Πανελλήνιες 2021: «Οι μαθητές των Εσπερινών Λυκείων αξίζουν τη φροντίδα της Πολιτείας» αναφέρει σε άρθρο του ο κ. Τσούλιας, Γραμματέας του Τομέα Παιδείας του Κινήματος Αλλαγής
Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο του:
Αν μιλάμε για γνωσιοκεντρικές εποχές, τις οποίες οφείλουμε να υπηρετούμε…
Αν έχει νόημα και αξία ο αγώνας των νέων να κερδίζουν τη ζωή τους με όλες τους τις δυνάμεις…
Αν η δημοκρατικότητα μιας πολιτικής κρίνεται από την ιδιαίτερη φροντίδα που έχει για τους πολίτες εκείνους που διψούν για μάθηση παρά τις όποιες εγγενείς δυσκολίες τους…
Αν η πρόσβαση στη γνώση πρέπει να είναι μια διαβίου λειτουργία, που θα εξασφαλίζει ίσες ευκαιρίες για όλους και για όλες…
Αν η έννοια των ίσων ευκαιριών σημαίνει ότι λαμβάνονται εκείνα τα κατάλληλα μέτρα για κάθε ειδική περίπτωση, έτσι ώστε οι άμεσοι ενδιαφερόμενοι να μην συναντούν πρόσθετα εμπόδια…
Ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση με τις έντονες και πολλές ανισότητες, που τη διατρέχουν, δεν σημαίνει ίδια νομοθετική ρύθμιση – και τίποτα πέραν αυτού. Αντίθετα, μια τέτοια αντίληψη αναπαράγει και πολλαπλασιάζει τις ανισότητες!
Για αυτές τις προϋποθέσεις – και προφανώς και για άλλες της ίδιας κατηγορίας – οι μαθητές των Εσπερινών Λυκείων δικαιούνται να έχουν μια ξεχωριστή αντιμετώπιση απέναντι στον «οριζόντιο κόφτη» της ελάχιστης βάσης εισαγωγής (ε.β.ε.) στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Υπάρχουν πέντε πολύ βασικοί λόγοι, δύο γενικού περιεχομένου (οι οποίοι όμως επηρεάζουν περισσότερο την περίπτωση που συζητάμε) και τρεις ειδικοί λόγοι. α) Η εφαρμογή της EBE δεν έχει καμιά επιστημονική και εκπαιδευτική θεώρηση. β) Ειδικά εφέτος με τα τόσα προβλήματα στην εκπαίδευση η εφαρμογή της καθίσταται απόλυτα αντιεκπαιδευτική. γ) Οι μαθητές των Εσπερινών Λυκείων δεν έχουν τον ίδιο χρόνο προετοιμασίας με τους άλλους υποψηφίους, λόγω της εργασίας τους. δ) Στους μαθητές αυτούς δεν παρέχονται τα ίδια μορφωτικά εφόδια. ε) Το ΥΠΑΙΘ κατάργησε το ειδικό καθεστώς, που είχαν οι μαθητές αυτοί μέχρι τώρα δηλαδή διαφορετική ύλη, διαφορετικά θέματα και διαφορετικές εξετάσεις.
Επομένως, διαμορφώνεται ένα ιδιαίτερα αρνητικό και άδικο σύστημα εισαγωγής. Αντί λοιπόν να επιβραβευτεί η θέληση και ο αγώνας που κάνουν οι μαθητές αυτοί, η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας «κλείνει τα μάτια» θεωρώντας ότι δεν δημιουργεί πρόβλημα με την απόφαση της ε.β.ε.
Το Εσπερινό ΕΠΑΛ Σερρών δίνει με εύγλωττο τρόπο την ουσία του όλου ζητήματος. «Οι πολιτικές αποφάσεις και ο τρόπος που νομοθετεί το υπουργείο, μας οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι η κοινωνική πολιτική και η συμπεριληπτική εκπαίδευση, είναι έννοιες άγνωστες για εκείνους. Βλέπουν τους μαθητές σαν αριθμούς και το μόνο που τους απασχολεί, είναι το πως θα «κόψουν» μαθητές από την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, επικαλούμενοι το ότι θέλουν να την αναβαθμίσουν».
Το Κίνημα Αλλαγής έχει αναδείξει το θέμα αυτό και στη Βουλή τονίζοντας, μεταξύ άλλων, τα εξής σημεία. «Το Εσπερινό Λύκειο αποτελεί, εδώ και δεκαετίες, θεσμό αντισταθμιστικής παρέμβασης της Πολιτείας, ώστε, όσοι δεν κατορθώνουν, για οικογενειακούς, κοινωνικούς και οικονομικούς λόγους, να ολοκληρώσουν την Λυκειακή Εκπαίδευση, να έχουν μια «δεύτερη ευκαιρία», ώστε να αποκτήσουν απολυτήριο Λυκείου και τη δυνατότητα συνέχισης των σπουδών τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, βελτιώνοντας τις οικονομικές και επαγγελματικές προοπτικές τους… Σε ένα δημοκρατικό κράτος η διασφάλιση της δυνατότητας για κοινωνική κινητικότητα, μέσω της δημόσιας εκπαίδευσης, αμβλύνει τις κοινωνικές ανισότητες και αποτελεί αυτονόητο μέτρο κοινωνικής δικαιοσύνης».
Η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ οφείλει να επανεξετάσει ένα τόσο σημαντικό εκπαιδευτικό και κοινωνικό ζήτημα. Η γενναιότητα στην πολιτική δεν κρίνεται στην υπεράσπιση της λογικής «κατοχής του αλάθητου» αλλά στην παραδοχή και στη διόρθωση του λάθους, όταν μάλιστα αυτό είναι πασίδηλο και άδικο.