείου.

Η ανακοίνωση:

Με αφορμή τα γεγονότα του προηγούμενου διαστήματος στην Παλαιστίνη με την κλιμάκωση της επιθετικότητας, των βομβαρδισμών και της δολοφονίας ακόμη και μικρών παιδιών από το κράτος του Ισραήλ, την κατάφωρη παραβίαση ακόμα και του Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου που συνεχίζεται για δεκαετίες, με την πλήρη στήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ, πραγματοποιήθηκε ένα σχετικό μάθημα στο 34οΔημοτικό Σχολείο Ηρακλείου.

Η θεατρολόγος ευαισθητοποιημένη από τη χρόνια αδικία στην Παλαιστίνη, πραγματοποίησε καλλιτεχνική δράση στις τάξεις της. Αρχικά, συζήτησαν με τους μαθητές για το δίκαιο – άδικο του πολέμου, για το ανθρώπινο δικαίωμα να έχεις κράτος, για την πείνα, την προσφυγιά, την ανελευθερία, τις φρικαλεότητες του πολέμου και την επίθεση στην Παλαιστίνη, τους λόγους του πολέμου κ.α. Συνεχίστηκε με θεατρικό παιχνίδι με θέμα τον Πόλεμο και την Ειρήνη και στο τέλος κατασκεύασαν αντιπολεμικά αφισάκια. Και θα αναρωτηθεί κανείς που είναι το κακό, ειδικά σε ένα σχολείο που έχει προσφυγόπουλα;

Καταγγέλλουμε την προσπάθεια φίμωσης και παρέμβασης στο μάθημα της συναδέλφου από τον Διευθυντή του εν λόγω σχολείου για ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο ζήτημα. Οι εργαζόμενοι και συνολικά ο ελληνικός λαός έχει εκφράσει και εκφράζει έμπρακτα την αλληλεγγύη του στον Παλαιστινιακό λαό εδώ και 70 χρόνια. Εύστοχα συνάδελφοι του σχολείου του υπενθύμισαν ότι η ιστορία της Παλαιστίνης αναφέρεται στο βιβλίο Γλώσσας της ΣΤ΄ Δημοτικού, ενώ απόρησαν γιατί τέτοια φασαρία για ένα ιστορικό, άδικο ζήτημα ευρέως γνωστό εδώ και 70 χρόνια.Ο Διευθυντής του 34ουΔημοτικού Σχολείου φαίνεται πως έχει άλλη άποψη για το δικαίωμά μας – ή την υποχρέωση – να διδάσκουμε την αλήθεια στους μαθητές μας ώστε αυτοί να μπορούν σκέφτονται και να κατανοούν την πραγματικότητα.

Καμία παρέμβαση στο περιεχόμενο του μαθήματός μας!

Ως εκπαιδευτικοί, έχουμε χρέος απέναντι στους μαθητές και την επιστήμη μας να επικεντρώνουμε σε εκείνα τα επιστημονικά, μεθοδολογικά εργαλεία με τα οποία θα μπορούν οι μαθητές μας να γνωρίσουν και να κατανοήσουν την αντικειμενική πραγματικότητα. Μόνο μέσω αυτού του δρόμου θα μπορέσουν αργότερα να την αλλάξουν προς όφελος των αναγκών και των δικαιωμάτων τους.

Κανείς δεν είναι μόνος! Η τρομοκρατία και η αυταρχική συμπεριφορά δε μας φοβίζει!

Σε μία περίοδο όπου η λειτουργία, η δομή και το περιεχόμενο του σχολείου δέχεται σφοδρή επίθεση από την κυβέρνηση της ΝΔ, σε μία περίοδο όπου τα εργασιακά μας δικαιώματα βρίσκονται στο στόχαστρο(βλ. τρίμηνες συμβάσεις, ωρομίσθιοι από τις Διευθύνσεις εκτός πινάκων κλπ), σε μία περίοδο όπου συζητιέται η ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και η αυτονομία των σχολικών μονάδων(βλ. κατηγοριοποίηση), δε μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια, να ανεχόμαστε τέτοιες πρακτικές. Με τη στάση μας το προηγούμενο διάστημα δείξαμε ότι ξέρουμε και μπορούμε να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας – εργασιακά και μορφωτικά – με την καθολική απόρριψη της αξιολόγησης, της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας στις εκλογές των υπηρεσιακών συμβουλίων, των καμερών στις τάξεις κλπ.

Είναι δικαίωμα του κάθε εκπαιδευτικού να προκαλεί και να καλλιεργεί τη σκέψη και την ηθική των μαθητών με τις αξίες της δημοκρατίας, του διεθνισμού, της αλληλεγγύης, της ειρήνης. Οι μαθητές μας βιώνουν εξίσου την ανισότητα, τη βαρβαρότητα και την κοινωνική αδικία. Πολλοί από αυτούς – προσφυγόπουλα και παιδιά μεταναστών –έχουν βιώσει τον πόλεμο, την προσφυγιά.Δικαιούνται έναν κόσμο χωρίς βόμβες, προσφυγιά, πολέμους, πείνα, αδικία, ρατσισμό και ανισότητα, εκεί όπου τα όνειρα τους θα μπορούν να γίνονται πραγματικότητα!