Του Αθανάσιου Κατσίμπελη*

“H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.”

αρ.16 παρ.2 Σ.

Μπορεί να εξακολουθεί να απουσιάζει, από το 2009 και μετά, η λέξη “Εθνική” από την ονομασία του Υπουργείου Παιδείας της χώρας μας, αν και παραμένει στην ονομασία του Υπουργείου “Εθνικής Άμυνας” αλλά κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει το γεγονός πως ο ελληνισμός δεν έχει κανένα μέλλον αν δεν επενδύσει στην Εθνική Παιδεία και πως η επένδυση αυτή αποτελεί τη μακροπρόθεσμη θωράκιση της Εθνικής μας Άμυνας που είναι ταυτόχρονα και η Ευρωπαϊκή Άμυνα, όπως διαχρονικά έχει αποδείξει η ιστορία.

Αυτή τη στιγμή σύμφωνα με στοιχεία της Unicef, ένα στα τέσσερα παιδιά ζει σε φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση – πάνω από 25 εκατομμύρια παιδιά!!Στην Ελλάδα οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουμε από πρώτο χέρι το επίπεδο εξαθλίωσης των μαθητών μας οι οποίοι αν δεν υποσιτίζονται τρέφονται ανεπαρκώς.Περίπου το 13% των παιδιών αυτών αφήνουν το σχολείο χωρίς τίτλο σπουδών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και περίπου το 11% των παιδιών ζουν σε νοικοκυριά ανέργων. Αν επιθυμούμε να επιτευχθούν οι στόχοι Ευρώπη 2020 και να έχουμε μια Ευρώπη που βασίζεται πραγματικά σε μια έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς οικονομία και κοινωνία, αυτό πρέπει επειγόντως να αλλάξει.

Στην Ελλάδα της υψηλής ανεργίας και των επισφαλών συνθηκών εργασίας, τα παιδιά και οι οικογένειες αντιμετωπίζουν περικοπές στην στήριξη του εισοδήματος και σε ζωτικής σημασίας υπηρεσίες, ως αποτέλεσμα των μέτρων λιτότητας.

Είναι επείγουσα λοιπόν η ανάγκη να βελτιωθεί η επένδυση σε πολιτικές κοινωνικής ένταξης και στην αποτελεσματικότητά τους και να δοθεί έμφαση σε μέτρα που θα μπορούσαν να αμβλύνουν κοινωνικές ανισότητες για τα παιδιά και τις οικογένειες.

Το Κοινωνικό Πακέτο Επενδύσεων περιλαμβάνει τη Σύσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Επενδύοντας στα Παιδιά – Σπάζοντας τον κύκλο της μειονεξίας. Πολλά ευρωπαϊκά δίκτυα των οποίων τα μέλη εργάζονται άμεσα με τις οικογένειες και τα παιδιά σε όλη την ΕΕ χαιρέτισαν αυτή την πολιτική καθοδήγηση, τονίζοντας την ολοκληρωμένη προσέγγιση για την καταπολέμηση της παιδικής φτώχειας και την αναγνώριση των παιδιών ως φορείς δικαιωμάτων.

Μας κούρασαν τα χρόνια της Μεταπολίτευσης οι ανούσιες και αναποτελεσματικές “εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις” πολλές από τις οποίες αποτελούσαν αυτούσιες αντιγραφές ξένων προς την παράδοσή μας εκπαιδευτικών συστημάτων.Βεβαίως οι Έλληνες ως κοσμοπολίτες δεν αποκλείουν οτιδήποτε ξένο αντίθετα έχουν μια εκπληκτική ικανότητα να αφομοιώνουν δάνεια και αντιδάνεια από ξένους λαούς.Αναμφίβολα όμως μια ολοκληρωτική αντιγραφή όσο καλή κι αν είναι δεν μπορεί να θεωρηθεί μεταρρύθμιση σε μια χώρα που η βαριά της βιομηχανία είναι η πνευματική παραγωγή της.

Έλεγε ο Οδυσσέας Ελύτης : “Ο Ελληνισμός έδειξε ανέκαθεν μια καταπληκτική ικανότητα να αφομοιώνει, να προσαρμόζεται και να δραστηριοποιείται μέσα στα ξένα σύνολα. Έχουμε μια πλειάδα Ελλήνων που διακρίθηκαν την εποχή της διασποράς στα μεγάλα κέντρα του εξωτερικού, και στην Ευρώπη και στην Ανατολή. Και πότε αυτά; Tην εποχή που η Ευρώπη ήταν στην ακμή της και τα κράτη ήταν ισχυρά και σκληρά. Πόσo μάλλον σήμερα, που όπως και να το κάνουμε, είναι γερασμένα, είναι εξασθενημένα και θα έλεγα ότι έχουν ανάγκη από το σφρίγος νεότερων λαών. Αυτό με κάνει λοιπόν να κατασιγάζω μέσα μου τον αισθηματία Έλληνα που κρύβω και να σκέπτομαι ότι ίσως είναι πιο σωστό να μη φοβηθούμε τη σύγκριση και την άμιλλα αλλά να προχωρήσουμε, φυσικά πάντοτε με την προοπτική να διακριθούμε στην ποιότητα που σημαίνει στο πνεύμα.”

Και κατέληγε με αυτό που θα πρέπει να γίνει απόλυτος σκοπός της Παιδείας μας :

“Γι αυτό επιμένω πολύ στο θέμα της παιδείας. Χρειαζόμαστε παιδεία σοβαρή, βαθειά, όχι αυτή τη τεχνική που ξιπάζει στις ημέρες μας, γιατί μόνο μ´ αυτή θα μπορέσουμε να διακριθούμε και να πορευτούμε σ ένα καινούργιο δρόμο αλλά και να διατηρήσουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της φυσιογνωμίας μας.”

Χριαζόμαστε λοιπόν ένα Εθνικό Σχέδιο Παιδείας που θα εκπονηθεί από Έλληνες Επιστήμονες και Παιδαγωγούς που θα σχεδιάσουν ένα πρωτοποριακό Ελληνικό Εκπαιδευτικό σύστημα που θα στοχεύει αφενώς στη διατήρηση και διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας και του πολιτισμού μας και αφετέρου στη σύγχρονη πρόταση παιδείας των Ελλήνων προς την Ευρώπη των λαών και των ισότιμων Εθνών.

Χρειαζόμαστε ένα νέο πρότυπο Εθνικής Παιδείας που θα επικαιροποιήσει το όραμα του Ευάγγελου Παπανούτσου : «Μορφώνω δεν θα πει μόνο οπλίζω τον νέο άνθρωπο για τον αγώνα της ζωής, αλλά (προπάντων) ευγενίζω την ψυχή του, βαθαίνω την αντίληψή του για τον κόσμο … τον κάνω πιο άνθρωπο» αλλά και μια κυβέρνηση που θα κάνει επιτέλους πράξη τη φράση του Αδαμάντιου Κοραή : «Πολιτεία που δεν έχει σαν βάση της την παιδεία, είναι οικοδομή πάνω στην άμμο» και θα φέρει επιτέλους έναν νέο νεοελληνικό διαφωτισμό που θα μπολιάσει τον Ευρωπαϊκό.

*Δάσκαλος-Μ.Εd, Νομικός