“Εγενόμην νεκρός και ιδού ζων ειμί εις τους αιώνας των αιώνων”

Προς τον ιερόν κλήρον, τις μοναστικές αδελφότητες και τον ευσεβή λαό της καθ’ ημάς θεοσώστου Ιεράς Μητροπόλεως…

«Εγώ ειμί ο πρώτος και ο έσχατος και ο ζων, και εγενόμην νεκρός και ιδού ζων ειμί εις τους αιώνας των αιώνων και έχω τας κλεις του θανάτου και του άδου…» (Αποκ. α , 17-18).

Αυτές τις αιώνιες αλήθειες απεκάλυψε και εφανέρωσε ο Αναστάς Κύριος στον Ευαγγελιστή Ιωάννη, όταν ο άγιος Απόστολος ήταν εξόριστος στην Πάτμο «δια τον λόγον του Κυρίου και την μαρτυρίαν Ιησού Χριστού» (στ. 9), προσφέροντάς του τα του ιερού βιβλίου της Αποκαλύψεως.

Μη φοβάσαι Ιωάννη, του είπε: Εγώ είμαι ο πρώτος, διότι αιωνίως υπάρχω, αλλά και έσχατος, διότι θα είμαι πάντοτε. Είμαι Εκείνος που ζει διαρκώς, είμαι η ταυτοζωή. Και έγινα νεκρός, διότι όπως είδατε απέθανα ως άνθρωπος για τη σωτηρία των ανθρώπων. Όμως παρά τον θάνατό μου, ζω εις τους αιώνας των αιώνων.

Δεν απέθανα διότι ήθελαν οι εχθροί μου, οι σταυρωταί μου. Δεν σταυρώθηκα επειδή οι άρχοντες των Εβραίων με κατεδίκασαν στον θάνατο και ο Ρωμαίος ηγεμών εθεώρησε την καταδίκη μου. Όλα αυτά μπορούσα να τα απομακρύνω, να τα διαλύσω, να τα αποτρέψω.

«Εγενόμην νεκρός» εκουσίως, διότι ο Ίδιος το θέλησα, κινούμενος από αγάπη για τον πεσόντα άνθρωπο. Αυτό ήταν και το θέλημα του Ουρανίου Πατρός, αυτό χάρισε τη σωτηρία και τη λύτρωσι στον κόσμο. Το θέλησα και «εγενόμην νεκρός», το θέλησα και εφώναξα «τετέλεσται», το θέλησα και ενταφιάσθηκα ως κοινός άνθρωπος εν τω «καινώ μνημείω». «Ουδείς αίρει την ψυχήν μου απ’ εμού, αλλ’ εγώ τίθημι αυτήν απ’ εμαυτού. Εξουσίαν έχω θείναι αυτήν και εξουσίαν έχω πάλιν λαβείν αυτήν…» (Ιω. ι , 18).

«Και ιδού ζων ειμί εις τους αιώνας έχω τας κλεις του θανάτου και του άδου…».

Γνωρίστε το, πιστεύσατέ το, παρά τον θάνατό μου ως ανθρώπου, ζω εις τους αιώνας των αιώνων. Νίκησα τον θάνατο, συνέτριψα το κράτος του, έχω στα χέρια μου τα κλειδιά του θανάτου και του άδου, έλαβα εξουσία επί του άδου.

Αγαπητοί, σήμερα Κυριακή του Πάσχα, ημέρα και εορτή της λαμπροφόρου Αναστάσεως, ζούμε και εμείς το θαύμα των θαυμάτων, την μοναδική νίκη, τη συντριπτική νίκη του Χριστού μας κατά του διαβόλου, του θανάτου και της φθοράς. Ζούμε την λαμπροφόρο Ανάστασι του Χριστού μας.

Ο θάνατος ως καρπός της αποστασίας μας και της αμαρτίας, νικήθηκε ολοκληρωτικά. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός μας είναι ο Ένας, ο Μοναδικός τον οποίον δεν μπόρεσε να κατακρατήση ο θάνατος και ο άδης. Είναι ο μόνος Αναμάρτητος εμπρός στην παρουσία του οποίου κονιορτοποιήθηκε η επικράτεια του θανάτου. Είναι Εκείνος στον οποίο κατοικεί ολόκληρος η θεότης, μέσα στο σώμα και την ανθρώπινη ψυχή, την οποία προσέλαβε με τη σάρκωσί του (Κολασ. β , 9).

Έτσι, ο Αναστάς Κύριος, χάρισε λύτρωσι και αποκατάστασι στο αρχαίο κάλλος κάθε ψυχής, που θα θελήση να ζήση συνειδητά με πίστι, με υπακοή, με συνέπεια μέσα στην Εκκλησία Του. Χάρισε αγάπη και συγγνώμη στα πιστά μέλη της Εκκλησίας, που ποθούν την μετάνοια.

«Μηδείς οδυρέσθω πταίσματα, συγγνώμην εκ του τάφου ανέτειλε» διακηρύσσει ο Ιερός Χρυσόστομος. Θα χαρίση προσωπική Ανάστασι σε κάθε χριστιανό, όταν η «εσχάτη σάλπιγξ» (Α Κορ. ιε , 52) θα σημάνη κατά την Δευτέρα Παρουσία.

«Χριστός εγήγερται εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο…» (Α Κορ. ιε , 20).

Σήμερα, αγαπητοί, αυτή την μεγάλη ημέρα, όλοι εμείς, κληρικοί και λαϊκοί, ας σταθούμε με ευγνωμοσύνη εμπρός στον Αναστάντα Κύριό μας. Ας Τον ευχαριστήσουμε με όλη μας την δύναμι, για τα σωτήρια δώρα και χαρίσματα που μας προσέφερε με την Ανάστασί Του.

Ζώντας όμως συνειδητά το μυστήριο της Αναστάσεώς Του, ας στερεώσουμε μέσα μας την πίστι στο θαύμα της Αναστάσεως, στην παντοδυναμία Του, στην συνεχή παρουσία Του κοντά μας.

Κανείς δεν αμφισβητεί ότι ανάμεσά μας, στις ψυχές μας, στη ζωή μας, υπάρχει σήμερα ανασφάλεια, σύγχυσι, φοβία, αβεβαιότητα. Προβλήματα πολύμορφα, δυσκολίες, κρίσεις, επιδρομές, πολέμιοι πίστεως και πατρίδος, μας φέρουν αγωνία και ταραχή. Υποχωρήσεις προδοτικές, συμβιβασμοί, περιφρονήσεις αξιών, ιδανικών, αιωνίων αληθειών, ύβρεις ακόμη κατά της ορθοδοξίας μας και της φιλοπατρίας, μας θορυβούν, μας αποθαρρύνουν. Ισχυροί της γης, αξιωματούχοι, σκοτισμένοι άνθρωποι, αιρετικοί, μάρτυρες του Ιεχωβά, παπικοί, πεντηκοστιανοί, οικουμενισταί πολεμούν με πάθος τον Αναστάντα, την θεότητά Του, την ορθόδοξο αλήθειά Του.

Μέσα σε όλα αυτά και σήμερα ακούγεται η φωνή του Αναστάντος Κυρίου μας προς τον Ευαγγελιστή Ιωάννη: «Και ιδού ζων ειμί εις τους αιώνας», είμαι κοντά σας.

Μη φοβώμαστε, αγαπητοί, τους διώκτας και πολεμίους του Χριστού μας. Αιώνες πολλούς τόσοι πανίσχυροι, φαινομενικά ισχυροί, πολέμησαν με μανία τον Αναστάντα, αλλά συντρίφτηκαν. Που είναι; Ποιός τους θυμάται; Ελάκτισαν προς κέντρα, πληγώθηκαν, χάθηκαν. Ο Χριστός, ο Αναστάς Κύριος, «ιδού ζων» είναι, «εξήλθε νικών ίνα νικήση» (Αποκ. στ , 2). Μην πτοηθούμε λοιπόν. Σήμερα να τονώσουμε την πίστι μας, να αγαπήσουμε τον Αναστάντα Κύριο, να θελήσουμε να ζούμε με συνέπεια την ορθόδοξο αλήθεια, να μείνουμε ανεπηρέαστοι, αταλάντευτοι εμπρός στις προκλήσεις, στις προδοσίες, στις απειλές, στις λυσσαλέες επιθέσεις των στρατευμένων εχθρών του Αναστάντος Χριστού μας, της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, του φωτός και της αληθείας, της σωτηρίας μας.

Ελάτε όλοι, σήμερα, να πάρουμε φως και δύναμι από τον κενό τάφο και ηνωμένοι, απτόητοι, ισχυροί να υμνολογούμε, να δοξάζουμε, να ομολογούμε «λόγοις και έργοις» τον Αναστάντα και την Ανάστασί Του. Ελάτε να διακηρύξουμε ότι ο Αναστάς ζων και παντοδύναμος, ζει στις καρδιές των Ορθοδόξων Ελλήνων και ποτέ δεν θα Τον απομακρύνη κανείς.

Σε αυτήν την χώρα των ηρώων και των μαρτύρων, ο Αναστάς Κύριος χάρισε ελευθερία, φως, ζωή και ποτέ δεν θα παύση να προσφέρη τα σωτήρια δώρα της Αναστάσεως Του.

Αγαπητοί, «Πάσχα ιερόν, Πάσχα καινόν, Πάσχα άμωμον, Πάσχα μέγα, Πάσχα των πιστών» σήμερα. «Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός». Ο Κύριος Ιησούς Χριστός μας εν τάφω κατήλθε ως άνθρωπος, καθείλε την δύναμι του άδου, ενίκησε, ανέστη και ιδού ζων είναι εις τους αιώνας. Είναι πάντοτε ανάμεσά μας.

Μαζί Του κι εμείς νικηταί, άξιοι της αφθαρσίας, της ζωής, της αιωνιότητος. Καλή και Αγία Ανάστασι.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ