Αν ο εκπαιδευτικός που υπηρετεί στα ΠΠΣ ανήκει σε ειδική κατηγορία, καταλαμβάνοντας οργανική θέση σε όποιο σχολείο επιθυμεί, αυτόματα, όταν λήξει η θητεία του στο ΠΠΣ, προηγείται του εκπαιδευτικού που ήδη υπηρετεί στο σχολείο, αναφέρει η ΕΛΜΕ Πειραιά σε ανακοίνωση της.

Η ανακοίνωση:

Στο άρθρο 62 του νόμου 4692/2020 δόθηκε η δυνατότητα στους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν στα (όσα λειτουργούν ήδη ως τέτοια και όχι όσα θα ιδρυθούν στο μέλλον), να διεκδικήσουν οργανική θέση σε σχολείο της ίδια περιοχής μετάθεσης (που ανήκει το ΠΠΣ), κατά προτεραιότητα, πριν ακόμα και από τους υπεράριθμους.

Συγκεκριμένα, η παρ.4α του άρθρου 62 αναφέρει :”Εκπαιδευτικοί, οι οποίοι είχαν οριστική τοποθέτηση στο Π.Σ. ή το ΠΕΙ.Σ. ή σε άλλο σχολείο της περιοχής μετάθεσης, όπου ανήκει το Π.Σ. ή το ΠΕΙ.Σ., στο οποίο υπηρετούν και την έχασαν μετά την τοποθέτησή τους με θητεία σε αυτό, τοποθετούνται οριστικά κατά απόλυτη προτεραιότητα κατόπιν αίτησής τους σε σχολείο της βαθμίδας τους και επιλογής τους, πριν από τους υπεράριθμους της ίδιας περιοχής μετάθεσης”.

Η διάταξη αυτή (όπως και οι επόμενες που ρυθμίζουν τη δυνατότητα διεκδίκησης οργανικής θέση όσων υπηρετούν στα ΠΠΣ και ήταν στη Διάθεση του ΠΥΣΔΕ ή προέρχονται από άλλα ΠΥΣΔΕ) δίκαια προκαλούν αντιδράσεις.

Επιπλέον, η ασάφεια που υπάρχει στην συγκεκριμένη διάταξη, όσον αφορά το αν τοποθετούνται σε κενές οργανικές θέσεις ή σε όποιο σχολείο επιθυμούν, δηλαδή ακόμα και αν δεν υπάρχει οργανικό κενό (!), μόνο τυχαία δεν είναι.

Κι αυτό γιατί θα δοθεί τελικά η δυνατότητα σε έναν εκπαιδευτικό που υπηρετεί στα ΠΠΣ να αποκτήσει οργανική θέση σε όποιο σχολείο επιθυμεί (ή και να πάρει έμμεσα μετάθεση στην περιοχή που ανήκει το ΠΠΣ, αν προέρχεται από άλλο ΠΥΣΔΕ), με αλυσιδωτές αρνητικές συνέπειες στα δικαιώματα των υπολοίπων εκπαιδευτικών, όπως για παράδειγμα:

Αν ο εκπαιδευτικός που υπηρετεί στα ΠΠΣ ανήκει σε ειδική κατηγορία, καταλαμβάνοντας οργανική θέση σε όποιο σχολείο επιθυμεί, αυτόματα, όταν λήξει η θητεία του στο ΠΠΣ, προηγείται του εκπαιδευτικού που ήδη υπηρετεί στο σχολείο!

Αν τοποθετηθεί σε σχολείο που δεν υπάρχει οργανικό κενό (και δεν ανήκει σε ειδική κατηγορία) βγαίνει υπεράριθμος την επόμενη χρονιά και δικαιούται να τοποθετηθεί κατά προτεραιότητα, έναντι όσων παραμένουν στη Διάθεση του ΠΥΣΔΕ.

Ο εκπαιδευτικός που υπηρετεί στα ΠΠΣ θα δικαιούται να πάρει τα μαθήματα 1ης ανάθεσης, με κάποια από τα οποία μπορεί να συμπλήρωνε το ωράριό του ένας παλιότερος εκπαιδευτικός στο σχολείο.

Τα παραπάνω, ιδιαίτερα για τον Πειραιά με τα 4 Πρότυπα Σχολεία, σημαίνουν ότι, δεκάδες οργανικές θέσεις που υπάρχουν, θα καλυφθούν δυνητικά από εκπαιδευτικούς που υπηρετούν σήμερα στα ΠΠΣ, έναντι όλων των άλλων.

Οι προθέσεις του ΥΠΑΙΘ είναι ξεκάθαρες και δεν είναι φυσικά η προάσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών που υπηρετούν στα ΠΠΣ. Για τα σχολεία αυτά, φρόντισε άλλωστε να καταργήσει την ύπαρξη οργανικών θέσεων, η παρουσία των εκπαιδευτικών σε αυτά να είναι αποκλειστικά με θητεία και με προϋπόθεση την θετική τους αξιολόγηση. Καταργώντας δηλαδή κάθε εργασιακό δικαίωμα!

Αποτελεί εξόφθαλμη προσπάθεια πριμοδότησης της προσπάθειας ίδρυσης και λειτουργίας ΠΠΣ, στα πλαίσια της αντιεκπαιδευτικής και αντιπαιδαγωγικής κυβερνητικής πολιτικής της “Αριστείας”, των σχολείων “ελιτ”, της απαράδεκτης κατηγοριοποίησης των σχολείων.

Στην ουσία, το υπουργείο επιδιώκει να «απαντήσει» το δικαιολογημένο θόρυβο που έχει σηκωθεί γύρω από την απώλεια των οργανικών θέσεων στα ΠΠΣ, μεταθέτοντας το πρόβλημα στους συναδέλφους των άλλων σχολείων!

Όπως διαχωρίζει τα σχολεία σε “ελίτ” και “κανονικά”, έτσι επιχειρεί να διαχωρίσει και τους εκπαιδευτικούς, όπου κάποιοι έχουν παραπάνω δικαιώματα έναντι των άλλων, προκαλώντας μια απαράδεκτη ανθρωποφαγία.

Προκαλεί, τέλος, θυμηδία και το εξής: από τη μία η κυβέρνηση να μιλά για “άριστα” σχολεία και “άριστους” εκπαιδευτικούς, που θα αξιολογούνται συνεχώς και οι εκπαιδευτικοί θα είναι σε αυτά αποκλειστικά με θητεία, αλλά από την άλλη να σπεύδει να υποσχεθεί κατά προτεραιότητα οργανική θέση στα υπόλοιπα σχολεία, για να χρυσώσει το χάπι.

Η θέση της ΕΛΜΕ ήταν και παραμένει σταθερή. Απορρέει από τη γενικότερη άποψη που έχει διατυπώσει για την ύπαρξη του θεσμού των ΠΠΣ και έχει αποτυπωθεί σε πάμπολλες ανακοινώσεις (τελευταία βλέπε ανακοίνωση υπ’ αριθμ. 213/28-03-2021). Συγκεκριμένα:

“Είμαστε αντίθετοι στη δημιουργία σχολείων πολλών ταχυτήτων, με διαφορετική χρηματοδότηση, διαφορετικό πρόγραμμα, διαφορετικά μαθήματα, διαφορετικές εργασιακές σχέσεις. Είμαστε αντίθετοι στον αντιεπιστημονικό διαχωρισμό των μαθητών με τα Πρότυπα σχολεία, θέλοντας να δημιουργήσουν μία «ελίτ» μαθητών, που τίποτα δεν έχει να προσφέρει στην παρεχόμενη εκπαίδευση.

Η επιλογή και η συγκέντρωση των «καλών» μαθητών στα Πρότυπα και Πειραματικά σχολεία, υποβαθμίζει το σύνολο των σχολείων, ανακατανέμει το μαθητικό δυναμικό, καταργεί τα γεωγραφικά όρια”.

Στα πλαίσια αυτά, είναι ανεπίτρεπτη και κάθε προσπάθεια διαχωρισμού των εκπαιδευτικών. Οι εκπαιδευτικοί των σχολείων αυτών δικαιούνται να έχουν οργανική θέση στο σχολείο τους (που φυσικά άποψη της ΕΛΜΕ είναι ότι δεν θα έπρεπε να λειτουργεί σαν Πρότυπο) και ίσα δικαιώματα με όλους τους άλλους κι όχι σε βάρος όλων των άλλων εκπαιδευτικών. Η όποια μετακίνηση, να γίνεται σύμφωνα με όσα ισχύουν και για τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς.

Επιβεβαιώνονται και σε αυτό το ζήτημα οι αρνητικές συνέπειες της ύπαρξης και λειτουργίας Πρότυπων σχολείων, τόσο για την εκπαίδευση (σχολεία ελίτ, κατηγοριοποίηση), όσο και για τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών (κατάργηση οργανικότητας στα ΠΠΣ, απαράδεκτοι διαχωρισμοί μεταξύ εκπαιδευτικών).

Όπως έχουμε επανειλημμένως τονίσει, παλεύουμε συνολικά για την κατάργηση του νόμου 4692/2020. Θεωρούμε απαράδεκτο το διαχωρισμό εκπαιδευτικών και απαιτούμε ισότιμα δικαιώματα για όλους.

Όχι στην κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών

Όχι στις τεχνητές διασπάσεις στο εσωτερικό του κλάδου – ενιαίος αγώνας για τα δικαιώματα όλων,

Όχι στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και στην περιπλάνηση των εκπαιδευτικών
Μόνιμη σταθερή δουλειά για όλους με σταθερούς όρους εργασίας