Μας συγκινεί και μας συνεπαίρνει η Ελληνική επανάσταση. Μας ενθουσιάζει και μας κάνει υπερήφανους ο ξεσηκωμός του Γένους μας κατά της σκλαβιάς. Μας δημιουργεί το πιο όμορφο συλλογικό φαντασιακό ο αγώνας των ηρώων και του λαού μας το 1821 για ελευθερία και ανεξαρτησία.

Του Νίκου Τσούλια

Ο Ρήγας είναι πρόδρομος διαφωτιστής, μπροστάρης στον αγώνα. Γίνεται σύμβολο θυσίας. Η διακήρυξή τους είναι πρωτοποριακή μα και απλή για τον απλό Έλληνα, τον αμόρφωτο και βασανισμένο. “Υπό την τυραννίαν του Οθωμανικού δεσποτισμού… κανένας, οποιασδήποτε τάξεως και θρησκείας, δεν είναι σίγουρος μήτε δια την ζωήν του, μήτε δια την τιμήν του, μήτε δια τα υποστατικά του” (Επαναστατική Προκήρυξις).
Δύσκολοι, σκοτεινοί καιροί αλλά το πνεύμα των Ελλήνων διψάει για φως. Η γλώσσα τους, η ιστορία τους, η συνείδησή τους ζητούν αυτοπραγμάτωση. Ποθούν την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού. Ζητούν έδαφος ελληνικό, ψυχή εθνική, κράτος αυτόνομο, πορεία προς την πρόοδο. Είναι έτοιμοι για θυσίες, για να δώσουν τη ζωή τους. Ο αγώνας θέλει την απόλυτη προσφορά. Το όραμά τους φανερώνεται. Γίνεται γήινο. Ομολογείται από τον Διονύσιο Σολωμό και μετά θα είναι στα χείλη όλων των Ελλήνων που θα γεννιούνται στον αιώνα τον άπαντα. Γίνεται όρκος ιερός. Γίνεται Εθνικός Ύμνος – οδηγητικός μίτος για τη διαχρονική συνέχεια της Ελλάδας!
“Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή,
σε γνωρίζω από την όψη που με βία μετράει τη γη.
Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά”…
Η Φιλική Εταιρεία, οι άνθρωποι των Γραμμάτων στη διασπορά και κυρίως οι ήρωες και οι λαϊκοί αγωνιστές ανάβουν τη δάδα της Ελευθερίας. Τώρα η ιστορία τους γράφεται απ’ αυτούς τους ίδιους. Δεν θα εναντιωθούν μόνο τον πάνοπλο εχθρό της Τουρκικής αυτοκρατορίας μα και τις ποικίλες μορφές της εξουσίας των αυτοκρατοριών και των δεσποτικών καθεστώτων της Ευρώπης. Όμως, ο πόθος τους για ελευθερία θα ξεσηκώσει ρεύμα φιλελληνισμού, κίνημα διεθνούς αλληλεγγύης που θα γίνει αρωγός στον αγώνα τους.
Ο λόρδος Βύρωνας προσφέρει την πένα του και τον εαυτό του στο δικό μας ιερό αγώνα.
Ψυχή, ξύπνησε, ψυχή μου! Την Ελλάδα δεν ξυπνώ
Έξυπνη είνε η Ελλάς μου! Ψυχή, ξύπνα απ’ το βυθό.
Την αθάνατη στοχάσου, την ουράνια πηγή
Που ποτίζει το κορμί σου. Όθεν ήρθες τρέχα εκεί.
Ο Κολοκοτρώνης, ο αρχηγέτης του αγώνα, θα μιλήσει στην ψυχή των σκλαβωμένων. “Ο ιερός τη πατρίδος έρως εμφωλεύει εις την καρδίαν, και η καρδία δεν γηράσκει ποτέ. Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε ‘πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα’”.
Κάθε εποχή γεννάει τους δικούς της αγώνες. Σήμερα δεν χρειάζονται όπλα και προσφορά ζωής. Δεν απαιτούνται ήρωες. Κι όμως… Δεν ζούμε σε εποχές μακαριότητας. Οι δυσκολίες και οι προκλήσεις είναι εθνικής κλίμακας. Η επιθετικότητα της Τουρκίας γίνεται όλο και πιο έντονη. Η οικονομία μας είναι ακόμα σε στενωπούς. Η ανεργία και η ανέχεια έχουν απλωθεί σχεδόν σ’ όλη την κοινωνία. Η νέα γενιά συναντά αδιέξοδα στη διαμόρφωση της ζωής της. Μεγάλα κύματα μορφωμένων νέων μεταναστεύουν.
Κάθε ιστορική περίοδος θέτει το ζήτημα της φιλοπατρίας. Αλλάζει μόνο το περιεχόμενό της. Η ευθύνη δεν ανήκει μόνο στην πολιτική, στα κόμματα, στους θεσμούς, στους πολιτικούς. Ανήκει και σε εμάς τους πολίτες. Από τα μικρά μέχρι τα μεγάλα ζητήματα της δράσης μας: στην ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, στη φοροδιαφυγή, στο σεβασμό των δημόσιων αγαθών, στους κοινωνικούς αγώνες, στη δράση κατά του ρατσισμού, του λαϊκισμού, του σκοταδισμού, στην προαγωγή του ορθολογισμού, στο βάθεμα της δημοκρατίας, στην ενεργή πολιτική συμμετοχή…
Τιμάμε την επανάσταση του 1821 σημαίνει αγαπάμε την Ελλάδα, αγωνιζόμαστε για την Ελλάδα!