Δημοσιεύουμε την επιστολή του ΣΑΤΕΑ (Αρ. Πρωτ. 142/14-8-2020) για με αναπηρία ή εκπαιδευτικών-γονέων τέκνων με αναπηρία προς το ΥΠΑΙΘ (Υπουργό, Υφυπουργό και Διεύθυνση ΕΑΕ):

Μέχρι και το σχολικό έτος 2017 η νομοθεσία για την πρόσβαση των εκπαιδευτικών με αναπηρία στον εργασιακό χώρο της εκπαίδευσης (μόνιμοι διορισμοί, αναπληρωτές-ωρομίσθιοι) περιλάμβανε σειρά θετικών μέτρων όπως την ποσόστωση επί του συνόλου των προσλήψεων-διορισμών (10% στην ΕΑΕ) ή την κατάταξή τους σε διακριτό πίνακα (πίνακα Α’) για κατά προτεραιότητα πρόσληψή τους.


Πλέον, σύμφωνα με τον νέο νόμο πρόσληψης των εκπαιδευτικών (ν. 4589/2019) έχει κατοχυρωθεί η αναπηρία να μοριοδοτείται, δηλαδή να διαχειρίζεται ως τυπικό προσόν πρόσληψης και όχι ως κοινωνικό κριτήριο. Το γεγονός αυτό φαινομενικά κρίνεται θετικό, καθώς από τη μια πλευρά μοριοδοτεί και κατ’ επέκταση ανεβάζει θέσεις τον εκάστοτε υποψήφιο στον πίνακα κατάταξης, από την άλλη πλευρά, όμως, δε διασφαλίζει την πρόσληψη του στον τόπο διαμονής και δεν προνοεί για την εξασφάλιση κατάλληλης ιατροφαρμακευτικής και κοινωνικής υποστήριξης.
Η πρόσφατη Υπουργική Απόφαση του ΥΠΑΙΘ (ΦΕΚ 3344/Β/10-8-2020) αναφορικά με τις προσλήψεις των αναπληρωτών στην ΕΑΕ, ορίζει πως η τοποθέτηση των εκπαιδευτικών, ΕΕΠ και ΕΒΠ θα πραγματοποιηθεί αποκλειστικά βάσει της σειράς τους στον πίνακα εκπαιδευτικών, χωρίς να υπολογίζονται τα κοινωνικά κριτήρια, συμπεριλαμβανομένης της αναπηρίας. Το ΥΠΑΙΘ με αυτή την κίνηση αιφνιδιάζει τους υποψηφίους λίγες μέρες πριν την ολοκλήρωση της υποβολής αιτήσεων των αναπληρωτών, καθώς αυτό μπορεί να περιορίσει τις επιλογές των εκπαιδευτικών με αναπηρία ως προς τον αριθμό και τη σειρά προτίμησης των δηλωθεισών περιοχών.

Στην πραγματικότητα η εν λόγω Υπουργική Απόφαση αναγκάζει τους υποψηφίους να αναθεωρήσουν τον ατομικό ή και οικογενειακό τους προγραμματισμό, ενώ παράλληλα αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες αφενός μερικοί συνάδελφοι με αναπηρία να τοποθετηθούν σε νομό ή/ και σχολείο μακριά από τον τόπο διαμονής τους, αφετέρου ενδέχεται να μείνουν εκτός προσλήψεων.
Η Ελλάδα ως χώρα μέλος του ΟΗΕ οφείλει να σέβεται τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (2012) εφαρμόζοντας τις κατάλληλες πολιτικές σε όλους τους τομείς της ζωής, συμπεριλαμβανομένης της εργασίας, μέσα από το ελληνικό Σύνταγμα (κατοχυρώνει με Άρθρα 3, 4, 7, 21, παρ.3 και 6, το Άρθρο 25, παρ.1 και το Άρθρο 116, παρ.2.).

Ο ΣΑΤΕΑ έχει ως θέση (2018) όσον αφορά στους συναδέλφους εκπαιδευτικούς με σοβαρές/ χρόνιες ασθένειες ή με αναπηρία (67% και άνω) την ακόλουθη: Οι συνάδελφοι με αναπηρία/ σοβαρές χρόνιες ασθένειες πρέπει να προηγούνται στη στελέχωση των δομών της ΕΑΕ (πρόσληψη αναπληρωτών και μόνιμο διορισμό) σε ποσοστό 20% ανά νομό και όχι σε πανελλαδικό επίπεδο. Η αναπηρία δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως απαραίτητο προσόν ένταξης στους πίνακες ΕΑΕ ή να μοριοδοτείται ως προσόν-κριτήριο για την πρόσληψη των συναδέλφων, αλλά ως συνοδό κριτήριο για την πρόσληψη-τοποθέτησή τους με τέτοιο τρόπο, προκειμένου οι ίδιοι να βρίσκονται κοντά στο υποστηρικτικό τους σύστημα.

Ειδικότερα, σχετικά με τις τοποθετήσεις των αναπληρωτών, οι εκπαιδευτικοί με αναπηρία/ σοβαρές χρόνιες ασθένειες και οι γονείς εκπαιδευτικοί παιδιών με αναπηρία/ σοβαρές χρόνιες ασθένειες πρέπει να προηγούνται σε αυτή τη διαδικασία έναντι των υπόλοιπων συναδέλφων.
Παρακαλούμε όπως λάβετε την εν λόγω επιστολή υπόψη ενόψει των επικείμενων τοποθετήσεων των εκπαιδευτικών.
Με εκτίμηση,το ΔΣ του ΣΑΤΕΑ»